Profile
Blog
Photos
Videos
Stage Stribbelingen
Onder het motto: niet elk verhaaltje kan even gezellig zijn als de andere, komt nu een pittige.
Afgelopen week was zwaar vermoeiend. Ik ben mezelf een paar keer keihard tegengekomen in het hoofdstuk 'wat voor een docent wil ik zijn?'
Mijn klassen worden namelijk drukker en het lijkt alsof ze alleen reageren op straf en angst. Iets wat ik niet wil!!
Een vertrouwensband kweken kost natuurlijk wat tijd, maar het respect en de aandacht zou er al wel wat meer horen te zijn. Ze hebben namelijk door dat ik waarschuw, mensen vraag om verantwoording en van plek verhuis in de klas. Dit werkt best voor eventjes, maar toch is het dan zwaar aantrekkelijk om opnieuw te kletsen.
Grenzen stellen, iets waar ik tijdens stage vaker tegen aan ben gelopen, is hier weer opnieuw aan de orde. In het dagelijks leven hier lukt het ontzettend goed, als ik mijn nummer niet wil geven bedenk ik geen smoesjes, maar zeg ik gewoon 'nee, dat wil ik niet'. En dat werkt, soms met een beetje uitleg (dat dan over een maand half Gambia mijn nummer heeft).
Ik ben met een andere stagiaire in gesprek gegaan over dit onderwerp, hij is ook tegen 'lijstraffen'. Wat hij deed? Als een leerling vervelend was moet hij/zij op de grond gaan zitten en de armen in de lucht steken. Dit wordt best vermoeiend na een tijd en bovendien worden je kleren vies, dus dat wordt niet leuk gevonden.
Goed, geen pijn, maar ook niet mijn ideale manier van problemen oplossen.
Dus ik ben gaan nadenken, hoe kan ik leerlingen 'straffen'? Eruit sturen kan namelijk niet, er is niet een plek waar ze zich kunnen melden en terug moeten komen om na te blijven. Als je ze eruit stuurt, betekent dit dat je ze naar mister Mendie stuurt, die ze zal slaan. Het moet dus in het lokaal worden opgelost.
Terug naar de oude manier: strafwerk schrijven en controleren.
Ze zijn hier zo mak gemaakt dat vrijwel alle leerlingen alleen dingen doen als er controle en consequenties aan vastzitten. Gisteren had ik huiswerk opgegeven met de mededeling dat als ze het niet zouden maken er consequenties aan vast zouden zitten.
Vandaag heb ik het gecontroleerd en 14 van de 33 hadden het niet gemaakt. Alle 14 namen op het bord gezet met de regel 'i always have to do my homework and show respect to the teacher'. Vier kantjes moeten er met deze zin worden volgeschreven. Ook met de mededeling dat als ze dit de volgende les niet hebben gedaan, ik de lijst met namen aan mister Mendie zal geven en dat hij het dan oplost op de manier wat ze blijkbaar het liefst hebben. Ik ben heel benieuwd of ze het gaan maken, want ik zie er vreselijk tegenop om mister Medie erbij te moeten halen.
Maar verder ben ik ook even ten einde raad bij deze klas (green), want niks schijnt te werken.
Bij pink merk ik bijvoorbeeld wel dat ze het heel leuk vinden als de les 'anders' is, als ze bijvoorbeeld oefeningen op het bord mogen schrijven. Het is dan ook muisstil, omdat ze anders niet worden gekozen. Ditzelfde geldt voor Star.
Bij Red begint het probleem zich ook voor te doen, zij waren een hele rustige klas, maar vinden het gek dat ik niet straf op hun manier en ik merk dat ze rumoeriger worden.
Vandaag tijdens mijn tussenuur zat ik er even helemaal doorheen en vond ik het zo erg dat ik blijkbaar toch ga meewerken aan dit systeem? Dus tijdens mijn laatste les bij star ben ik begonnen met te vertellen. Dat dit nu de 2e week is, dat ik het heb geprobeerd als mensen onder elkaar op te lossen door wederzijds respect. Dat ik niet de soort docent wil zijn die alleen maar straffen loopt te geven, maar dat ze ook moeten weten dat het niet lang leve de lol is omdat ik geen klappen uitdeel. Dat ik hier kom om wiskunde te geven en niet om een politieagent te zijn. Ik was het echt zat en moest even slikken tussendoor (heb niet staan janken voor de klas hoor). Volgens mij heeft het wel indruk gemaakt, want een uur lang is het stil geweest. Wel nog steeds de leuke reacties, maar netjes met de hand omhoog.
