Zo de eerste drie weken op het malle vakantie eiland cuba zitten erop. Dat betekent nog maar twee weken cubaanse gekkigheid voordat we het tropische klimaatje, de palmbomen en ananasverkopers langs de snelwegen gedag moeten zeggen, om het vervolgens in te wisselen voor peru. Dat wordt vast leuk maar ik vrees een beetje voor de kou, het is daar tenslotte toch winter, en slechts vijf graden snachts en hier hebben deze badgasten het al koud met de airco op 25. Maarja hoe dat gaat gaan we later zien, nu eerst weer even lekker terug naar het tropische klimaat en de zon overgoten straatjes van trinidad waar we inmiddels zijn geariveerd. Trinidad is een erg fijn klein stadje vol met koliniale kleurrijke huisjes, erg leuk om even rond te lopen overdag, maar verder moet je eigenlijk snel de stad uit voor wat activiteit en vooral om de busladingen nederlandse resort touristen te mijden, deze behoren namelijk wel tot een vrij erg soort. Gelukkig is er buiten trinidad van alles te doen op loop en fiets afstand. Drie weken niet op een fiets zitten is natuurlijk veel te lang voor echte hollandse jongens, dus besloten we bij de lokale verhuur maar snel twee kekke mountain beach cruisers te huren, om vervolgens lekker naar het beach te cruisen. Gelukkig waren we het nog niet verleerdt, en hoeften we bijna alleen maar bergafwaarts aangezien we naar de zee gingen. Zo lagen we na ongeveer een uurtje lekker bij te negerren op het strand. We konden er ook weer snorkelen en dat hebben we dan maar gedaan, dit was nog een tikkie fijner dan maandag, we konden namelijk mee op een katamaran 20 minuten de zee op, om vervolgens aan te komen bij een heel leuk koraalrif met allemaal toffe vissen. Daarna was het weer om tijd om naar huis te buffelen, nu moesten we tenslotte de berg op. Maarja echte topsporters als wij hebben daar natuurlijk geen problemen mee en weldra waren we weer thuis. 's Avonds is het erg goed te doen in trinidad zelf, de tourbussen zijn weer weg en in het centrum is een openlucht casa de la musica, met elke avond fijne cubaanse muziek en andere shows, zoals vuurspuwers, mensen die glas eten, en met slangen spelen, kortom, goed vermaak. Een andere optie om de stad te ontsnappen is een stukje wandelen, op een goede afstand is er namelijk een national park met een waterval waar je lekker kan zwemmen. Dit hebben we de tweede dag dus maar gedaan zodat wij weer een leuke dagvulling hadden, en nog een voordeel is dat de bejaarde resort touristen niet hiken, maar leuke scandinavische meisjes wel :) dus was het erg gezellig. tot zover was het feest, maar na even zwemmen bij de waterval en een fijne lunch, moesten we weer terug, dat was niet zo'n probleem maar toen we nog geen tien minuten hadden gelopen kwam er ineens een tropische storm opzetten. Zo een met veel water, heel veel water, ja zo veel water dat de gemiddelde cubaan spontaan z'n douchespulletjes uit de tas trekt, en na 40 minuten lopen waren we dan ook vrij doorweekt. Maar nu komt het echt vervelende pas, namelijk, toen we aankwamen bij het beginpunt kwamen we erachter dat de tas helaas niet zo waterproof is als wij, en alles wat erin zat was dan ook vrij nat, voor de meeste spullen niet zo'n probleem maar electronica en water gaan niet echt top samen en ik ben bang dat mijn goede vriend de camera vandaag, veel te jong, is heengegaan. Ja daar baal ik van, maar gelukkig heeft martin dezelfde dus kan hij mooi mijn rolletjes vol klikken. Maar toen hebben we maar besloten om niet verder te lopen en gewoon als de echte cubanen achter in een oude legertruck te springen die je vervolgens voor weinig brengt naar waar je moet zijn. En na wederom een geslaagd avondje bij de casa de la musica zat ons trinidad avontuur er al weer op!. Ik ga eens fijn met de vezekering bellen om te vragen of ik ook verzekerd ben tegen dat soort tropische stormen met heel veel water… fingers crossed.