Profile
Blog
Photos
Videos
Just another day in paradise…
Hola chavalitos y chavalitas!
Hoog tijd voor een update, want het is toch alweer even geleden dat er nog iets te beleven viel op de website en zoals jullie weten zitten wij hier uiteraard ook niet met ons vingers te draaien; we hebben de laatste twee weken dan ook weer het een en ander meegemaakt…Het Spaanse weerbericht hield voet bij stuk en zoals voorspeld heeft het hier tijdens de nacht van de 23ste op de 24ste oktober geregend! Gelukkig nog maar de tweede keer sinds we hier zijn, dus dat valt nog wel redelijk goed mee..De temperatuur zakte ook tot 20 graden, dus dat was wel even aanpassen. Maar na regen komt zonneschijn, en vooral in Spanje dan, want de dag erna scheen de zon weer vollebak! Het is hier nog altijd zeer mooi weer; in de week hebben we een thermometer gekocht om de temperatuur eens te kunnen checken: rond de 23 graden (40 in de zon, zie foto!), maar dat gaat toch niet blijven duren denk ik, dus we genieten nog maar goed van de laatste (?) zonnestralen!Intussen heb ik ook al lesgegeven aan de jongste klassen (1ste en 2de ESO, van 11 tot 13 jaar ongeveer) en dat was wel redelijk aanpassen: klassen van meer dan dertig kinderen en dan ook nog allemaal serieus rumoerig. Ze zijn wel heel geïnteresseerd maar eigenlijk een beetje teveel; ze willen allemaal tegelijkertijd antwoorden (lees: iets brabbelen wat moet doorgaan voor Engels) en van hun vinger opsteken hebben ze nog nooit gehoord denk ik. Andere jaren zijn dan weer heel stil, maar aan de hand van spelletjes slaag er meestal wel in om ze uit hun tent te lokken. Zo heb ik deze week 'the whispering game' gespeeld: de klas in teams verdelen, een zin op papier schrijven, en dan moeten ze die doorfluisteren aan de teamgenoot achter hun; de laatste moet die zin (of wat er nog van overschiet) dan aan mij vertellen. Groot succes, ze gingen er allemaal voor 200% voor, en toen ik een winnaar moest aanduiden werd er redelijk wat gevloekt!Toen ik donderdag op school aankwam, werd ik ineens uitgenodigd door de leraars Spaans (waaraan ik ook lesgeef) om na school iets te gaan eten. Ik moest dadelijk aan de laatste schranspartij (la Trattoria) denken, en heb dus maar tot 's namiddags niet meer gegeten, en maar goed ook want het was weer à volonté! Ik bestelde een media ración (halve portie) salade met tonijn en hesp en een pizza (het was weer een Italiaanse zaak, spijtig) maar dat kwam weer neer op een berg eten: een halve krop sla, tomaten, gekookte eieren, veel hesp en tonijn, en dan moest die pizza nog komen! Als dessert nam ik maar een extra pint bier (omdat ik geen eten meer kon zien), dat vonden ze precies grappig. Javi(er) leerde me ook nog "santé" in het Spaans te zeggen: "salud y fuerza en el palodú (wat neerkomt op santé, en veel geluk in je broekzak à geld). De meeste Spanjaarden hier maken er echter "salud y fuerza en el canut" van (santé en geluk IN je broek)! Ik leerde hem dan ook maar in ene weg 'ad fundums' te drinken, want daar hadden ze nog nooit van gehoord. Er wordt hier dus wel redelijk wat afgelachen. 