Profile
Blog
Photos
Videos
Hoi allemaal!
Mijn eerste update uit Gambia, live vanuit het Gambia College in Banjul.
Mijn hoofd zit echt knettervol met alle nieuwe indrukken, dus ik hoop dat het verhaal wat te volgen is.
Laat ik maar gewoon bij het begin beginnen.
Zaterdag hebben mijn ouders me naar schiphol gebracht, veeel te vroeg door goede tijdmanagement en een verkeerde blik op het ticket (ging per ongeluk een uurtje later). In ieder geval, de zin was er! Ik voelde me nauwelijks zenuwachtig, al was het afscheid wel even moeilijk natuurlijk. In het vliegtuig voelde ik me net de prinses, 3 stoelen voor mij alleen, geen reclamegedoe tussendoor, een muziekje op en een bordje warm eten. De wissel was wel wat moeizaam in Cassablanca, eerst mag je het land haast niet in en een half uur later laten ze je er haast niet uit (strenge paspoortcontrole). In het vliegtuig een Duitse man leerde kennen, eerst vond ik hem een beetje opdringerig, maar uiteindelijk was het gezellig. Mijn warm eten voor zijn toetje geruild en samen een wijntje op Gambia gedronken. Toen we eenmaal begonnen te landen sloeg de spanning keihard toe. 'Wha ik ben er bijna' en 'Stel je voor dat de taxichauffeur er niet staat?' spookte om de beurt door mijn hoofd. Om een lang verhaal kort te maken, de Duitse man werd even mijn papa zodat ik wat minder werd lastig gevallen en Lamin (de taxichauffeur) stond me vriendelijk op te wachten. Ik twijfelde even, al heeft hij een behoorlijk opvallend gezicht, maar nadat hij 'hoe gaat het' zei kon het haast niet missen. Het hotel dat ik had geboekt was veel te ver weg volgens hem, dus op naar een ander hotel.Oja even een klein detal, het is net alsof ik met Shaggy op pad ben. Overal reggae in het land, maar vooral Lamin houdt er van. 'Otherwise' wordt bijvoorbeeld 'Odderwaise' (je moet het even hardop uitspreken voor het leuke effect).
Goed, in het hotel kletste iedereen met me. Het zijn hier trouwens voornamelijk mannen en de gesprekken varieren van 'how are you' tot 'can I have your number?'. Riekus, je bent in gedachten met me mee (in de hotelkamer aan het wachten) en we zijn gelukkig getrouwd. Even dat je het weet ;-) Zondag ben ik met Lamin bij een vriend van hem geweest, overdag 'chillen'. En ja, normaal gebruik ik dit woord niet, maar hier is het echt van toepassing. Letterlijk de hele dag op de bank hangen, muziekje luisteren en praten. Ik moet al rashollander echt even paar versnellingen terug, want na een uur vroeg ik me al af wanneer we zouden gaan. 's Avonds naar een vissersplek geweest om (heel verassend) vis te kopen. Andere vriend van Lamin was nu ook mee en Anje, een Nederlandse vrouw. Vissersplekje was echt gaaf, het regende heel hard (keihard regenseizoen hier, als het goed is bijna afgelopen), dus alle bootjes op de ruige zee vlogen op en neer. Daarna weer naar de plek van de vriend (Alladin is zijn naam en nee geen geintjes!) en daar gegeten. Het is hier ramadan, dus ongeveer anderhalf uur later kwam de volgende maaltijd op tafel. Normaal eet je met z'n allen hier van 1 bord met je handen, maar voor deze speciale gelegenheid kregen we allemaal een eigen bord met bestek! En Anje en ik het beste stukje vis, zodat we geen graad zouden tegenkomen. Al met al gezellig, de jongens praten wel veel in hun eigen taal, maar ik heb lekker met Anje kunnen kletsen.
