Konbanwa! Het is weer eens tijd om een verhaaltje te typen. Ben nog niet veel uitgegaan in deze stad, zit vooral in parken en barretjes 's avonds. Maar het werd een paar dagen geleden eens tijd om te kijken of er nog een ander uitgaansgebied was dan de hel a.k.a. Roppongi. En jawel! Er is een veel beter gebied, namelijk Shinjuku. Michael en ik hebben dat 's avonds eens even bezocht en het is een wereld van verschil met overdag. Overdag is het vooral zakelijk en vind ik het wel iets weghebben van een kruising tussen Shibuya en Akihabara, maar 's nachts is het één total chaos van neon, cafétjes, pimps en dronken zakenmensen. Je hoeft niet eens ergens naar binnen te gaan, het is al interessant op zich om gewoon rond te wandelen. Er zijn zelfs negers in een Japans jasje! Dus Japanners die je met allerlei slechte argumenten naar binnen proberen te lokken met hun gebrekkige Engels. Achjah, toch iets beter...

Inmiddels is Golden week hier gearriveerd, wat een opeenvolging van feestdagen is en er dus een vakantie. Veel Japanners gaan naar hun familie in andere steden en het is een lelijke tijd om te reizen. Maarja, ik reis niet, dus voor mij is het een perfecte tijd, aangezien ze eindelijk eens niet beestenveel aan het werken zijn. Hiroshi, de dude waarmee ik naar de karaoken en naar de hiphopbar ging, vertelde dat vrijwel alle zakenmannen zo'n 12 uur per dag werken, dus die zijn vast ook blij. Hij meldde vol vreugde dat hij aan zijn 'f***ing job' was ontsnapt en hij is dus nu even een weekje naar Korea. Volgende week zaterdag ga ik met hem en nog wat mensen naar een barbecue, een beatboxcontest en een rapbattlecontest, dus heb weer even wat op de planning staan.

Voor goldenweek is er één losstaande feestdag, dan een vrije dag en dan begint de pret echt en op die ene feestdag besloot ik weer eens bezoekje aan Yoyogi park te brengen. Alle mensen die ik kende zijn weg uit het hotel, dus ben weer alleen. Ik kocht wat biertjes en eten ik ging in het park zitten en opeens hoorde ik achter me gekke muziek. Er was een buitelandse dude op een soort klankenmakende trommel aan het spelen, dus ik ging even vragen wat het was. Het bleek een 'hang' te zijn, een modern, Zwitsers instrument. Hij trok hier veel aandacht mee en het was zeer aangenaam om naar te luisteren. Na wat gechilld te hebben, besloot ik mijn weg te vervolgen richting Shibuya en onderweg kwam ik wat Japanse gitaristen tegen die net klaar waren met spelen. Ik begon een gesprek en we speelden wat gitaar samen. Door het gebrek aan Engels in dit land was het helaas onmogelijk om diepgaande conversaties te hebben, maar gelukkig kwam de'hang'-dude net aangewandeld en hij liet z'n kunstjes zien aan de gitaristen. Zij vonden dit vet en ze gingen samen jammen. Daarna ging ik naar de wc en nam iedereen afscheid. Toen kwamen we elkaar allemaal weer tegen toevallig en ging de 'hang-dude' (die Spiras heet en Grieks is - en een vriendin heeft die Engels is - ) straatmuzikant zijn een paar meter verderop. Er kwamen allemaal mensen luisteren en hij verkocht een paar cd's. Onder de mensen die kwamen luisteren waren drie Japanse universiteitsstudenten die tot m'n grote verbazing Engels spraken. Volgens hen spreken alle universiteitsstudenten Engels. Haha, goeie grap! Najah, heb er verder nog geen ontmoet. Het meisje van het groepje probeerden de cd van Spiras af te dingen en dus noemde we haar 'greedy Japanese'. Heerlijk om dat te zeggen.

Na het concertje besloot ik toch weer m'n weg richting Shibuya te vervolgen en na een tijdje lopen kwam ik een Japanse band tegen die in kokspakken ergens in de straat aan het spelen waren. Ik besloot daar even te gaan staan luisteren en plotseling werd ik op m'n schouder getikt. De drie studenten bleken daar ook te staan (ja, ik kon binnen drie uur mensen een paar keer opnieuw tegen, ook de eerste keer in deze chaos stad). Ze vroegen me of ik mee ging om wat ramen te pakken in een restaurantje. Uiteraard ging ik mee en we hadden allerlei drogen conversaties. Ze bleken Mao (uiteraard wat Mao Zedong grappen gemaakt), Akira en Reiko te heten. De drie moesten de volgende dag werken, dus daarna gingen we naar het station en had nog even de e-mail en facebook van één van hun gekregen, dus we chillen later nog wel een keer ofzo.

Heb geen zin om alles te vertellen van de afgelopen dagen, dus ik skip de tijd weer even verder. Heb hier gewoon een mocro ontmoet! Heb echt interessante gesprekken met 'm gehad en we zijn 's avonds even naar Shinjuku afgereisd om wat foto's te nemen. M'n laptop doet echter lelijk met m'n fototoestel, dus de foto's komen later. En ten slotte, last but not least, ik heb een baantje gefixt! In een camerashop in Akihabara. Vandaag vijf uurtjes 'gewerkt' (perfecte baantje voor mij: hoef niet veel te doen, behalve beetje lullen met m'n 'baas' en zorgen dat niemand iets steelt) en ben weer 4000 yen rijker (ter vergelijking: m'n dagbudget is 2600 yen). Zo kan ik de schade van m'n uitgaan-uitgaven enigszins beperken. Heb geen zin om elke keer te werken, dus ga 't mooi niet elke dag doen, maarja als ik ff een leuke avond wil, werk ik die dag wel eventjes.

Maarja, het is weer tijd om m'n verhaaltje af te ronden. Ga zometeen maar eens kijken of er nog iets leuks valt te beleven in Shibuya of Shinjuku, want het is tenslotte weekend. Helaas ben ik vriendloos op het moment, maar wie weet ben ik vanavond sociaal. Vast niet, want ik spreek geen Japans. Dan maar leuk lonen :D

Sayounaraaa!