Profile
Blog
Photos
Videos
Hi!
De laatste week vakantie alweer. Het vloog net zo snel voorbij als dat ik nu de blog aan het schrijven ben. Helaas moest er toch een einde aan komen. We waren op 4 januari nog in Huskisson en vanuit daar gingen we op maandag 5 januari richting Batemans bay. Dit zou de meest zuidelijke stop in onze vakantie worden. Of nou ja, we zouden net iets voor bateman op een rest area gaan staan, maar op een of andere manier hebben we die gemist. We kwamen namelijk in het dorpje zelf uit. Het maakte gelukkig niet zo veel uit, want we moesten nog boodschappen doen, wat daar mooi kon! We zijn daarna nog even gaan lunchen aan de waterkant. Mam en pap hebben even rondgelopen en ik ben lekker even gaan lezen. Omdat we al voorbij de rest area's vóór Batemans bay gereden waren en we niet terug wilde rijden, had ik er een uitgezocht die ná Batemans Bay gelokaliseerd was. Waldrons Swamp was onze einde bestemming. Omdat wij altijd redelijk bijtijds zo'n plek opzochten (omdat pap niet graag in het donker rijd en we weten dat de plekjes nog wel eens volstromen) hadden we ook dit keer weer een leuk plekje en ook hier waren we precies op tijd, want hoe verder op de avond hoe voller het stroomde!Er stond een camper voor de onze. Een ouder paar uit Perth met een schattige beagle. Ik kon het niet laten om even naar ze toe te lopen om te vragen of ik het hondje even mocht knuffelen en zo raakte we aan de praat. Wat een onwijs leuke en lieve mensen! Ze hadden hele verhalen over hun vakantie en hoorde ons uit over onze vakantie, mijn werk en thuis situatie. Ze waren geïnteresseerd in de foto's van pap en het was gewoon gezellig . We zijn die avond met z'n drietjes nog even een wandelingetje gaan maken langs de complete rest area. Er waren namelijk twee verschillende parkeerplekken. De een was meer bedoeld als overnachtings plek en de ander als plek voor pauze en voor grote vrachtwagens, maar omdat de overnachtings plek al helemaal vol stond stonden er ook campervans op de andere plek. De snelweg, The Princess Highway waar we langs zaten, was erg rustig op dat tijdstip en ik was een beetje in een jolige bui en ben midden op de snelweg vóór het bord Princess Highway gaan zitten (nu ik het schrijf denk ik dat je er echt bij had moeten zijn hahaha).
De volgende dag zijn we even gestopt een schattig dorpje genaamd Mogo. Op de heenweg hadden we dit dorpje gezien en het zag er, behalve rete toeristisch, ook erg leuk vanwege de architectuur van de huisjes. Uiteindelijk bleek het erg toeristisch en niks aan te zijn. Pap vermaakte zich met het beetje natuur wat rondliep en vloog en mam en ik zijn een kop koffie gaan drinken :)
Daarna hebben wij onze weg richting Crookhaven gemaakt. Daar hadden we wederom geluk bij een camping waar we aanklopte en konden ook hier twee nachten verblijven. We kregen een campsite op een grasveld, maar toen we aankwamen hadden we géén idee waar we moesten gaan staan, want er was niets gemarkeerd! Dus we hebben in samenspraak met de buurmannen die ook net aan kwamen rijden maar een schatting gemaakt. We waren alles aan het opzetten en toen mama en ik de elekticiteitskabel wilde inpluggen mocht mama kennismaken met een prachtexemplaar van een huntsmanspider. Al vond ik hem wat aan de kleine kant, je schrikt toch altijd wel even als je zon beestje ineens ziet zitten. We besloten ons snoer aan de ander kant in te pluggen en de eer aan de buurman te laten om zijn stroom van die kant van het kastje te halen haha!