Maandagochtend wilde ik naar het strand, maar het regende. En het regende. En het regende nog meer. Dus uiteindelijk ben ik 's middags in een droog uurtje op het strand gaan wandelen. Tja, met alle respect, maar al die mensen die steeds naar me toe komen hou ik niet zo van. Strandwandeling is voor mij ontspanning, en nu was het vooral gesprekken vriendelijk proberen af te kappen. Hopelijk verander ik nog iets dat ik het leuk ga vinden, want dit kost veel energie. De gesprekken in het hotel zijn overigens wel heel leuk, (meestal) niet van commerciele aard. De ontbijtjongen was het leukst. Hele tijd zitten praten, over het land, ontwikkelingshulp en dat soort zaken. Toch fijn om te horen, hij vertelde dat ze heel blij zijn met Nederlanders, omdat een heel groot deel van de projecten uit Nederland komt. En Nederlanders blijven altijd komen, ook nu buiten het seizoen, dus geeft weer werk op het gebied van toerisme. Ondanks alle corruptie en ontwikkelingshulpdiscussies komt een deel dus wel goed terecht. Hij heeft me een kettinkje gegeven met een heel belangrijk man erop voor geluk. Ik heb hem even om gehad, maar dan wil iedereen er aan zitten en vertellen hoe geweldig hij is (wat overigens logisch is, hij heeft veel goeds voor Gambia gedaan), dus heb ik toch maar besloten om hem onder mijn kussen te leggen voor nog steeds goed geluk.
Eind van de middag richting het Gambiacollege gegaan, ziet er allemaal mooi uit. Veel bomen, heel groen dus, en allemaal vogeltjes. Binnen is het wat minder, het gaat officieel pas in oktober open, dus er zijn nog bijna geen studenten. Ook vind ik ze hier wat minder toegankelijk, ik heb hier weinig contact met de anderen. Waarop nu het moment van zwakte komt: ik heb heimwee! Ik mis iedereen echt verschrikkelijk, en gisteravond was echt moeilijk. Ik hoopte dat Gambia College soort thuisgevoel zou geven, maar achteraf had ik dit veel meer in het hotel, waar ik iedereen al kende en mensen met me kletsen. Toch het toeristische gevoel natuurlijk, hier voel ik me een beetje aan mijn lot overgelaten. Het komt niet veel verder dan 'hello, how are you'. Ben vandaag wel met mr Jallow (mn begeleider) naar Serrekunda geweest, om wat dingen te kopen. Voor het eerst in het typische Afrikaanse taxibusje. Internet doet het hier niet, dus ik heb nu een soort dommel gekocht. Plug it in your laptop en je hebt overal draadloos internet. Voelde me echt intens gelukkig toen het werkte, contact met de buitenwereld! Er is hier alleen maar lokale bevolking, dus dat werkt soms wel mee aan het eenzame gevoel. Heb wel echte cif gekocht, dus ga hier zo even schoonmaken en alle kaartjes en foto's ophangen in mijn kamer.
Ik hoop niet dat het verhaal te lang is geworden, zal proberen kort en krachtig te blijven de volgende keer (lukt toch niet hihi). Oja nog even een beesten update: heb een inmens grote rat gezien. Achteraf vroeg ik me af of het wel een rat was, zo groot! Net een buidelrat? ofzo (weet niet echt hoe ze eruit horen te zien), maar volgens het hotelpersoneel was het toch een rat. Ik zag hem overigens veilig vanaf boven terwijl twee mannen er naast stonden. Ik ben ook in een moordmachine veranderd met mijn slippers als moordwapen. Gisteren was een gedenkwaardig moment: Charlotte heeft haar eerste grote insect vermoord. Het duurde overigens 15 minuten. Hij zat in de badkuip. Eerst 5 minuten nadenken, 'oke hij moet er toch uit'. Eerst met water, maar daarvan werd hij springerig, nog enger! Dus vervolgens mn sportschoen gepakt (slippers vond ik nu beetje zonde, die draag ik te vaak) en BAM hij was dood. Netjes door het putje gespoeld en vanochtend vrolijk staan douchen haha.
Voor de mensen die vertelden dat de hitte hier best te doen is, omdat het 'anders' is dan in Nederland: NIETUS! Het is hier tropisch heet, het vlindertuin gevoel in de dierentuin. Buiten beslaat mijn cameralens spontaan. Maar ik hou het eigenlijk wel redelijk vol, slaap 's nachts zonder waaier onder mn laken.
De enige vraag die steeds door mijn hoofd spookt is of het wel verstandig is geweest om alleen te gaan. Ik ben behoorlijk veel alleen en dat geeft te veel tijd tot nadenken en piekeren. Hopelijk wordt het beter als ik mag gaan lesgeven, dan heb ik iets te doen.
Tot het volgende verhaaltje! Heel veel liefs en dikke plakknuffel!
