Profile
Blog
Photos
Videos
Hi Dutchies!
Hoe is t? Hier is alles weer langzaam naar normaal aan het veranderen en de rust keert dus ook weer terug. De schoolvakantie is vandaag (ja echt, op dinsdag. Maandag was een public holiday) echt afgelopen. Mica is naar de opvang en Elan is weer naar school, dus ik heb weer even tijd om mijn blog bij te werken! Wellicht was het opgevallen dat ik vorige week geen verhaaltje heb getikt, maar tijd was er echt niet! Wel hebben we een hele leuke vakantie tijd gehad.
Snelle update van vorig weekend:
Na een dagje thuis aanrommelen op zaterdag ben ik op zondag samen met Fabienne en Lisa naar Dover heights geweest. In Dover heights is een parkje met een klein speeltuintje en vanaf de schommel heb je echt een fantastisch uitzicht over de haven. Dus een fantastische plek om jaloersmakende foto's te nemen
Lisa was net de dag ervoor aangekomen en gaat vanaf deze week stage lopen op een school. Dus voor haar was het een fantastische kennismaking met de stad
Na een fotoshoot en ons weer even helemaal kind te voelen op de schommels, zijn we rustig aan naar Bondi beach gelopen om daar nog even lekker een uurtje van de zon te genieten. Het was behoorlijk druk op het strand en iedereen vond het rond een uurtje of vier het te fris worden, dus nadat we bij de bushalte stonden met nog zo'n 20 anderen en we al twee overvolle bussen aan onze neus voorbij hadden zien rijden besloten we naar het station te lopen. Daar zijn we in de trein naar de stad gehopt en zijn we in Darling Harbour nog even lekker wat gaan drinken om daarna een hapje te eten bij een ander restaurantje. We waren NET op tijd voor happy hour, dus om wat voordelig te drinken hadden we een goed aantal drankjes besteld haha onze tafel zag er kleurrijk uit
Na een hapje eten zijn we naar town hall gelopen en zijn we allemaal naar huis gegaan. Toen was het weekend al weer over en begon de tweede week van de schoolvakantie.
Op maandag zou het 33 graden worden dus ben ik met de jongens naar Blacktown gegaan. Daar is een park met een waterspeeltuin, waar je dus heerlijk kan afkoelen. De jongens hebben zich goed vermaakt met rondrennen en spelen met het water , maar je wil niet buiten zijn op het heetst van de dag, dus rond het middaguur zijn we weer naar de trein gelopen om lekker thuis te slapen en daarna weer lekker te spelen. Op dinsdag zijn Elan en ik naar de stad geweest om ons een na laatste attractiekaartje te gebruiken. We zijn bij Madame Tussauds geweest, waar we een leuke anderhalf uur hebben rondgehangen. Het was voor mij een lange tijd geleden dat ik in Amsterdam de wassen beelden van dichtbij bekeken had, maar om ze in Sydney te zien is natuurlijk ook wel erg bijzonder. Er stonden in ieder geval een hele hoop beelden waarvan ik GEEN idee had wie ze waren haha! Australische sporters en andere celebs waar ik het bestaan niet van wist haha. Weer wat geleerd dus
Ik vond het wel leuk te zien dat het een interactief museum is met allerlei atributen die je kan gebruiken om foto's te maken met de beelden. Elan vond het leuker te zien dat er computerspelletjes gespeeld konden worden
Toen we naar buiten gingen was het al wat warmer. Gelukkig is er in Darling Harbour ook een hartstikke leuke speeltuin waar ook een groot watergedeelte bij zit. Dus Elan heeft daar ook nog flink rond gerend.
