Profile
Blog
Photos
Videos
Het echte werk.
Maandag was een chaotische dag, het Gambia College opende namelijk. Overal zag het zwart van de studenten (ha-ha), er waren nog geen lessen, maar iedereen werd geacht aanwezig te zijn voor inschrijvingen/roosters/etc. Mr. Jallow vloog de hele tijd heen en weer, maar toch heb ik hem aan het verstand kunnen peuteren dat ik het nu echt tijd vond worden op mijn school te bezoeken. Ik ben er dan ook achter gekomen dat de middelbare school bestaat (voortaan zal ik het beestje bij de naam noemen, 'Tallinding uper basis school' het), na een reis van een uur arriveerde ik samen met de student die me begeleidde om vervolgens te horen dat het schoolhoofd (Fatoumatta Ceesay) vandaag niet aanwezig was (terwijl ze volgens mr. Jallow wist dat ik kwam?)
Dus dinsdag poging twee, nu in mijn eentje. Wat een spanning, de busjes gaan allemaal richting Serrekunda, maar de kunst is op tijd zeggen dat hij moet stoppen. Ik had de vorige dag mevrouw Ceesay zelf gebeld zodat ik 'zeker wist' dat ze aanwezig zou zijn. Ik voelde me aan het eind van de dag helemaal 'da bomb'. Eerst 's ochtends op het College binnen een uur de brief geregeld waar ik al een week op wacht en vervolgens in één keer goed aangekomen op de school. Lesrooster gekregen, ik ga grade 7 lesgeven (1e klas) in de afternoon shift (van 13.45 tot 18.20! wat een tijden hier). Het 'toubab-roepen-gehalte' valt hier trouwens reuze mee. Wel wat blikken en lieve kleutertjes die mijn hand steeds wilden vasthouden, maar verder voelde het heel normaal om hier rond te lopen, heerlijk!
Omdat het hier onmogelijk begint te lijken om teveel dingen op één dag te regelen werd ik woensdagmiddag op Tallinding verwacht voor de rondleiding. Hoe stoer ik ook wil zijn, vandaag was het net zo spannend als gister om weer alleen met het taxibusje te reizen. Maargoed, wat een dag weer. Ik werd voorgesteld aan het hoofd van de wiskundesectie, Marie Rose Homez, jaja een vrouw! En wat voor een vrouw, echt geweldig. Binnen vijf minuten had ze mijn energiepeil al ontdekt (ja ik heb wat opgespaard in die 4 weken 'niks doen') en kreeg ik direct een baan aangeboden gekregen. Zo makkelijk kan het dus gaan ;-) Het grootste probleem hier is dat er maar twee wiskundedocenten zijn en, met mij erbij, twee stagiaires. Deze horen grade 7, 8 en 9 les te geven. Grade 7 alleen al bestaat uit 11 klassen! Een onmogelijke situatie dus. Ik vroeg me al af waarom ik zo makkelijk kon kiezen welke klas ik wilde lesgeven, maar nu blijkt dus dat er heel veel klassen zijn die gewoonweg geen wiskunde kregen/krijgen omdat ze geen docent hebben. Vanaf nu zijn er 6 klasjes die zich gelukkig mogen prijzen omdat ze les krijgen in dit mooie vak (beetje gratis reclame voor wiskunde kan geen kwaad), en dan ook nog eens van Miss Charlot. Het werkt hier trouwens een klein beetje anders dan in Nederland, elke klas heeft een eigen lokaal en de docenten veranderen steeds van plek om hun les te geven. Ontzettend handig voor mij (not), omdat ik nu steeds kan zoeken welk lokaal ik nu weer moet hebben. Gelukkig zitten al mijn klasjes in één gebouw en staat hun naam boven de deur geschreven, dus ik red me wel. Het was trouwens wel even spannend, want na de rondleiding langs alle klasjes (die gewoon in hun lokaal zaten, een groot deel zonder docent) kreeg ik te horen dat mijn klas op me zat te wachten! Dit terwijl ik 5 minuten geleden de boeken had gekregen en geen planning had! Ik heb aangegeven dat ik graag eerst een les wilde meekijken, dit mocht dan ook gelukkig.