- comments
Metsje Krol Dag Charlotte, Leuk om je verhaal te lezen en de muziek en de geur van het eten en de warmte kan ik bijna voelen. Je schrijft spontaan en gezellig. Ik heb Lamin en Hullay evraagd om een beetje voor je te zorgen in het begin, maar zij kunnen je niet bereiken omdat jij vaak je afrikaanse tel / toestel niet aan hebt. Omdat ik mij wel kon voorstellen dat het in het begin stil zou zijn, willen zij een beetje met je optrekken tot jij je eigen weg gevonden hebt. Dus bel lamin even en vraag even naar het nummer van Hullay. Hij heeft dat wel. Keep us posted en veel plezier met the Gambian experience
Maaike Lieve lieve lieve lieve lieve lieve Lot, wat heb ik gelachen om je verhaaltje, helemaal jij! Gefeliciteerd met je huwelijk en niet teveel met de ontbijtjongen flirten he;) Ik vind het geweldig dat je dit doet en binnen de kortste keren vind je je plekje! Een hele dikke kus vanuit een vies, koud en nat Groningen, er word hier veel aan je gedacht! En een dikke lebber van Dinky
Nienke Nogmaaaaaaals gefeliciteerd! :) En toen, en toen, en toen.... Nee hoor! Het is een heel duidelijk verhaaltje :) Logisch toch dat je alles kwijt moet en de insectendodenverhalen enz. Is alleen maar leuk om te lezen. Ik zie je al helemaal staan. En meppen. Aangezien een mini spinnetje in jullie Nederlandse keuken al voor een hoop herrie zorgt vraag ik me af tot waar ze je hebben kunnen horen gillen ;) Liefs
jezusboterhampindakaas hej löt! gefeliciteerd! kongratoelations! ik hoop dat je even kunt doorbijten, lieve zus... wie weet wordt de trage rust een fijne nieuwe ervaring! je doet het toch maar lekker, weg van het alledaagse en bekende... misschien dat je kunt gaan babbelen met winkeliers en hangjongeren? liefs uit denemarken!!
Geeske WELLUS!!! ;) hey wat gaaf dat je nu al gewoon draadloos internet overal hebt weten te regelen, goed man... meestal duurde dat bij mij weken, maanden... hey maar lees ik het goed, slaap je gewoon Zonder waaier?!? hoe doe je dat? btw, heb ie ook skype ofzo, als je tijd hebt lijkt het me leuk om te kletsen...? ohhh en heb je al geprobeerd om 'misschien volgende keer' tegen de Sociale Gambianen te zeggen? voor mij was het echt het toverwoord! Op een één of andere manier hebben ze dan geen gezichtsverlies, maar hebben ze wel door dat ze je met rust mogen laten. Hey succes daar, 'k hoop dat je snel wat mensen vind waar je gezellig mee kunt kletsen!
Lies Jannink Hallo Charlotte, Je verhaal met je eerste ervaringen is leuk om te lezen. Ik hoop dat je gauw contacten krijgt op het Gambia College, zodat de heimwee snel verdwijnt. Als de school begint zullen er wel andere mensen verschijnen waar je wel contacten mee kunt opbouwen. Ik vind het tof van je dat je deze stap hebt genomen en je gaat het er vast prima vanaf brengen. Je zult zien dat het allemaal leuker gaat worden als je er iets langer bent. Veel succes en liefs. Harrie, Martijn, Susanne en Lies.
Lies Jannink Sorry, helemaal vergeten. Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag van ons vier. Ik had me zo voorgenomen om op die dag zelf te mailen, toch nog vergeten. Wel een vreemde plek om je verjaardag door te brengen hè? Niemand die je even komt feliciteren. Niet echt leuk hè? We zullen proberen om volgend jaar wel op je verjaardag te komen. Liefs, Lies
Gagandeep gok erop dat jij een zogenaamde "branded" vesrie van de N95 hebt, dus met logo's van je provider (Vodafone, Telfort, KPN, noem maar op) enzo. Voor de "branded" toestellen komt de update altijd later. Hoe veel later? Dat ligt aan je provider.Hoe weet de Nokia Software Updater dan dat je een branded vesrie hebt? Dat ziet 'ie aan de hand van de productcode die in je N95 is ingesteld. Die productcode kun je eventueel aanpassen met de Nemesis Service Suite (NSS), maar er is nogal wat discussie over of dan je garantie niet vervalt. Maar ik noem het maar even voor de volledigheid.