Ook worden deze nare dingen genoeg afgewisseld door leuke dingen, maar deze week leek het even uit balans. Dan komt er altijd het moment dat het liefste meisje van de klas naar je toe komt en vertelt dat ze wiskunde nooit leuk vond, maar nu wel! Ahh, daar is het knuffelgehalte weer!
Ik merk dat ik heel dicht bij mezelf moet blijven, want afgelopen week zweefde ik een beetje tussen Charlotte en de docenten in Gambia. Ik doe het op mijn manier en geef het nog even de tijd.
Een ander groot probleem hier vind ik de communicatie. De leerlingen spreken slecht Engels. Afgelopen week heb ik ook toetsen afgenomen en aan de antwoorden te zien worden sommige vragen totaal niet begrepen (antwoorden als 'True' op vragen al 'What is the name of …?')
Ik ben gewend om met wiskunde vragen steeds anders te stellen. Als ik vraag of Set A een 'subset' is kunnen ze met 'ja' of 'nee' antwoorden. Vijftig procent kans op een goed antwoord, dus er horen ook vragen te zijn als 'give a subset'. Dan gaat het mis, schrijven ze de meest maffe dingen op.
Toen ik vandaag in de pauze even in gesprek was met een stagiaire Engels werd het me weer wat duidelijker. Ik begreep bijna niks van haar, zo onzeker en slecht was haar taal. Waar moet ik beginnen?!
Ik word hier steeds ontmoedigd door dingen, dan wil je wat veranderen en blijkt de oorzaak weer zo diep te liggen dat ik er niet bij kan.
De leerlingen die goed Engels spreken hebben ook echt hoge cijfers op de toets gehaald, want deze bestond letterlijk uit vragen en voorbeelden uit het boek en de les. De andere cijfers waren echt teleurstellend, dat je denkt 'goed, begin maar weer bij les 1'.
Ik weet dat het werkt als ik duidelijk opschrijf wat het nieuwe begrip is met de definitie. Dan weten ze dat dit moet worden opgeschreven en hebben ze er vat op. Vervolgens kunnen ze de voorbeelden goed meedoen, maar dit onthouden ze heel slecht. Het schoolleven bestaat vooral uit preken en herproduceren, niet zozeer het verwerken van informatie.
Na aanleiding van de toets heb ik de leerlingen een samenvatting laten maken, zodat ze één lijst hebben waar alles overzichtelijk instaat. Het is hier namelijk normaal om elke maand één toets te geven met de hoofdstukken die tot nu toe zijn behandeld (en niet zoals bij ons na elk hoofdstuk). Ze wisten totaal niet wat ze met een samenvatting aanmoesten, nog een keer opschrijven wat ze al wisten? Alleen de belangrijke dingen opschrijven? Hoe weet je wat je nou wel en niet moet opschrijven als de docent dit niet verteld?
Ik vind het heel moeilijk om te bedenken wat ik hier kom doen. Ik wil ze dolgraag laten kennismaken met andere werkvormen, ik merk dat ze dit leuk vinden. Ik merk ook dat er goede antwoorden komen. Maar ik merk ook dat het heel moeilijk wordt opgepikt en als ik straks weg ben moeten ze toch zelf verder naar grade 8 en 9 waar het weer op de oude manier gebeurt. Dus ik moet ze ook geven wat ze nodig hebben op het eindexamen hier te halen.
Nouja tot nu toe zijn de lessen nogal vol gepland komt het op neer, ik begin met een lijst waar begrippen en definities instaan. En ga er vervolgens op verschillende manieren mee aan de gang en vertel dan dat ze dit ook moeten opschrijven!
Vaak vraag ik me af of de docenten hier zelf de stof wel zo goed begrijpen, want zelfs de 'oude garde' bereid elke keer elke les weer letterlijk voor. Hoe goed zit je dan in je onderwerpen? En kun je het ook uitleggen of kun je alleen vertellen wat het betekent? Frustraties ten top dus. Op naar het volgende hoofdstuk (verzamelingenleer is eindelijk afgesloten, nu komen de breuken!).
Buiten school om is er weinig gebeurd, de overige uren bestonden vooral uit voorbereidingen, toetsen nakijken, eten en slapen. Dit weekend ga ik lekker naar Bigilo om te ontspannen. Ik ben uitgenodigd door iemand uit het compound die een vissersboot heeft. Heb hem al flink gewaarschuwd dat ik snel zeeziek wordt, maar dat schijnen alle toeristen hier te zijn, dus hij kon er al om lachen.