Daarna zijn we lekker met de ferry terug naar Paramatta gegaan. Woensdag hebben we een heerlijke cocosnoot taart gebakken met blauwe botercreme én sprinkels! En op donderdag een rustig dagje gehouden thuis met z'n drietjes. Dit omdat vrijdag een lange, drukke dag zou worden. Ik zou op vrijdag met allebei de jongens naar Manly Sea Life Sanctuary gaan. Hartstikke leuk vooruitzicht natuurlijk, maar dat betekende wel anderhalf uur reizen (een uur met de trein en een half uur met de ferry) voordat we überhaupt bij the Sea Life Sactuary aan zouden komen, dus dat is niet niks. Maar het was ontzettend gezellig! We hebben ons echt heel erg vermaakt. De jongens hebben hun ogen uitgekeken bij de haaien tank, gegrapt over de duikers die in de sharktank lagen, gezocht naar de babypenguin en gekeken naar het eten geven van de penguins, zijn honderd keer van de glijbaan naast de trap geweest en zijn op weg terug naar de ferry nog even met de voeten in de zee geweest. Op de ferry werd het als maar duidelijker dat zo'n dag toch wel heel erg vermoeiend is voor de mannetjes. Maar omdat het uitkijken over zee en gek doen met de andere kindjes op de ferry leuker was dan rustig aan doen, hebben ze daar nog wat extra energie verspild haha na het eten en na het douchen duurde het ook niet lang voor de kereltjes heerlijk aan het slapen waren
Toen was de week al weer voorbij! Ik had voor het weekend een tripje naar de Blue Mountains op de planning staan. Fabienne zou zondagochtend op de eerste trein stappen, maar ik ben zaterdagmiddag al op de trein gestapt. De reis naar Katoomba was erg leuk en mooi. De rit nam mij over een slingerend spoor langs diepe dalen, berg-zichten en idyllische dorpsstationnetjes, ik miste alleen de storyteller stem nog, maar anders had ik zo geloofd dat ik in een aflevering van Rail Away zat. Het was echt heel erg mooi en het maakte mij nog enthousiaster voor de trip naar Scenic World op zondag. Na een reis van bijna twee uur (de trein had wat vertraging opgelopen) kwam ik bij Katoomba aan om half drie en kon ik op zoek gaan naar mijn hostel. Ik heb in die zoektocht ondertussen ook een beetje de toerist uitgehangen door een aantal straatjes in te lopen om het uitzicht te proberen vast te leggen op de gevoelige plaat. Ik kwam na ongeveer een half uur aan in mijn hostel (dat op nog geen tien minuten van het station lag), ben ingechecked, heb mijn tas uitgepakt, locker ingepakt en mijn bed opgemaakt en ben toen boodschappen gaan doen bij de Aldi die ietsjes verder op zat. Ik heb nog een rondje door het dorpje gelopen, regelmatig stil gestaan om het berglandschap en haar uitzichten in mij op te nemen. Genieten! Daarna ben ik naar het hostel terug gegaan en heb ik op het dakterras van het ondergaande zonnetje genoten voor ik terug ging naar de kamer. Daar waren twee van de vier andere meiden die voor de nacht mijn roommates zouden zijn aan het uitpakken en aanrommelen. Twee meiden uit Maleisië waar ik gezellig mee aan de praat raakte. Na een uur makkelijk wegkletsen ben ik naar de keuken gegaan om een snelle maaltijd voor mezelf te regelen en zij gingen boodschappen doen.
Ik was in de keuken omringd door een groep mensen die een uitgebreide maaltijd klaar stond te maken. Ik voelde me echt een beetje raar met mijn een persoons instant pasta maaltijd! Ik voelde me ook best eenzaam op dat moment, maar goed ik wist dat ik de volgende ochtend Fabienne zou ontmoeten bij de Scenic world, dus even een avondje alleen zijn was ook niet heel erg. In het ergste geval kon ik altijd nog burgerlijk na het eten op bed gaan liggen lezen had ik besloten. Maar net na ik klaar was met eten en nog even in de gemeenschappelijke ruimte zat, kwamen mijn roomies mij vergezellen aan tafel met hun eten.
Ik had ondertussen best wel zin gekregen in een koud biertje, dus ik heb me geëexcuseerd en ben even naar de bottleshop op de hoek gerend voor een paar flesjes Nederlands vloeibaar goud (ook wel bekend als Heineken haha).
De meiden hadden hun eten op toen ik terug kwam en vroegen of ik het leuk vond of ik een spelletje met ze wilde spelen. Natuurlijk was dat een leuker, gezelliger vooruitzicht dan alleen op mijn bed liggen lezen, dus ik stemde in. Voor ik het wist waren we zo twee uur aan het scrabble spelen! Ik ben op een respectabele tweede plek geëindigd hahah. Daarna zijn we naar de kamer gegaan waar ik nog even lekker heb gelezen voor ik heerlijk in slaap viel. Helaas was een goede nachtrust voor mij niet weggelegd. Een aantal van de andere meisjes die op de kamer lagen sliepen erg onrustig en er waren een aantal mensen beneden in de gemeenschappelijke ruimte aan het feesten waardoor het nogal rumoerig was. Niks mis mee natuurlijk, zo hoort het nou eenmaal in een hostel! Het was wel vervelend dat ik een uur wakker lag, de klok van 1.59am naar 3.00am zag verspringen en er na een uur wakker liggen er dus ook nog een uur slaap gepikt werd door daylight savings (of te wel zomertijd!)
