Profile
Blog
Photos
Videos
Hmmm, heb volgens mij al een tijdje niks van me laten horen ofzo. M'n gevoel van tijd laat me een beetje in de steek. Heb niet eens tijd om iets op m'n blog te zetten, aangezien ik constant in de stad rondloop en elke keer superlaat naar bed ga en super brak uit bed kom. Anyway, ik zal ff proberen samen te vatten wat er de afgelopen dagen is gebeurd.
Na het karaoke avontuur van vorige keer besloten we naar Akihabara te gaan. Het heeft ook wel de bijnaam Electric Town, omdat écht alle electronica hier te vinden is. Dit is waar ook de Japanse nerds rondhangen, genaamd otaku en waar alle retro gaming s*** te vinden is. Akihabara is echt één total chaos van neon en reclame en neon-reclame en het ziet er echt super indrukkend uit 's avonds. Naast het station was een enorm gebouw met electronica van een stuk of zeven etages hoog en overal was van alles te vinden, van HD beamers tot boxjes met flaporen die meebewegen op de muziek. Echt de bizarste s***.
We waren naar Akihabara gegaan met de Zweden een Deense dude. De Deense dude, weet niet hoe je z'n naam schrijft, is een 6e dan Ki-aikido-sensei en hij is ook één spirituele dude, wat ook het uitgangspunt is van zijn vechtsport. Eerst dacht ik van wat lult hij voor wazige s***, maar hij is eigenlijk super wijs en ik kan zeker dingen van hem leren. Hij is rond een jaar of veertig, misschien vijftig, gok ik en hij heeft zoveel dingen meegemaakt in zijn leven. Toen hij naar Bagdad reisde, was hij zelfs opgepakt voor spionage en hij was de woestijn ingevlucht om Pakistan in te komen, wtf... Maarja hij is in Japan voor zijn Aikido en het is wel grappig om te zien dat hij steeds superverbaasd is, omdat hij niet echt veel van Japan wist, want hij kwam hier niet uit interesse.
In de hoofdstraat van Akihabara zitten belachelijk veel kleine winkeltjes met honderden duizenden Super Famicom, Neo Geo Pocket, NES, SNES, Playstation, Gameboy, Nintendo 64 en nog véééééél meer soorten games en consoles en het is werkelijk fascinerend om het allemaal te bekijken. Het is één grote total chaos en er is gewoon te veel om te zien. Je wordt er gewoon moe van, van al het visuele geweld dat je krijgt voorgeschoteld. Er is ook één sh*tload aan hentai en anime winkeltjes en er zijn ook 'maid-cafés'. Dit zijn cafés waar meisjes zich verkleden als schoonmaaksters en schoolmeisjes en s*** en dan de klanten bedienen en ze zelfs voeren. Ben hier niet naar binnen geweest, want denk dat 't waarschijnlijk wel duur is, maar het is wel grappig om het te zien. Buiten staan ze mensen naar binnen te lokken. Maar niet zo irritant als die fokking negers die hier blijkbaar ook zijn en je stalken tot aan de andere kant van Tokio. De Japanners vragen het één keer en klaar, maar die negers, die verpesten gewoon die hele fakking stad. Argh. Wil niet racistisch zijn ofzo, maar het is iedere toerist zijn grootste ergernis hier.
Anyway, Eric, de Deen en ik waren gelijk al Fredrik en Sandra kwijtgeraakt en we besloten maar niet meer te gaan zoeken, aangezien het toch tevergeefs is en dus tijdverspilling is. Na wat door de winkeltjes rondgedoold te hebben (en een sh*tload aan cd's kocht te hebben) kwamen we ze toch toevallig tegen en waren we weer één groep. Tegen de avond ging de Deense dude naar zijn Aikido practice en waren we met zijn vieren. Even later raakte Sandra en ik Fedrik en Eric kwijt, dus zaten we weer met dezelfde situatie. Ik dacht f*** it en vroeg Sandra om naar Ueno te gaan. Dat is wat dichter bij het hostel en dus wat practischer, omdat de metro's dus stoppen om 0:00 uur.