Even wat wiskundefrustratie: er wordt steeds gezegd dat wiskunde echt een probleem is in Gambia. Volgens mij is dit vak overal een probleem, in ieder geval in Nederland gaat het niveau ook achteruit. Maar als je dan vervolgens de onderwerpen ziet die behandeld worden vind ik het heel begrijpelijk dat het hier een probleem is. Eerste klas, eerste onderwerp dat wordt behandeld is verzamelingenleer (dit vak leren we in Nederland pas op de lerarenopleiding, algebra). Er kan (letterlijk) nog geen breuk fatsoenlijk worden opgeteld, maar de leerlingen horen wel te weten wat een equivalente verzameling is. Voelt heel scheel, maar in de wiskundesectie hoor je natuurlijk dezelfde planning te volgen, dus ik ga dan ook maar mee in deze onderwerpen.
Donderdag mocht ik er zelf aan geloven, de eerste lessen gegeven! Was goed zenuwachtig, maar echt nergens voor nodig. Heb 4 van de 6 klassen ontmoet vandaag en ben begonnen met een introductie. Ze moesten om de beurt haar/zijn naam op het bord schrijven en dan wat vertellen over zichzelf. Zo hoop ik beter de namen te onthouden (wat echt een mission impossible lijkt) en was het vooral leerzaam om te zien hoe ze dit deden! Ze lijken het heel eng te vinden om wat te zeggen in de klas en zijn totaal niet gewend om dit te doen. Toch was de sfeer heel goed, er werd naar elkaar geluisterd en mijn wangspieren deden aan het eind van de dag pijn van het vriendelijk glimlachen ter aanmoediging. Verder ben ik bij sommige klassen ook begonnen met hoofdstuk 1, wat een walhalla hier voor de docent. Je kunt als docent je verhaaltje doen en als je om een antwoord of voorbeeld vraagt wordt dit gegeven. Wat een respect hier! Als het bord vol is komt er zelfs een leerling naar voren om deze voor je te wissen. De binnenkomst is wel even wennen, alle leerlingen staan dan op en zeggen 'good afternoon miss Charlot'. De eerste keer moest ik even (inwendig) grinniken en ik heb ze nu het woord 'goedemiddag' geleerd, hihi. Toch is het wel een heel prettig begin van de les, wat een verschil met Nederland waar je eerst 5 minuten zoet bent met alle leerlingen stil en op hun plek te krijgen. Als de les bijna voorbij is wordt dit netjes aangegeven door een leerling met de vraag of ze huiswerk hebben? Help, ik wil nooit meer terug naar het Nederlandse onderwijs! Mijn collega's zijn trouwens ook leuk hier, maar vraag één was direct of de leerlingen niet de les verstoorden? Kunnen ze dat dan? Aan het eind van de dag had ik even het gevoel dat ik in 'the sound of Music zat', alleen de jurk ontbrak nog net. Ik liep naar buiten en alle leerlingen verzamelden zich direct om me heen met allerlei vragen (waar ik verblijf, wat ik van het land vindt, etc.) of om me gewoon nog een prettige dag te wensen. Volgens mij zag het er geniaal uit, Juf Charlotte en al haar kindjes om zich heen dwarrelend.
Goed, morgen ook gewoon lesgeven, het ritme is er nu dan echt. Daarna ga ik een weekendje naar Bijilo (zal eens beginnen met het goed te schrijven), want ik kreeg deze week al verschillende telefoontjes wanneer ik weer zou komen en hoe het lesgeven ging. Ook heb ik via een vrijwilligerssite een Nederlands stel gespot die hier een project aan het opzetten is en hebben we een afspraak gemaakt om zaterdag een hapje te eten. Ik zit dus de komende dagen zonder internet en wilde even mijn stage ervaringen delen.
Ondanks de 5 weken dat ik hier al zit, kom ik nog elke dag nieuwe dingen te weten.
Zo snap ik nu ook waarom ze hier de maïskolven altijd roosteren, als je ze kookt smaken ze namelijk nergens naar. Braaf leer ik van mijn fouten, dus tegenwoordig rooster ik ze zelf ook.
Ik word afgestraft voor mijn smalle kont, want in de taxibusjes wordt er altijd een onmogelijke plek aangewezen in een hoekje, terwijl de nieuwe (wat breder gebouwde) vrouwen gewoon voorin mogen plaatsnemen. Ik zie het maar als een compliment.
Studenten slapen hier weinig. Tot laat in de avond hoor ik muziek en gekletst en 's ochtends om 7 uur word ik vrolijk wakker geschreeuwd door de buren. Gelukkig is slapen mijn favoriete hobby, dus ik draai me zo weer om (ik heb de afternoon shift ja, dus ssst, laat me uitslapen).