De volgende ochtend ging mijn wekker om zeven uur. Ik had anderhalf uur voor ik het hostel uit zou lopen. Dus lekker rustig aan gedoucht, opgemaakt, tas gepakt en mn ontbijt naar binnen gewerkt.
Op weg naar Scenic World werd ik betoverd door de schoonheid van de natuur om mij heen. Ik waande me in een bergdorpje in Frankrijk! Ik hoorde vrijwel geen auto's, werkverkeer of stadse drukte, maar ik hoorde vogels, de wind die door de bomen en struikjes ritselde en ik rook geen uitlaatgassen, maar de bloesembomen en andere bloemen. Heerlijk!
Ik werd omringd door papagaaien, laughing kookaburra's, rainbow lorikeets, Sulphur- crested cockatoo's en magpies die allemaal hun eigen lied aan het zingen waren. Surrealistisch mooi
Om 9uur in de ochtend zou Scenic World open gaan en ik van 9 tot 10 zouden er early bird tickets verkocht worden die ons een korting opleverde. Omdat Fabienne niet helemaal zeker weten voor 10uur binnen zou zijn, hadden we afgesproken dat ik zou zorgen dat ik er om 9uur zou zijn, twee tickets te kopen met de korting en daarna op haar zou wachten. Dit bleek na nog geen tien minuten na opening een uiterst goed plan te zijn geweest, want het was hartstikke druk. Ik had echter als een van de eerste die dag een polsbandje om en die voor Fabienne lag bij de informatie balie op haar te wachten. Ik ben een kop koffie gaan halen bij het café boven om de tijd te doden en alvast te genieten van het adembenemende uitzicht dat er was. Om tien voor tien kwam Fabienne ook en daarna konden we onze tour door Scenic world starten. Het heeft wat weg van een pretpark, met een drietal attracties. Twee verschillende soorten kabelbanen en een treintje. Dit klinkt natuurlijk allemaal niet zo spectaculair, maar dit was het wel!
We zijn onze dag begonnen bij de "Scenic Cableway". Dit is een kabelbaan die je in een zo goed als compleet glazen bakje een afdaling laat maken van 510meter. Vanuit dat bakje heb je een geweldig uitzicht over 'the three sisters', 'orphan rock', 'Katoomba falls', 'solitairy rock' en het regenwoud wat zich bevind in the Blue Mountains. Als je beneden aangekomen bent stap je uit 'de grootste en stijlste kabelbaan van het zuiderlijk halfrond' en kom je op 'de langste boardwalk in het zuiderlijk halfrond' terecht. Met een totale lengte van 2.4km kan je verschillende routes kiezen om te lopen. De keuze was 10, 30 of 50 minuten lopen. Wij hebben de middenweg van 30 minuten gekozen.
Je loopt over een houten looppad door het regenwoud. De omgeving heeft een rijke geschiedenis door een kolenmijn die tot 1945 in gebruik was, maar het voelde aan als of je in Jurasic park beland was. Her en der verspreid zag je de sporen nog van de kolenmijn. Na nog geen vijf minuten lopen zagen we een 'Superb Lyrebird'. Een soort fazant achtige vogel die bekend staat om zijn vermogen geluiden na te bootsen! Je weet wel, die gekke vogel die geluiden van een camera namaakt Het filmpje dat viral ging een aantal jaar terug met de zwoele stem van David Attenborough er onder? Juist! Die! Die stond nog geen 3 meter van ons vandaan!! En dan niet één, nee twee! En even verderop zagen we er nog weer één! Een ver van mijn bed show op nog geen drie meter afstand. Onwerkelijk, maar zo gaaf. We hebben hem geen bizarre geluiden horen maken, maar het feit dat we ze gezien hebben, was al tof genoeg. We hebben op de wandeling nog regelmatig even stil gestaan om te genieten van alle pracht en praal die er om ons heen te zien was en na een heerlijke wandeling kwamen we aan bij attractie twee.