In Ueno gingen we eerst naar de Ramen tent waar ik de eerste dag had gegeten en dat voelde wel even goed, aangezien ik niet echt veel had gegeten de rest van de dag. Daarna haalde we dat bier en gingen we richting Ueno-park om nog wat hanami mee te pakken. Het leek ietwat leeg, omdat het een doordeweeks dag was, maar verder in het park was het toch weer total chaos als vanouds. Overal zaten schreeuwende en gillende Japanners op kleedjes onder de sakura-bomen (ook al zijn ze overdag uberrustig). We gingen gewoon random op een muurtje zitten tussen wat groepjes in en gelijk kwamen wat zakenmensen praten die kenkerpilo waren. Ze wilden een foto van ons maken voor ons, want ik had een camera in m'n handen. Toen jumpte er een random dude in de foto die echt zo extreem wasted was, zo suf. Hij was aan het gillen en echt super hyperactief (en een volwassene in een pak).
Naast ons zaten wat chicks (of vrouwen, want ze leken niet van mijn leeftijd). Ze gaven ons opeens pinda's en andere etenswaren en de zakendudes achter ons gaven me een beestenglas whiskey, een halve liter bier en een hele berg chocola. Chill. Dus was weer wasted in een paar minuten. Ik besloot te vragen of één van de chicks wou badmintonnen en dat wou ze wel dus chill. Gesocialized! We hebben daar de rest van de avond gezeten en er kwam nog één of andere Franse dude die Japans sprak omdat hij daar studeerde. Dat was één klootzak, hij was super sarcastisch en s*** en ik was juist zo gewend aan de Japanse beleefdheid. Echt één sukkel, ik had 'm moeten vermoorden, zulke mensen moeten verwijderd worden uit deze samenleving. Pas je aan of donder op. Dit wordt echt een zwaar re-integratie proces als ik terugkeer naar Nederland :-(
Damn er is zoveel gebeurd en ik sla een hoop over, maar ik zal alleen de interessantste dingen vertellen, het is onmogelijk om alles te vertellen aangezien elke dag één groot avontuur is. Gisteren besloten Eric dat ons plan was (aangezien het zijn laatste dag was): eerst naar Jimbocho om naar boeken te winkelen, dan naar Shinjuku om een wolkenkrabber te bezoeken, dan naar een park om wasted te worden en wat hanami te vieren, dan naar Roppongi voor wat nightlife (alle buitenlanders schijnen daar te komen) en dan de nacht doortrekken om vervolgens de volgende ochtend de grootste vismarkt van de wereld te bezichtigen. De dag pakte als volgt uit....
's Ochtends gingen we naar Jimbocho wat bij Ginza (de superdure winkel area) ligt, maar daar konden we geen boekenwinkel vinden die Engelse boeken verkocht. We besloten dus naar een super grote boekenwinkel in Shinjuku te gaan en daar was tegelijk de wolkenkrabber waar we in wilden. Na een tijdje zoeken en de weg vragen vonden we de boekenwinkel en het was één bizargroot complex van zeven etages ofzo. Er waren een hoop Japan learning books en sh*t en heb 'r eentje gekocht. Daarna gingen we zoeken naar een 100 yen shop, maar die bleek niet te zijn waar we dachten dat die was en toen dus maar naar de wolkenkrabber. Het was één super wandeltocht naar de wolkenkrabber en om er binnen te komen was ook een avontuur. Super georganiseerd en super veel mensen. Vet veel werknemers waren er voor nodig enzo om het draaiende te houden en het was gewoon gratis! No way dat ze dat in Nederland gratis zouden maken. Deze maatschappij is zo anders dan Nederland niet normaal. Bijvoorbeeld in een automaat: een blikje cola van 300 ml is 120 yen en een blikje van 500 ml is 130 yen! Het is zo verademd om gewoon te zien dat je iets wordt gegund ofzo.
Tokio is sowieso zo heerlijk verademend ten op zichte van Europa en de Westerse samenleving. Ik begin steeds meer in te zien dat het hier zoveel beter is. Mensen respecteren elkaar en niemand loopt te haten. Ik dacht altijd dat het in het instinct van de mens zat, hebzucht, gierigheid en haten. Maar blijkbaar niet. Dit zet echt heel mijn wereld op zijn kop. Ook het feit dat hier gewoon tien miljoen mensen wonen en je soms geen poot kan verzetten omdat het zo'n volle straat is en er nog steeds bijna geen criminaliteit is! Ongelofelijk! Dat mensen op het stoplicht wachten, dat ze allemaal op een roltrap aan de linkerkant gaan staan, zodat mensen kunnen inhalen, dat de metro's allemaal exact op tijd rijden en dat jongere mensen voor oude mensen opstaan zodat ze kunnen zitten en oude mensen opstaan voor gewonden. Het is heerlijk om dat te zien!
