Het is nog donker en koel wanneer we om half zes in een tuk-tuk stappen. Het is een beetje krapjes met de grote rugzakken op de achterbank. Om zeven uur vertrekt de boot uit Mirissa en het is nog een eind rijden. Het is donker op de weg zonder lantarens. We schieten langs fietsers en wandelaars, het is een wonder dat we niemand raken. In een tuk-tuk heb ik altijd het gevoel dat hij zo kan omslaan. Vooral nu we zo zwaarbeladen zijn en scherpe bochten nemen. Het ve...

Wat een lange nacht, dat wil zeggen, hij leek lang. Want het hotel wat we via internet hebben geboekt is relatief goedkoop en dat zul je weten ook. Om eerlijk te zijn, onze kamer is goedkoop. Want op weg naar onze gedeelde toilet en badkamer, zag ik hele ruime kamers en ozo fijne brede bedden. En helaas, dat bed van ons is eigenlijk een breed éénpersoonsbed. En dat is best gezellig ware het niet dat in dit piepkleine kamertje geen airco is. Maar wel muggen, neg...

We ontbijten in de villa waar we hebben geslapen. Ik kan niet zeggen we ontbijten in het hotel of guesthouse, want dan krijgen jullie zo'n beeld van een ruimte met tafeltjes en misschien, heel luxe, afhaal buffet. Nee, we zitten heel huiselijk. Een soort eet- en woonkamer. Met openslaande deuren naar de tuin, aan twee kanten! Heerlijk koel dus en met een leuk uitzicht. Een grote bruine vlinder komt even binnen en neemt dan toch het besluit om buiten te blijven. E...

Vlakbij onze villa is een halte waar we de bus naar de binnenstad van Colombo kunnen nemen. Als we aankomen rijdt lijn 138 net weg. Ik zeg grappend tegen Hetty dat we nu een uur moeten wachten. Vijf seconden later komt er weer een nieuwe bus van deze lijn aan, die ik aanhoud. Ik wil vooraan instappen om bij de chauffeur een kaartje te kopen, maar voordat we deze acht meters hebben afgelegd is de bus alweer vertrokken. Ze hebben geen geduld die Sri Lankanen, maar ...