The Railway.
Dit is niet zomaar een treintje natuurlijk. Nee dit is 's werelds stijlste trein! Met een hellingshoek van 52graden kan ik je persoonlijk vertellen dat het ook zeer zeker geen kattenpis is! *Ik zal proberen een filmpje te uploaden, al heb ik daar de laatste tijd wat problemen mee op een of andere manier*. In het treintje zelf kon je kiezen op wat voorn stand je het bankje zette. Je kon kiezen uit Laidback (dan haalde je 8graden van je hellingshoek af), orginal (een hellingshoek van 52 graden op het stijlste stuk), of je kon het bankje op Cliffhanger zetten (waarmee je de hellingshoek vergrootte met 12graden). Natuurlijk hebben wij onze stoel met ons eerste ritje (ja we hebben hem maar liefst 3x gedaan zonder ons te vervelen) op Cliffhanger gezet . De waarschuwing om losse onderdelen die je bij je had goed vast te houden was zeker op zijn plek, want toen wij naar boven getakeld werden was het echt heel spannend, maar oh wat een uitzicht! Zo mooi!
Het treintje brengt je terug naar de centrale hal waar alle attrakties vanuit vertrekken en vanaf daar zijn we door gegaan naar " the Skyway". Deze kabelbaan maakt een rechte oversteek van 385meter over een afgrond. Op het hoogste punt hang je een duizelingwekkende 270 meter boven de grond. En alsof die wetenschap alleen al je maag nog geen koprolletjes laat maken, kan je ook gewoon naar beneden kijken door de glazen vloer. Misselijkmakend, maar vooral indrukwekkend! Je hebt prachtig uitzicht op de gehele omgeving, en je gaat langs de Katoomba Falls, waar je echt een geweldige blik op kan werpen.
Zodra je weer vaste grond onder je voeten hebt, sta je aan de overkant van Scenic world, aan de kant van 'the Three Sisters'. Drie rotsformaties naast elkaar en wellicht de meest bekende toeristenattractie van de Blue Mountains. Bij deze indrukwekkend en fier staande vrouwen heb je 'the Giant Stairway'. Deze looproute heeft zijn naam te danken aan de trap van ruim 900 treden (ik heb ze niet geteld). Deze zijn wij afgegaan. Op heel veel stukken was de trap echter zo stijl, dat één ongecontroleerde beweging je ten val zou brengen. Toen we eenmaal beneden stonden, met solid ground onder onze voeten waren we al meerdere malen hartelijk uitgelachen. Dit hadden we vooral te danken aan de kanonnades die in het Nederlands gegeven werden. Vooral Fabienne had echt de meest hilarische uitspraken onderweg en ook al snapte de mensen om ons heen niet letterlijk wat ze zei, ze klonk erg amusant voor de buitenwereld haha.
De temperatuur was ondertussen ook weer behoorlijk opgelopen en we besloten een wandelroute richting de railway terug te nemen in plaats van de trap weer op te lopen. Je zou bijna kunnen zeggen dat vanzelfsprekend dit ook echt adembenemend mooi was. Je loopt door het regenwoud, langs een bergwand, met een overvloed aan wildlife.
Toen we voor de tweede keer naar boven aan gekomen waren met het treintje, zijn we direct weer in de rij gaan staan om het ook een keer naar beneden te doen, want het gegil en de opwinding die je hoorde als het treintje zijn station boven aan de berg verliet, sprak wel tot onze avontuurlijke kant. Na een beste tijd wachten, het was echt overal in het park schreeuwend druk geworden, zaten we op rij twee van het treintje en ik werd er helemaal zenuwachtig van hahah! Ik had het gevoel in een achtbaan te zitten en we konden elk moment ons te pletter storten! Het viel natuurlijk allemaal reuze mee, we hebben kunnen genieten van het uitzicht en we hebben de mensen naast ons op het bankje een ritje op de Cliffhanger stand laten beleven (want ik zat aan de kant van de controle knoppen). Om weer terug naar boven te komen zijn we naar de Cableway gelopen en zijn als ingeblikte sardientjes in een glazen bakje naar boven gegaan om vervolgens lekker de uitgang op te zoeken en onze weg naar het hostel te gaan.