We zaten heerlijk dicht aan het strand en aangezien het nog al benauwd was zijn we lekker een duik gaan nemen tegen het eind van de middag. We moesten door een stukje bosachtige duinen lopen om bij het strand te komen, maar eenmaal daar was het zeker de moeite waard. Ik had mijn bodyboard mee, en ondanks dat er geen goeie golven waren om mee te boarden, hebben mam en ik heel hard gelachen door op het board in de branding te gaan zitten. Als er dan een goeie golf aankwam werden we door de hele branding gesleurd. Wat hebben we gelachen. Dit lachen verging overigens redelijk snel nadat we ontdekte dat het halve strand in onze zwemoutfits had verzameld! Mama had een zeester gevonden tijdens het strandjutten, maar t beestje leefde nog! Er was wat verderop een soort rotsachtig stuk en papa en ik besloten daar het beestje heen te brengen. Maar de rotsformatie was wel erg interessant om te zien en we bleven behoorlijk hangen om naar de vele slakken, krabben, zeesterren en andere rarezee creaties te koekeloeren.
Heerlijk afgekoeld en wel maakte we na een tijdje de trip over de duin terug naar de poort naar de camping. Halverwege draaide pap zich om om te kijken waar mam en ik bleven en riep nog geen twee seconden later: MUGGEN! Het stikte van de muggen! Als je ook maar even stopte zat je he-le-maal onder die rotzakjes. Dus half rennend, om ons heen meppend en degene voor je slaand zijn we terug gegaan naar de camper. Gelukkig zijn die Aussies het hier wel gewend en had ik in Lane Cove al goede anti insectenspray gekocht, dus na het douchen hebben we ons daar mee ingespoten. Zo konden we toch nog lekker buiten zitten zonder lek gestoken te worden (vooral voor mij is dit een verademing want ik krijg vreselijke reacties van de muggen hier, ik krijg enorm opgezwolle plekken ervan).
De volgende dag begonnen pap , mam en ik met een kleine klimtocht over de rotsen waar pap en ik gister zoveel hadden gezien. Het water stond nu alleen wel veel hoger (wat niet vreemd is met vloed natuurlijk). Desalniettemin was het hartstikke leuk om te kijken naar de watertuintjes en krabbetjes die er rondliepen. Toen we stonden te genieten van de prachtige aanblik die we hadden vanaf de punt, werd het ineens NOG leuker. Er kwamen een aantal super enthousiaste dolfijntjes aan! Ze sprongen uit het water en wat ze daarna deden was helemaal gaaf! Er waren twee jongetjes in het water op een surfboard aan het peddelen. Één van de dolfijnen zwom op ze af en sprong op nog geen twee meter afstand van ze uit het water op! Zo cool! Had graag op de surfplank gezeten met ze! Het grappige was, was dat de hele groep even bij het strand gingen kijken. Tussen de vlaggen waar je onder toezicht van een lifeguard kan zwemmen zaten een stuk of 30 kids en hun ouders en de dolfijnen gingen echt super dichtbij een kijkje nemen. Daarna zwommen ze langs de rotsen waar wij op stonden en bleven daar een hele tijd rond spelen, eten of weet ik veel wat ze aan het doen waren. Papa had een paar keer hun aandacht weten te trekken en ze kwamen echt een aantal keer super dichtbij. Je kan je misschien enigszins inbeelden hoe enthousiast wij waren hahah!
Papa en ik zijn ook nog even op een snorkeltochtje geweest. We zagen tientallen visjes, een gigantische kreeft (ik denk nog steeds dattie dood was, maar des al niet te min joeg dat ding me de stuipen op t lijf zo groot dattie was) en wederom een hele hoop zeeslakken varierend van heel klein tot groot. Het was heerlijk! Ik had ook een hoop lol van mn GoPro die ik mee had genomen. Toen ik de beelden later terug keek zaten er zelfs nog wat leuke shots in! Dus ik hoop dat ik ze na de vakantie tot een leuke compilatie kan verwerken.
