Profile
Blog
Photos
Videos
No way José!
Buenas tardes!
Terwijl ik deze e-mail schrijf, zit ik al in onze nieuwe woning, want jawel, vorige week zaterdag (13 oktober) zijn we verhuisd! Dat lijkt misschien ineens heel snel, maar ik kan jullie vertellen dat het niet bepaald van een leien dakje is gelopen..Op vrijdag kregen we van Carmén te horen dat het nieuwe appartement vrij zou komen op zaterdag en dat we dus wel eens een kijkje konden gaan nemen ergens in de week. We vertelden haar nog eens dat José ons zaterdag kwam bezoeken met zijn vrouw om alles te regelen en dat we graag iemand erbij wilden hebben die Spaans kon spreken, dat zou het gesprek wat vergemakkelijken (en ook omdat we schrik hadden om gekloot te worden). Ze zei dat het geen probleem was en ze er zeker bij zou zijn. Zo gezegd zo gedaan dus, en de dag erna rond 11u kwam Carmén naar het appartement. José was er nog niet, dus belde ze die gewoon en vroeg waar hij bleef. José is echter niet de beste chauffeur zoals jullie al wel weten en zat nog op anderhalf uur van Islantilla (volgens mij was hij weer ergens verkeerd gereden)…Ok, even naar het appartement van Carmén dus, want ze moest nog wat poetsen. Een heel mooi appartement, gezellig ingericht (gekocht van haar ouders) en vlakbij het strand, ideaal dus. Ze heeft ook een labrador (Africa). Daarna belde ze de eigenaar van ons toekomstig appartement en wat bleek…we konden gaan kijken!Dus onmiddellijk op naar het appartement, gelegen in het centrum van Lepe. Een oud vrouwtje (eigenares denk ik) deed open en we werden hartelijk ontvangen. Toen we bovenkwamen (2e verdieping) konden we onze ogen niet geloven: een appartement dat minstens dubbel zo groot was als het onze, 3 slaapkamers, een redelijk grote living met eethoek, een grote keuken, 2 badkamers,…en last but not least…een dakterras!(was Carmén ons vergeten te vertellen!) Nu kon het helemaal niet meer stuk uiteraard; we controleerden nog even of er gas was en of de bedden groot genoeg waren (voor Joris) en zeiden dat we het zouden nemen. De eigenares zei dat als we problemen zouden hebben met José, we altijd hier mochten komen voor de rest van de maand, we moesten zelfs niet betalen. Dan terug naar Islantilla, waar José en zijn vrouw net aangekomen waren..Hij keek echter minder vriendelijk als de vorige keer, dus we voelden de bui al een beetje hangen. Carmén probeerde in het Spaans met hun een compromis te zoeken, maar ze bleven erop hameren dat we contractbreuk gepleegd (terwijl we nog niks getekend hadden) hadden en dat ze nooit verhuurd zouden hebben aan ons als we maar voor 1 maand zouden blijven. Op een gegeven moment vroeg de vrouw van José via Carmén aan mij of alles in het appartement ok was. Ze wou hiermee zeggen dat haar man vriendelijk was geweest tegen ons en veel tijd en moeite in ons had gestoken, en dat wij daar misbruik van gemaakt hadden. Toen ik dat hoorde (en nadat ik al 5 keer gezegd hadden dat we simpelweg niet konden blijven omdat er geen vervoer was) hield ik mij ook niet meer in en zei dat niet alles ok was; de wasmachine stonk en stond vol schimmel en José had ons achtergelaten met een lege gasfles, we hadden bijna een week zonder gas gezeten. Daarna had ze nog een discussie met Joris over het feit dat haar man ons 's avonds nog was moeten komen halen en blablabla….Op een gegeven moment begon er dus een redelijk grillig sfeerke in te komen. Soit, ik betaalde de drankjes en we kwamen tot het "compromis" dat we 100 euro bijbetaalden voor verbruikskosten en ongemak en…we moesten onmiddellijk uit het appartement (gelukkig