Na een snelle supermarkt stop en een bottleshop run, heeft Fabienne zich ingecheckt en zijn we op het dakterras gaan zitten in het ondergaande zonnetje met een welverdiende borrel.
Niet lang na onze oerhollandse pannenkoekenmaaltijd zijn we gaan douchen en op bed gaan liggen. De volgende dag zouden we een kijkje gaan nemen in Wentworth Falls, een dorpje twee stationnetjes verderop.
Van de zes bedden op de kamer waren er nu nog maar drie bezet, dus ik hoopte op een beter nacht dan de nacht die ik daarvoor gehad had, maar helaas mocht het niet baten. We sliepen in een kamer aan de spoor kant, nou is dit in principe niet zo'n probleem als de ramen dicht zitten. Maar je voelt hem natuurlijk al aankomen: dat zaten ze niet. We dachten van wel, want onze Canadeese roommate had hem dichtgeschoven. Waar ik om vier uur snachts (na zon zes keer wakker worden van de langsdenderende goedere treinen) achter kwam, was dat ze het haakje niet er op had gedaan, waardoor het raam steeds een stukje verder open trilde. AWESOME! Ik was niet heel vriendelijk zachtjes met dichtschuiven en had dus ook de hele kamer wakker gemaakt (SORRYYYY).
Gelukkig sliepen we allemaal snel weer na een toiletronde en wat gestommel door de kamer haha.
De volgende ochtend zijn we rustig aan opgestaan, hebben we ons uitgecheckt en zijn we lekker gaan ontbijten alvorens we onze reis naar Wentworth Falls voortzette.
We hadden nu wel wat zwaardere tassen dan bij aankomst, van alle boodschappen die er gedaan waren. Dus ik hoopte van te voren al dat we in het dorpje ergens onze tas zouden kunnen droppen, of een deel van onze spullen, want dat zou de wandeling naar de watervallen van het dorpje een stuk aangenamer maken. We kwamen bij een cafeetje waar we een kop koffie haalde en we vroegen de vrouw achter de bar of ze toevallig een plek wist waar wij onze tas zouden kunnen achterlaten.
Ze vertelde ons dat ze een schuurtje achter het cafe had waar we op eigen risico onze spullen konden neerleggen. Door diezelfde vrouw werd ik nog geen vijf minuten later afgesnauwd na ik haar had gevraagd tot hoe laat ze open waren (toen zuchtte en snauwde ze al een keer) en daarna waar het schuurtje was. Ze snauwde ineens dat ik haar irriteerde en dat ze mij niet meer wilde helpen, dat ze mij een gunst deed en dat ze het druk had. Waarop ik met grote ogen haar aankeek en verontschuldigend zei dat ik niet tot last wilde zijn, maar dat ik ook niet wist waar het schuurtje was en ik niet verkeerd wilde lopen. Met een snauw werd er een ander meisje met mij meegestuurd om de weg te wijzen en ik liep (ondertussen met knikkende knieën) en compleet verbouwereerd achter het meisje aan. Ik had echt geen idee wat er nou gebeurd was, ik was vriendelijk geweest met het vragen. Ik ben niet zomaar de zaak ingelopen om maar zelf te ontdekken waar de schuur was maar goed. Wat mij het meeste raakte was de nasleep die een wildvreemde vrouw bij mij veroorzaakte.
Ik was er echt door van slag! Ik kreeg er een knoop van in mijn maag en een opgejaagd gevoel. We waren ondertussen wel op weg richting de watervallen, dus ik hoopte mijn hoofd snel ergens anders te krijgen, maar die knoop in mijn maag en de brok in mn keel bleven. Ik bleef in mijn hoofd maar malen wat er gebeurd zou kunnen zijn dat haar zo boos maakte en ik heb de conversatie die we hebben gehad wel 10.000 keer opnieuw voor de geest gehaald, maar ik kan oprecht zeggen dat ik niet degene was die fout zat. Ik kan me er nu nog over opwinden en ik heb echt een nieuw doel. Leren me niet zo op te naaien als iemand geirriteerd tegen mij doet, want het ligt niet altijd aan mij, soms zijn mensen gewoon kut in hun doen.