Liefs en warme knuffel van deze toebabteacher in the Gambia.
P.s. Deel 1 van de foto's is er. Maar ik heb wat problemen met mijn camera, nouja eigenlijk met de batterijen. Over 3 weken is Metsje hier en komen er goede oplaadbare batterijen met haar mee (bedankt mams), dus hopelijk gaan de foto-albums dan weer in een wat sneller tempo.
- comments
Carina Aaaaah poes! Blijf jezelf, die kindjes waarderen dat heus wel:) x
Metsje Krol Dag Charlotte, Eigenlijk is wat je beschrijft ook net als in Nederland. eerst zijn de leerlingen afwachtend en kijken wat je doet en als ze door hebben hoe je bent en wat je doet kunnen ook zij hun grenzen en gedrag bepalen. Hard werken dus. Verder is het natuurlijk erg complex. Engels is hun tweede taal, hoe goed beheersen ze dat? Zijn de scores hoger in de parallel klassen Wat zijn de toetsen daar etc? Niet te snel denken dat het aan jou ligt. Lekker doorgaan want je bent volgens mij een kanjer! Ook in Nederland is het straffen ingewikkeld , alleen mogen wij gelukkig niet meer slaan. Uit eigen ervaring weet ik dat die tijd nog niet eens zo heel erg lang achter ons ligt. Geniet van de boottrip Succes, Metsje Krol
Els Hoi Charlotte, Eindelijk een reactie van mij. Volgens mij ben jij zelfs naar Nederlandse maatstaven knetterdruk nu het lesgeven is begonnen. Wel wat anders dan je eerste weken maar die ervaringen pakt dan ook niemand je meer af. Het dilemma waar jij nu in de klas voor staat is wel groot. Je moet stof uitleggen waar je niet achter staat, in een taal die voor jou en de leerlingen niet de eerste taal is en op een manier die niet bij jou past. Probeer toch heel dicht bij jezelf te blijven, een band met de leerlingen op te bouwen en te kijken naar al die goede en positieve dingen die er wel gebeuren, ook bij die 'vervelende jongens'. Bedenk dat het niet persoonlijk naar jou gericht is maar het oersysteem van afzetten tegen gezag. Ik weet het is makkelijker gezegd dan gedaan. Veel sterkte met je lessen en je verdere avontuur. Je ontwikkelt je enorm, leuk om daar getuige van te mogen zijn. groet, Els
Jolein Hey lotje, leuke foto's! Wat ben jij al bruin zeg, ik ben jaloers! Jammer dat het wat moeilijk is om de nederlandse manier van lesgeven daar te integreren. Succes ermee! Rik vroeg zich af of jij hem niet geaccepteerd had voor de mailinglist? Hij had zich wel aangemeld, maar krijgt geen mailtjes als je iets nieuws plaatst. Veel plezier met de vissen en succes met de kinders, kus
Mariël Een leraar zei ooit tegen me: je mag altijd een klas hebben waarmee je minder goed kan opschieten! Je *** klas;) We zouden zo intervisie kunnen houden met onze oude klas, of het nu Gambia of Nederland is, we lopen allemaal tegen hetzelfde probleem aan. Komt goed meis!:D
broeder banaan Hej lot, klinkt alsof je 't even allemaal wat rustiger aan moet doen. Inzoomen op contacten. Als een zelf geanalyseerde samenvatting een nieuw fenomeen is, dan kun je misschien in de resterende weken die je met ze hebt 1, misschien 2, of zelfs 3 kinderen zo'n vaardigheid meegeven. Dat is een mooi begin! Het is ook niet jouw taak om Gambia te hervormen volgens een bepaald beschavingsidee van ontwikkeling. Zulke zware taken liggen niet op jouw schouders, per sé, hoezeer je ook die verantwoordelijkheid voelt. Ik vind het vooral heel boeiend dat je probeert vanuit een ander model te werken dan de afstraffingsdiscipline. Ik vrees dat jouw preken moeilijk aankomen omdat er geen context voor is. Ik ben zeer benieuwd of je er wat op vindt, en hoe je het oplost. Maar wederom hoop ik dat je er niet te zwaar aan tilt! Deze nieuwe cultuur shockeert jou, maar de jouwe shockeert de kinderen ook. Ik hoop dat je volhoud met een aandachtsvolle en geduldige aanpak; uiteindelijk zal je respectvolle openheid ook kinderen gaan raken. Moeilijke ethische dilemma's allemaal! Ik hoop dat je okay bent, gezond, geliefd (ook transnationaal) en veilig.