Maarja anyway, na de wolkenkrabber gingen we naar Ueno park om nog wat hanami te vieren, maar Sandra en Fredrik waren het zat. Ze zijn wat rustiger dan Eric en ik, dus steeds hebben ze wat minder zin in wilde dingen ofzo. Maar anyway, de Deense dude was er ook weer bij en hij wilde wel eens zien wat de hanami inhield, omdat ik er overdag over vertelde. Hij stond perplex van de total chaos en gezelligheid, die blijkbaar mogelijk was als mensen niet hun drukke leven overdag leidden. We gingen zomaar op een muurtje zitten en binnen een seconde kwamen er allemaal jongens aan die met ons wilden praten en die ook natuurlijk weer helemaal wasted waren. Ben blij dat ik nu het Japanse woord voor dronken weet, kan ik het de hele tijd schreeuwen tegen iedereen. Naast me zat een oude man en ik raakte in gesprek met hem. Hij was de baas van een klein bedrijfje en hij was met een Koreaanse vriendin. We hadden wel een grappig gesprek, aangezien ze wel redelijk Engels spraken. Later raakte we meer in gesprek met de super drukke dudes en ze bleken ook negentien te zijn en college students. Dus zij mochten ook niet legaal drinken hihi. In tegenstelling tot de meeste Japanse jongeren waren ze redelijk enthousiast met Engels, dus communicatie was wel easy dit keer. De Deen vertelde van zijn Aikido en de dudes gingen hem uitlokken met sumo-worstel-moves. De Deen gooide één van de dudes in één worp op de grond alsof het super makkelijk was en ze respecteerden hem gelijk. Dus elke keer werd er naar hem gebogen en werd hij sensei genoemd, wat wel droog was. We hadden nog wat foto's genomen met hun enzo en verder geen zin om details te vertellen, ik wil verder met m'n verhaal.
Rond een uur of tien begonnen veel mensen te vertrekken en besloten Eric en ik naar Roppongi te gaan. De Deen ging niet mee, hij ging slapen, omdat wij de nacht gingen doortrekken. Eenmaal in Roppongi waren we in de hel beland. Die moet echt de kutste plek op aarde zijn. Overal fokking negers die je naar binnen proberen te lokken, gewoon één gigantisch sh*tload. Er waren meer negers dan Japanners en echt... wat kut. Eric wilde opeens met een neger mee, aangezien we toch niet wisten waar we heen moesten. De entree was ongeveer 30 euro en ik wou er niet heen, want het was niet in m'n budget. Maar Eric wou per se en hij wilde m'n entree dokken. Okee, dan maakte het me niet echt uit, was wel benieuwd waar we uiteindelijk belandden. Nou, toen kwam het. We belandden in een 'hostess bar'. Er komen dan chicks naast je zitten die met je praten en drankjes van je willen en af en toe gaat er eventjes iemand strippen en paaldansen. Maar die prijzen van die drankjes... Fokking honderd euro voor een fles wijn (de goedkoopste!) en één glas bier was meer dan vijftien euro. Ik dacht wooottttt.... De chicks gingen me steeds overhalen om wat te kopen, maar ik ben niet achterlijk. Dus het waren steeds gesprekken over drinken en echt f***ing gaar. Dus eerst de ene weg... Komt de volgende chick het proberen en ik gelijk nooo don't even try... dus die was ook na twee seconde weg. Komt er nog één en ik gelijk "If you want to drink, than just go away, i wont pay, if you want to talk, you can talk". Ze bleef zitten en ik vroeg me af waarom iemand in vredesnaam daar zou werken, hoe gaar... Uiteindelijk hoefde ze geen drinken meer en had ik eigenlijk een heel interessant gesprek met de chick. Het werk valt nog best mee, aangezien ze geen hoeren zijn ofzo, maar ze haatte d'r werk wel enzo en eigenlijk was het best leuk om te praten, want in plaats van zo te gieren was ze heel eerlijk en snapte ze dat ik toch geen geld gaf. Dit was wel een interessante ervaring moet ik zeggen. Wel één f***ed up plaats op aarde. Ongelofelijk, ik snap niet dat iedereen daar uitgaat en dat daar allemaal buitelanders komen, beter gooien ze daar een atoombom op. Waarom nou Hiroshima en Nagasaki??? De meeste Amerikaanse plaats in Tokio is absoluut de ergste! Amerika verpest de wereld goddammit.
- comments