's Avonds was er dan een tweede feestje van mijn school, waarvoor Joris ook was uitgenodigd. "Iets drinken en wat jamón eten" zeiden ze. Het ging door in 'el rata', een bodega (wijnhuis) ergens dichtbij school. Ik zei dus dat we het zelf wel zouden vinden...dat had ik beter niet gedaan, want 'el rata' bleek even gemakkelijk te vinden als sneeuw in de sahara. We vroegen aan verschillende mensen de weg, maar werden telkens een andere richting uitgestuurd. Met onze laatste hoop vroegen we nog eens aan een oud vrouwtje die ons nog snel geluk wenste met de woorden 'vaya con dios', en het had precies geholpen, want even later vonden we 'el rata', waar de sfeer er al dik inzat! De leraars hadden een zaaltje achterin afgehuurd en een supergrote jamón gekocht. Verder was er chorizo, kaas, en veel wijn en bier in overvloed, heel gezellig! De leraars waren weer de vriendelijkheid zelve en er kwam constant iemand langs met een bordje jamón of een karaf wijn; we hebben echt gegeten en gedronken alsof ons leven er vanaf hing. Tijdens diezelfde avond kreeg ik ook de kans om eens te zeveren met de leraars waaraan ik volwassenenonderwijs geef. Allemaal fijne mensen (en na enkele pinten nog fijner), en even later volgde weeral een nieuwe uitnodiging, ongelofelijk! We werden door Juan (Bud Spencer) uitgenodigd om bij hem thuis te gaan eten de volgende dag. Zijn zoon studeert namelijk Engelse filologie aan de universiteit van Huelva en hij wou dat we eens wat zeverden met hem in het Engels.Omstreeks middernacht liep het jamónfeestje op zijn einde en werd er afgerekend (natuurlijk mochten wij weer niet betalen!). Toen we buitenkwamen vroeg ik aan de leraars of ze iets tegen België konden zeggen en om te zien hoe dat verliep moet je maar eens bij de videoclips kijken! De man met baard is Augustín en hij was al redelijk bezopen denk ik - hij zegt: 'hola Belgium, buenos días Belgium, we love you Belgium'. En daarna: 'Gooooooooood mooooooooooooooorning Belgium!' Zoals je ziet hebben ze toch al wat Engels bijgeleerd! Op het einde van de videoclip zegt een andere Augustín (met bril, in wit hemd) nog ironisch: 'La hora, doce de la mañana. España siglo 21' (Het is 12u 's nachts. Spanje, 21ste eeuw), waarna de camera op een met TL-lampen verlicht clublokaal inzoomt... Maar de avond was echter nog lang niet afgelopen en we zetten onze tocht met een deel leraars verder naar 'El Porche', de bar van Pino, die ons intussen al beter en beter begint te kennen: hij groette ons en we kregen dadelijk 4 vrijkaarten voor de discotheek, en hij zei dat we aan de inkom maar zijn naam moesten vernoemen en dat we dan geen problemen meer zouden hebben om binnen te geraken of met kleding of wat dan ook..In 'el porche' geraakte Joris weer aan de praat met Augustín (met baard), en wat bleek, hij is een ongelofelijk grote Tarantino-fan! Dat was natuurlijk hét gespreksonderwerp voor ons, en we zeverden tot in de vroege uurtjes over films als 'full metal jacket', 'pulp' fiction', 'from dusk till dawn' en over Edward Norton (zijn favoriete acteur)…Ook de ad fundum werd weer goed ingeoefend en rond 4u strompelden we huiswaarts, wat een avond!De dag erna kwam Juan ons rond 15u ophalen om te eten. Onderweg zei hij dat we niet mochten vertrekken voordat alles op was. Gelukkig had hij zelf ook ferm honger, dus dat kwam wel goed. Het werd weeral een echt eetfestijn: gamba's, kaas, jamón, dorada (goudbrasem), varkenskoteletjes, zelfgemaakte frieten (!), boontjes, lekker bier en een goede fles Rioja! Als dessert dan nog een verse ananas en druiven, het kon weer niet op…Daarna kregen we nog een ellenlange uitleg over 'El Rocío', een bedevaartsoord hier dichtbij, waar hij - en honderdduizenden andere mensen - elk jaar naartoe gaan. Er bestaat blijkbaar ook een 'hermandad' (broederschap) in Brussel, en hij zei dat we ons dus ook maar moesten inschrijven (neinein jong!)Het weekend (tot maandagavond) verliep vrij rustig: zonnen en siesta (en af en toe een lesvoorbereiding maken)!Daarna volgde een hele korte lesweek: dinsdag en woensdag lesgeven, en donderdag en vrijdag waren vrij wegens 1 november. Woensdagnamiddag zocht ik met Juan naar een hostal omdat ik van de gelegenheid gebruik wilde maken om met Laura, een ex-klasgenoot, naar Córdoba te gaan. Joris kon niet mee omdat zijn vriendin op dezelfde dag in Faro aankwam. Spijtig genoeg was alles maar dan ook alles in Córdoba volgeboekt..Juan begon echter honger te krijgen (ik zou wel eens willen zien wat die op een dag wegsteekt) en nam me mee naar 'Revuelto', een tapasbar in Lepe waar ik overheerlijke tapas voorgeschoteld kreeg: pulpo (calamari), tonijn, albóndigas (vleesballetjes)…een zoveelste voltreffer!'s Avonds zijn we dan - onverwachts - nog eens goed op café gegaan. In 'el porche' kwamen we een lookalike van Susan uit 'desperate housewives' tegen en hopla…gezelschap voor de rest van de avond: van de ene naar de andere bar, tapas, en uiteindelijk naar de discotheek (tot 5u 's morgens volgens het fototoestel). Om 9u moest ik echter al weer uit mijne struik om de bus naar Sevilla te halen, dat was wel wat minder..Uiteindelijk werd in Sevilla besloten om niet verder te reizen naar Córdoba omdat het misschien toch wel riskant zou zijn om zonder reservatie naar daar te gaan. Via Juan geraakten we aan een hostal, ook nog gelegen in de beste wijk van Sevilla, de 'barrios Santa Cruz': dichtbij de kathedraal, de Giralda, het Alcázar, en het levendige oude, pittoreske stadscentrum, vol tapasbar en andere lekkernijen! Tijdens deze 4 dagen hebben we bovenstaande bezienswaardigheden bezocht, een prachtige flamencovoorstelling bijgewoond, aan de Guadalquivir gelegen, een hippiemarkt bezocht en massa's tapas gegeten (met bijbehorende cerveza uiteraard, zie foto's). Ik had het niet echt verwacht, maar Sevilla is echt een ongelofelijk mooie stad, met mooie parken, veel straatmuzikanten, enz. Maar de foto's zullen dit wel allemaal verduidelijken. Zondagavond kwam ik stikkapot terug aan in Lepe, waar Joris en Kelly mij opwachtten. Ik ontving ook enkele spullen van thuis, waaronder mijn gsmkabel, dus nu kan ik eindelijk de foto's posten die ik al zolang op de website wil zetten! Er was echter wel 1 probleem: de gas was op, zowel voor warm water als voor het fornuis; maar een gesprekje met de buurvrouw deed wonderen en intussen is alles weer in orde!Op school gaat alles ook nog zijn gewone gang; ik heb deze week wel voor de eerste keer aan kleine groepjes studenten mogen lesgeven in een apart klaslokaal, heel fijn, want ze zijn minder afgeleid en durven meer te zeggen.Vandaag heb ik onverwacht voor Augustín (baard) moeten inspringen: Hij ging 'Jackie Brown' (van Tarantino) aan zijn studenten vertonen - wat een job! - en wou dat ik uitleg gaf over Tarantino en zijn werk, echt iets voor mij! We hebben ook weer een uitnodiging gekregen: Pino opent vandaag zijn tweede bar, en we hebben enkele vrijkaarten gekregen, dus straks is het weer fiesta! En dan nog ene, en dan is het weer weekend!Dus, zoals jullie lezen, todo muy bien aquí en Lepe!
Zo, dat was het weer voor nu, hasta luego!!!
Fede, Joris y Kelly, los Leperos
PS: enkele gekke opmerkingen nog over Lepe hier:
-'s morgens om 8u als ik naar school wandel zitten sommige café's hier stampvol
-hier rijden redelijk wat quads rond, maar met oudjes erop!
-hoe ze hier parkeren is niet normaal, superdicht tegen elkaar (zie ook foto's) en regelmatig ook tegen elkaar, zelfs splinternieuwe wagens!
- comments