Volgende week zal ik foto's plaatsen van Bijilo en Tallinding, zodat er wat beelden bij de verhaaltjes komen. Nu eerst maar eens slapen, want na zo'n lange vakantie is op 1 dag 7 lessen achter elkaar geven best vermoeiend.
Liefs, miss Charlot
P.s. De beestenrubriek is een beetje komen te vervallen, heb even niks zinnigs hierover te melden. Maar dan de terechte vraag van Kizzy: Hoe is het met Moos? Tja, sinds Moos een naam heeft gekregen is Moos spoorloos verdwenen. Wil wel een nieuwe prijsvraag maken? Er wandelt zojuist een duizendpoot door de keuken, ideeën voor een naam? (Hopelijk reageert deze dan ook door vervolgens weg te gaan)
- comments
Kizzy Misschien is Moos een kater en nu beledigd? haha. Wat leuk dat je mag lesgeven in je favorite vak: Algebra (hmmm). Ik ben benieuwd hoe je dat wil gaan overbrengen. Kan je mij over een paar maanden ook even bijkletsen.
mammimammimammimammi om met het laatste te beginnen, wat je van '"veelvoet"? Maar wederom een prachtig verhaal! Gelukkig mag je nu beginnen aan het avontuur waarvoor je gekomen bent. Good luck miss Charlot!
Erwin Er is een goede oude tijd geweest (die ik overigens ook niet heb mee gemaakt) dat ook in Nederland verzamelingenleer brugklasstof was. Groeten vanuit de Leemkule (waar we op landmeetkunde-kamp zijn) van Els, Nanja (nieuwe docent op Windesheim) en Erwin
De tuinman Wat dacht je van (a)Lot(of)feet voor je nieuwe huisdier!
Carina Eindelijk dan toch nog je verhaaltje weten te lezen, ondanks het feit dat je mij zou hebben toegevoegd en ik dus geen melding heb gekregen? Hoe moet ik dan weten dat er een nieuw verhaaltje staat??? (behalve het feit dat je het zelf zei:P) NOU!!!! Ik heb mijn huiswerk gedaan en ben braaf naar Erwin uit Afghanistan gegaan! Als je gewoon bij je verhaaltje kijkt dan staat er bovenaan 'subscribe'. Klik hierop en misschien helpt het! Dat is iig wat Erwin heeft gedaan haha daag poesx
Nienke Wat heelijk dat je eindelijk wat kan doen! En wat een schrik als je volgend jaar weer les mag gaan geven aan de Nederlandse schatjes ;) Liefs!
je lievelings huisgenoot wat is het toch gaaf dat je dit doet! en nu dan ook eindelijk iets kunt doen!Ik ben trots op je!:) even ter informatie: er kunnen best vier mensen op je kamer slapen, je moet t gewoon echt willen:D Ik hoop dat je een fijn weekend hebt gehad! Like joe! x Karla
poerkiedeberkjef hej lot! ik reageer binnenkort inhoudelijk! maar nu moet ik even kwijt dat ik het super super super fijn vond/vind je te lezen... liefs, zus, liefs!
Je meest lievelings huisgenoot Goh, werd tijd he dat je aan het werk gaat! :p noem hem Lithobius forficatus, rolt mooi van de tong he? dat is zn echte naam :) Zal ik beginnen met de muizen hier ook namen geven?
Mariël Hoi docentje!! Wij altijd maar grapjes maken over dat ´good morning miss´ en nu maak je het gewoon echt mee!!! :D
Rowan Heej charlotte, bevalt het leven je zonder het o zo gezellige Zwolle! Wel tijd dat je weer terug komt hoor en is ff een avondje flink mee gaat doorhalen mvr! Have fun nog ff daar in Afrika! liefs Rowan
Bob Heb de batterij twee maal leeg georktken door het toestel aan te laten tot het zelf stopte, weer opladen en weer helemaal leeg.Daarna de bovenstaande procedure gedaan en nu doet ie het met redelijk gebruik (niet continue, maar wel een aantal uren scherm aan en surfen e.d., wel weinig bellen) bijna 48 uur..! Scheelt dus behoorlijk! Ga hem nog twee keer helemaal leeg trekken en opladen volgend de bovenstaande procedure; wie weet kan het nog wat beter, maar zo ben ik redelijk tevreden!