Op het heetst van de dag hebben we ons vermaakt in de camper om tegen het eind van de middag de weg naar het strand terug te vinden voor een tweede snorkel trip. Dit keer was het water troebel en niet heel prettig om in te snorkelen. Toen ik mezelf eindelijk genoeg moed ingesproken had om tussen het smerige, glibberige zeewier door te waden en te duiken, schrok ik me voor de tweede keer helemaal het leplazurus. Dit keer bleek het alleen niet compleet ongegrond. Er schoot een rog vlak voor mijn neus weg. Ik werd enthousiast en begon pap te seinen en roepen dat hij naar mij moest komen! Hoe gaaf! Een rog! Toen ik echter nog een keer goed keek herkende ik stekels aan zijn staart en was het ineens nog wat gaver, maar ook wat spannender! Ik riep tegen pap dat hij maar even een stukje om moest zwemmen, want een Stingray wil je niet boos maken (toch Steve Irwin?). We hebben hem wel super goed gezien, maar omdat het water troebel was en gevuld met planten konden we niet goed zien wat er wel of niet zou tussen zitten en na een ontmoeting met de stingray besloten we toch maar even ergens anders te gaan snorkelen. We gingen naar de rotsen aan de kant van het strand en hebben daar ons nog even vermaakt. Ik heb een tweede stingray gezien en nog een aantal gekke en mooie vissen. Het was echter niet lang nadat we het water ingegaan waren dat we de stroming aan ons voelde trekken. Het trok ons richting de zee en dat was voor mij een teken om het op een zwemmen te zetten en uit het water te gaan zo snel als ik kon. Ik vind het maar niks die stromingen hier!
Op de ochtend van 8 januari zijn we de Grand Pacific Drive richting Sydney gaan volgen. Zoals de naam enigszins al verklapt was dit een prachtige rit langs de oceaan met schilderachtige uitkijkpunten en je komt door allerlei dorpjes. Bij Kiama zijn we gestopt om te lunchen. Hier is een blowhole de toeristen atraktie. Ook deze naam laat niet veel aan de verbeelding over, maar ik zal het even snel uitleggen. Ruw gezegd zit er een tunnel in het gesteente, een kamer en een luchtschacht. Als het water de tunnel in geduwd word, bouwt de druk in de kamer op en duwt het water zich omhoog door de schacht. Met zuidoostelijke wind levert dit vaak zeer spectaculaire beelden op. Bij ons stond de wind niet goed, maar het was als nog erg mooi om te zien. Je kon ook een stuk van het pad af en over het gesteente klimmen naar een klein schiereilandje. Overal stonden waarschuwingsborden, dus we hebben wel erg voorzichtig gedaan en zijn niet helemaal overgestoken naar het eilandje toe.
We zijn daarna doorgereden en ik had op mijn rest area kaartje weer een plekje opgezocht. Om naar toe te rijden. We begonnen op de weg steeds meer te klimmen en we werden steeds vaker getrakteerd op prachtige uitzichten. We besloten nog een stop te maken bij Sublime lookout point. Dit bleek een parkje te zijn wat elke avond op slot ging, maar omdat er geen bord "verboden te camperen stond" zijn we bij het restaurant wat er zat, gaan vragen of het misschien toegestaan was om daar te overnachten. Dit bleek niet het geval te zijn, maar de vrouw die ons hielp, had wel een tip voor ons. Bellambi point. Direct aan de zee en volgens haar een geweldige plek waar je gratis kon overnachten. We zijn haar tip opgevolgd en hier hebben we de mooiste plek van het wildkamperen van de hele vakantie gehad. Er stond toen wij aankwamen al een camper maar die mensen vonden het niet erg als we ook het veldje erbij zouden komen staan, dit waren tenslotte de mooiste plekjes van allemaal. Ook stond er een behoorlijk straffe wind, waar ik persoonlijk geen fan van was. Met vest aan was het wel te doen, maar al dat zout overal.. Blegh. Ik ben lekker in de camper gaan liggen lezen en heb ik mijn tas ingepakt. We zouden de volgende dag langs mijn hostfamily rijden om de koffers van mam en pap op te halen die we daar gestald hadden en om alvast wat van mijn spullen te brengen. 's Avonds werd de wind eindelijk rustig en was het een heldere nacht. We waren ook getuigen van een prachtige maansopkomst. Een knaloranje maan kwam met een hoge snelheid uit de zee oprijzen. Heel erg bijzonder om dat zo te zien.