hadden we net gepoetst)! Dit hadden we niet verwacht, dus ineens moesten we zo snel mogelijk (Jose en zijn vrouw stonden te wachten) alles inpakken; ook alle etenswaren, alle drank (bier!),…Gepakt en gezakt dus richting Lepe..Chance dus dat we al in het andere appartement konden! Ik denk dat ik nog nooit zo snel in mijn hele leven verhuisd ben (op een halfuur ongeveer). Aangekomen in onze nieuwe woning kwam de sfeer er al dadelijk weer in, we installeerden ons en gingen onmiddellijk het dakterras op, en na enkele cervezas was alles weer in orde! Diezelfde avond ontdekten we ook onze eerste medebewoner, een salamander. We noemden hem Pablo Garcia Mendez (intussen is hij alweer weg, ik denk dat hij geen verblijfsvergunning had). De dag erna de omgeving wat verkend en dat viel heel goed mee. We zitten in zowat de grootste straat van Lepe; alles dus in de buurt: Bakker (2), fruitwinkels (2), supermarkten (2), bank,..enfin, alles wat je nodig hebt. Ik wandel nu ook op 10 minuten naar school en Joris heeft een goede busregeling, vooruitgang op alle gebieden dus. 's Middags ontdekten we dan nog Ven y ven, een zaak die kip aan het spit verkoopt met…frieten!!! De mensen stonden er tot buiten aan te schuiven, dus slecht kon het niet zijn. We kochten een kip met een hoop frieten bij, mmmm…appartement al dadelijk gezegend dus! In de week ben ik ook fruit gaan kopen bij iemand in onze straat. Het is een oude man die gewoon aan zijn deur zit met een deel groenten en fruit. Ik wou een meloen kopen en wees ze aan. Hij brabbelde iets en vroeg daarna of ik er twee wou. Ik zei "No, uno" en vroeg hem wat ik moest betalen. Weer gebrabbel, dus ik gaf hem 4 euro. Onmiddellijk deed hij er een meloen bij en gaf mij minstens 10 mandarijnen erbij. Allemaal zeer lekker trouwens! Maandag gingen we dan voor de derde keer naar Huelva voor onze werkvergunning. Die moet je als buitenlander aanvragen in het kantoor voor vreemdelingen. Toen we hier aankwamen stond er echter een rij van misschien 50 mensen (van alle nationaliteiten) buiten aan te schuiven, en ook binnen zat het helemaal vol. Er liep ook een bewaker rond die sommige mensen buitengooide (ik denk illegalen?) en zorgde dat alles correct en vlot verliep. Toen hij voorbijkwam, liet ik hem ons kaartje met afspraak zien. Onmiddellijk werden we naar binnen geëscorteerd en na een halfuur waren we al aan de beurt (=heel snel naar Spaanse normen). Ik moest mijn pet afdoen toen ik ging zitten en even later kreeg ik mijn verblijfsvergunning. Daarna onze bankkaarten gaan afhalen, staat blijkbaar ook visa op. 's Avonds voor de tweede keer spaghetti gemaakt, deze was een pak beter dan de vorige (ik ben het dus nog niet verleerd, oef!) en we kregen ook een bezoek van de huisbaas. Onze koelkast (en diepvriezer) werkte namelijk niet. 's Anderendaags kwam onmiddellijk een technicus, hij probeerde het te herstellen, maar de schade was blijkbaar onherstelbaar dus hopla..onmiddellijk een nieuwe! Deze koelt echt voor kapot, want ons eten was de eerste dag bijna bevroren! Deze week dinsdag begon de werkweek (of beter gezegd werkweekje) weer voor mij. Ik was maar net op tijd want had 's morgensvroeg nog een sms dat ik om 9u25 ipv 10u20 moest beginnen! Dan kon ik mijn "cup of conversation" (spel dat ik voorbereid heb) ook nog niet vinden; bleek dat een andere leraar het geleend had. Hij wist helemaal niet dat het van mij was, en vond het echt een fantastisch spel, weer goeie reclam voor mij dus! De klas was opnieuw zeer aandachtig en na de les komen ze vaak vragen stellen aan mij (of ik een auto heb, welke sport ik doe en naar welke muziek ik luister). Tijdens de pauze had ik weer les met Pepa (vrouw vd directeur), die ging door in de cafetaria. Ze bestelde mij een fruitsap, ferm lekker, heel lekker zelfs! Blijkt dat er een oud madammeke daar niks anders doet dan vers fruitsap persen tijdens de pauze! Ik val daar precies nog in de smaak bij de leraressen want ze willen allemaal graag met mij praten, in welke taal dan ook! Daarna nog een aantal andere lessen die allemaal goed meevielen! 