Äntli kann ich mich de Sehenswürdigkeite vo Hiroshima widme. Aber zersch en Kafi. Danach ischs zum Friedensgedenkmuseum gange. Isch wiedermal typisch Japan. Jedes ander Land het de Fokus uf de Agriff oder uf dAtombombe gleit.
SMuseum isch grad in Renovation. Nur de Hauptteil hani chönne bsueche. De Bsuech isch schwierig zum erchläre. Ich versuechs au grad gar nöd. Me muess es selber erlebe. Es isch jedefalls serschtmol i mim Lebe, dass mir ime Museum schlecht und schwarz vor Auge worde isch und ich han müesse absitze. Aber trotzdem isch im ganze Museum kein einzigi Schuldzuwiisig gege USA.
Ich han zrugg im Hostel diversi Dokumentatione zum Agriff gluegt. Luut nöischte Bewiis isch de Abwurf vo de Bombe, banal gseit, nur passiert, da de Truman die immense Forschigschoschte het müesse rechtfertige. Hiroshima, als e bis anhin vom Krieg verschonti und sehr ebeni Stadt, isch als erschte Tescht a Mensche userkore wore. Will dAmis bis zu dem Ziitpunkt nonig dUuswürkige vo de Radioaktivität kennt hend. De einzig Grund wieso sich Japan vor Hiroshima nonig ergä het, isch will dUSA ihne nöd gstattet het, de Kaiser bhalte. Erscht wo de Stalin de Bitt vo Japan zwüschet USA und Japan zvermittle nöd entgäge cho isch sondern si agriffe het, hends de Bettel bedingigslos anegworfe. Aber de Stalin het am Truman scho vor Hiroshima versicheret, dass er spötischtens am 15. Augschte agrifft. Und ganz sonderbar sind ganzi Forscherdelegatione nach em Friede in Hiroshima uftaucht und hend Untersuechige gmacht. Ich würd behaupte, dass bim Agriff vo Hiroshima und Nagazaki meh Lüüt um sLäbä cho sind, als wenn de Chrieg i de 'normale' Zerstörigschraft die zwei Wuche duregfüehrt worde isch. Naja, ich bin halt unterdesse me japanisiert. Aber de Amerikanische Rechtferigungsgrund 'Remember Pearl Harbour' isch minere Meinig na nöd zvergliche. E Bombadierig uf en Stützpunkt gege e Bombadierig mit me Kraft und Nachwürkige wommer nonig kennt? Sorry, aber das dönt meh als dass die japanisch Zivilbevölkerig als lebendi Versuechschüngeli fungiert hend. Trotz mim Ufenthalt da, hani wohl immernonig die unendlich Gab ageignet, selbscht en Vorfall wie dä zvergä.
Schönschte Symbol vo dere Gab isch sMemorium für dChindopfer vo dem Aschlag. Als Sprecher für die Chind isch Sasaki Sadako. Si isch zweijährig im 1945 gsi und isch mit 11i mit Leukämie diagnostiziert worde. Es git e Legende in Japan, dass wemmer 1000 Origami-Chranich faltet, wird eim en Winsch erfüllt. Sadako het 2000 gfaltet und het doch müesse stärbe. Bi de Statue gits i Boxe zig tuusigi Chranich vo Klasse und Lüt us aller Wält wo sich de Fride wünschet. Wo ich bi de Statue gsi bin isch e Klass det gsi, wo es Friedensliedli gsunge und mit Flöte gspillt ghet. Nächli en emotionelle Tag.
Ich bin i de nöchi no aneghocket, de herbschtlich Park gnosse und han ere Livemusigg zueglosst. Am Namittag bini denn no zwei drüü Schrein go bsueche. Bi jedem hets no Informationstafle gha, was de Agriff überlebt het. En Baum zum Bispil, vome unterdesse het müesse umtue, gseht mer dBaumrille und erchennt wo sJahr 1945 muess gsi si. Verruckt.
Bim letschte Schrein sind no einigi Famili gsi, wo sich de Sege für ihri Chind gholt hend. Es isch swichtige 7-5-3-Shintofescht, wommer Meitli, 3 und 7 jährig, sowie 5jährigi Buebe tuet sägne. Die chline und grosse sind i wunderschön härzige Kimonos kleidet. Richtig putzig gsehts us.
Nach dem Schrein ischs au scho Ziit gsi zrugg is Hostel go.