De volgende ochtend werden we getrakteerd op een spectaculaire zonsopkomst en voor pap was er een bruine gendt (een vogel die normaal alleen op zee voorkomt) naast de camper komen zitten. Het beest leek niet helemaal lekker te zijn, en heeft een hele poos naast onze camper gezeten. Hij is uiteindelijk weer terug gekeerd naar de zee. Pap is op vogeljacht gegaan en mam en ik hebben een duik genomen in de rockpool die er zat. Dit is een zwembad, dat door de zee gevuld wordt met vloed. Het was lekker om even te zwemmen. Na het ontbijt hebben we nog een korte wandeling gemaakt en zijn we daarna de camper even gaan afspoelen bij de botenwasplaats die iets verderop zat. Door het harde waaien van de dag ervoor was de camper goed krokant geworden;).
Na het oppikken van de koffers zijn we weer naar Lane Cove River gereden. Ik had hier voor de laatste twee nachten weer een plekje geboekt. Deze camping was fijn en centraal gelegen, dus een perfecte plek om nog twee nachtjes rustig door te brengen. We kwamen na het middag uur aan, parkeerde de camper en we vonden vrij snel de weg naar het zwembad om af te koelen.
Omdat de camping dichtbij de woonplek van Fabienne ligt, had ik gevraagd of zij het gezellig vond om bij ons te komen eten. Ik was heel blij dat ze kon en mijn ouders vonden het leuk haar te ontmoeten. We hebben pizza's besteld om het makkelijk te houden en onder genot van een drankje en alle vakantie verhalen hebben we dit lekker opgegeten. Toen het echt goed donker was kwam er een Bushtail Possum uit de boom gekropen die op zoek ging naar voedsel. Super schattig. Al was de possum die Fabienne en ik later zagen NOG schattiger. Toen Fabienne wegging stonden we bij de ingang van de camping en zat er een moeder met een babypossum op haar rug naast ons in de boom! ZO schattig! Maar voor ze wegging hebben we nog keihard gelachen met het spelletje biggen.
Toen was het echt zo ver. De laatste vakantie dag! Op het inpakken van de koffers en een was draaien, kan ik met trots zeggen dat we helemaal niks gedaan hebben haha! Mama en ik zijn nog heel even het zwembad in geweest en pap was zijn dag als normaal begonnen met een wandeling, maar dat was ook meteen het einde van alle serieuze activiteit haha. Op 11 januari in alle vroegte zijn we met de camper naar het verhuurbedrijf gereden. Hier mocht ik nog even de discussie aan voor een vergoeding. We hadden namelijk een aantal mankementen in de camper ontdekt. Toen we naar Sydney waren gereden zijn we al langs geweest bij het verhuurbedrijf, hadden ze gezegd dat het gefikst was, maar dit bleek niet zo te zijn. Dus na een verspilt uur, een aantal telefoontjes tijdens het reizen was het bij het inleveren van de camper toch zo ver om op onze strepen te gaan staan. Ze hebben ons gecompensseerd voor de ongemakken en we konden met een gerust hart naar het Internationale vliegveld gaan.
Daar kwamen we mooi op tijd aan, konden pap en mam meteen inchecken en hebben we nog even met elkaar gezeten.
Nadat mam en ik de nodige tranen hadden vergoten was het tijd om afscheid te nemen. Gelukkig ben ik vandaag (15-01-2015) over 6 weken en 1 dag weer thuis!
Volgende week een "normale" update over mijn leventje hier en een verslag van mijn laatste weekend alleen in Sydney!
Dikke kus!
- comments
Jessica Wat een vakantie hebben we gehad samen! Deze 3 blogs gaan als begeleiding mee in ons fotoboek! Bij het lezen beleef ik alles weer opnieuw (en opnieuw en.....)
Roy Het was inderdaad een geweldige vakantie met allemaal prachtige hoogtepunten. Je hebt het prima beschreven! Als ik een eigen blog had zou ik er alleen nog een leuke beschrijving van allemaal prachtige vogels aan toe voegen :)! Geniet nog even van het mooie weer! Tot volgende maand.