Enfin. Ik heb het redelijk weten los te laten, nadat we door een vriendelijke meneer die zijn hond aan het uitlaten was een bijzondere route opgestuurd waren. We liepen de Charles Darwin track. Een route die Charles Darwin, back in the days, zelf ook gelopen heeft!
En ik ben hem nog steeds erg dankbaar, want wat was dat prachtig! We liepen langs een vredig kabbelend beekje met hier en daar hele bijzondere plekken die je totaal overdonderen met hun schoonheid. Ik zal zo snel als ik tijd vind weer wat foto's uploaden.
Toen we na een heerlijke wandeling door de prachtige natuur bij een watervalletje aankwamen, waren we er van overtuigd dat dat was, waar we zijn moesten. Al zagen we de route verder lopen. Na een aantal foto's liepen we door en al snel hadden we door dat wat we hadden gezien het topje van de waterval was geweest! We kwamen aan bij een enorme kloof! Zo ver het oog rijkt, ging de kloof. Adembenemend en duizelingwekkend. Er was nog een leuke plek voor wat mooie foto's in het water (lekker de voetjes afkoelen ondertussen) en we hebben nog een klein stukje van een wandeling langs een andere route gelopen tijdens het schieten van honderden foto's. Wat was dat gaaf! Zo mooi, zo bijzonder. Heel jammer dat we niet meer tijd hadden! Maar het was ook wel lekker om op de route terug te gaan, we waren allebei toch ook wel erg moe.
We hadden onderweg ergens een bordje gezien die naar de straat wees die we eerst hadden willen lopen, dus besloten naar dat punt te gaan en vanaf daar de straat te volgen. Hoe dichter we bij het café kwamen waar onze spullen lagen, hoe aanweziger die knoop weer in mn maag werd. Ik begon in mijn hoofd al meerdere scenario's af te spelen hoe ze zou reageren als ik binnen zou lopen. Zou ze een dirty look geven? Zou ze snauwen? Zou ze haar excuus aanbieden?
Naast de scenario's begon ik manieren te bedenken hoe ik haar niet onder ogen zou hoeven komen en ik had het er met Fabienne over. Zij was gelukkig minder onder de indruk van het hele gebeuren en was bij dit toch wel wat steun en toe verlaat! We kwamen bij het cafeetje aan, het was nog steeds druk dus we konden (zover ik weet) ongezien naar binnen lopen. We gingen naar de WC, pakte onze spullen, ik kwam het meisje tegen die mij de weg naar het schuurtje gewezen had, bood haar nogmaals mijn excuses voor het ongemak en bedankte haar heel hartelijk en zei dat het ons echt heel erg had geholpen. Zij was gelukkig wel heel vriendelijk en zei dat het geen moeite was. We pakte onze spullen bij elkaar en zijn door de achterdeur naar buiten gelopen en naar het station gegaan.
Ik realiseer me maar al te goed dat het niet heel erg gezond is om me zo op te laten winden door iemand die niet aardig tegen mij doet en ik dat ik niet iedereen te vriend hoef te houden. Als mensen naar doen tegen mij en het ligt niet aan mij, hoef ik me niet in alle bochten te wringen om het hun naar de zin te maken! Ik denk dat dit een goede les was. Maar! Ik laat me vooral niet mijn fantastische weekend door een overwerkte, snauwende trien verpesten!
Als ik aan het weekend denk, krijg ik nog steeds een gigantische glimlach op mn snuut. Ik heb het echt onwijs gezellig gehad met Fabienne en ik heb echt wel een maatje in haar gevonden, dus hopelijk krijgen we nog vaker de kans om in de weekenden wat leuks te doen!
Ik ga in ieder geval er nu een eind aan breien. Jullie hebben weer even wat te lezen haha!
Liefs!
(OH! P.s. als je het leuk vind om een kijkje te nemen in het park van Scenic World en een ritje wil maken in een van de attracties, zonder af te reizen naar de blue mountains, kijk dan even op: http://www.scenicworld.com.au/ )
- comments
Jasper leuk! wat een verhaal :)
Jessica Ik krijg steeds meer zin in onze reis!! Hoop dat de temperaturen een beetje meevallen in die periode, Maar al deze dingen wil ik ook meemaken!
puck de jonge Wat een leuk verhaal Dorien, wat heerlijk dat je dit allemaal mocht zien! Groetjes van tante Puck.