's Avonds is het hier trouwens ook vollebak: overal volk op straat (ook jonge kinderen!), vol van die brommerkes en crossmotors met echte snertgeluiden! Ook honden lopen hier bijna allemaal vrij rond, gelukkig bijten ze (nog) niet! Ik heb hier ook al twee cafeetjes ontdekt, hier zullen we in de toekomst zeker meer vertoeven! Woensdag nog maar eens naar Huelva gegaan, deze keer voor een internetverbinding aan te vragen. Als alles goed gaat hebben we binnen 1 maand zeker onze eigen verbinding (reken dus maar op 2 maanden). Gisteren hebben we dan voor het eerst een onvervalste Spaanse maaltijd gemaakt, linzen met Spaanse chorizoworst (© mama Guido, gracias!), ongelofelijk lekker, dit gaan we in de toekomst zeker nog meer maken! Vandaag was dan alweer de laatste dag in de week, en maar 2,5u les moeten geven. De leerlingen waren wel wat rumoeriger, maar ja, ze zitten dan ook dikwijls met 30 in de klas. In de toekomst zal ik dus misschien aan kleinere groepjes les mogen geven, dat gaat beter. Er vallen hier ook regelmatig lessen weg, ik denk dat ik in het totaal op drie weken tijd nog maar 10 uur les heb gegeven, mij niet gelaten uiteraard, want de zon schijnt nog vollebak hier! Morgen moet ik uitzonderlijk toch naar school, maar niet om les te geven: om 14u30 is het lunch voor alle leraars van het departement Engels, voor mij dus ook! Hoe dat allemaal verlopen is, zal voor in een volgende mail zijn, want nu ga ik nog wat van de zon genieten op ons persoonlijk terras (ongeveer 50 m2;)!!!
Hasta luego! Fede y Joris, los muchachos de la siesta!
- comments
Qaseh George:Hello Eugene)В первую очередь хочу выразить благодарность за прекрасную статью. Я сам недавно закончил институт в сфере ИТ. Идея уехать заграницу была уже довольно давно, а вот четкой целью она стала совсем недавно, в связи с чем начали возникать вопросы: How do I do it? , Where do I start? etc. Нашел твой блог по совету друга и инфа, которую я здесь почерпнул более чем ответила на эти вопросы. Good job, man!Ну а сейчас хочу задать несколько вопросов, которые возникли в процессе ознакомления:- военкомат. Ты упоминал, что у тебя были с ним проблемы. Так вот, к чему именно он имеет отношение при выезде заграницу? Я почему-то надеялся что имея на руках загранпаспорт (который заблаговременно сделал будучи студентом) мне удастся избегнуть дальнейших контактов с этой всеми любимой инстанцией. Crazy hope, but still ))- visa. Как видно из статьи, виза оформляется уже после оплаты программы. Вопрос вот в чем, если в консульстве случится форсмажор, вернут ли мне моих президентов?) Есть какая-нибудь страховка на этот случай?И второй вопрос на эту же тему: сколько остается шансов получить визу, если являешься участником Green Card Lottery?- And the last one. Ты, как я понимаю, сейчас находишься там. It gotta be awesome =) Скажи, как там платят интернам? Предоставляют ли жилье, если нет тогда сколько уходит на rent? В общем, меня интересует (а точнее моих потенциальных инвесторов) удастся ли отбить затраченные средства или там вообще придется жить за свой привезенный счет.