Omdat we niet meer naar Baracoa konden moesten we ergens anders natuur gaan zoeken. Op zo'n 25 km van Santiago ligt de hoogste berg van de regio, met aan het eind van de weg het hoogste hotel van Cuba. Tja hoog en berg klinkt wel goed en aangezien we wel in zijn voor zo af en toen een avontuurtje, besloten we de tassen in te pakken en er heen te gaan. Maar er komen bleek niet zo makkelijk. Er gingen namelijk geen bussen en de meeste taxi chauffeurs huiveren bij de naam grand piedra. De laatste 14km weg is wel zo gevaarlijk dat doen we niet, of ja toch wel maar voor 50 cuc! Voor ons te duur dus wij gingen maar eens kijken of we misschien Siboney, het laatste dorp voor de 'gevaarlijke weg' konden bereiken. En eenmaal op het chaotische busstation werden we meteen door vier verschillende mensen geholpen, die welliswaar alle vier een andere kant opwezen Maar uiteindelijk kregen we toch een kaartje met een nummertje, (nadat we hadden uitgelegd dat 'nederlandse' niet onze achternaam was en dat we eeecht geen hermano's waren) werd ons gezegd plaats te nemen op het bankje met het bordje baconao. Tja de terminal opzich was al een feest, want ondanks de cubaanse chaos, liepen er overal verkopers rond, de ene verkocht appelflappen en de ander weer reiswekkers... Allemaal heel leuk en aardig maar een bord met reisinformatie ontbrak, en perrons hebben ze ook niet, het station is zegmaar alleen een hal met bankjes, en buiten duizend vrachtwagens die doorgaan voor bus, op een grote parkeerplaats. Maar toen uiteindelijk de mensen van onze bank opstonden omdat er een bus kwam gokten we dat het de goede was. Dus wij met onze kaartjes gereed naar de bus, maar nee het kaartje was slechts een wachtnummertje om bij de busconductrice een kaartje te krijgen... Toen we dat kaartje hadden moesten we naar de bus, voor de bus moesten we dit kaartje weer afgeven aan een andere busconductrice, en uiteindelijlk bij de chauffeur moesten we betalen... Ja praktisch is het niet, maarja je moet wat om banen te creëren. Maar het mooiste komt nog, de bus kostte maar 1,5 cup dat is zegmaar 4,5 eurocent. Uiteindelijk werden we anderhalve kilometer voor Siboney gedropt, nu moesten we nog een taxi oid. vinden die het aan durfde ons de berg op te brengen. Mocht het ons niet lukken konden we altijd nog in Siboney overnachten aangezien het dorpje voorzien is van een fijn strandje. Maar toen we door een aardige cubaanse boer op z'n tractortje in siboney waren afgezet, bleek het vinden van een taxi voor een redelijke prijs nog steers vrij lastig, aangezien de veertien kilometer de berg op veel benzine kost. Maar uiteindelijk was er een chauffeur van een vrij brakke chevrolet station die ons uiteindelijk voor vijfentwintig cuc de berg op wilde rijden. En zo kwam het dat wij na ongeveer 20 minuten onderhandelen achter in het bagageruim plaats mochten nemen voor twintig cuc. De weg was inderdaad behoorlijk bochtig en stijl maar wij konden er niet eng van worden. Het mooie was dat we halverwege in een soort pechhaven moesten stoppen, aangezien de motor van onze klassiekert het kookpunt bereikte. Maar de koelbloeddige chauffeur pakte een leeg soepblik, en begon water uit een bergstroompje, over de motor te gooien. En na twee minuutjes was onze wagen weer zo goed als nieuw, (vonden de chauffeur en zijn zoon) en konden we onze weg de berg op vervolgen. En aan het eind van de weg was inderdaad een hotel, dus wij gingen maar eens kijken of ze nog een kamertje hadden. Het hotel kostte slechts twintig cuc per nacht dus wij hadden vrij laage verwachtingen, totaal onterecht want toen we incheckten kregen we onze eigen mansion, op de rand van de berg met een fijn uitzicht, twee prima bedjes en inclusief een prima ontbijtje. Wat willen wij nog meer, juist.. Een paar reisgenoten was wel gezellig geweest. We waren namelijk de enigen in het hele bungalowpark van 25 huisjes en het hotel. Maar gelukkig hadden we yatzee, rum en een potje kaarten dus hebben wij ons wel vermaakt. De volgende morgen besloten we maar te gaan doen waar we voor waren gekomen waren, een kijkje nemen op de top van de grand piedra. Dit ging vrij snel aangezien wij natuurlijk jaren lang bergbeklimmers zijn geweest, en toen we terug wilden lopen, veertien kilometer naar beneden, kwam er ineens weer een behoorlijke tropische storm opzetten. En nadat mijn camera bijna de dood had gevonden bij de vorige, en we nu ook de ipad in de tas hadden, leek het ons geen goed idee om er weer doorheen te gaan en besloten we maar te gaan wachten op een auto. Gelukkig kwamen er na niet al te lang wachten twee touringcars vol touristen aan en besloten wij maar eens een babbeltje te maken met de tourguide, om te zien of we misschien mee terug konden. Dat kon wel en zo kwam het dat we twee uur later (nadat we de buschaffeur tien cuc hadden toegeschoven) in een bus zaten richting santiago, vol met dronken portugezen. Want tja die nederlandse resorttouristen komen voor de houtsnijwerkjes, foto's en andere souvenirs. Maar de portugezen komen hier om heel veel goedkope rum te drinken. En na een knap stukje stuurwerk van onze buschauffeur, en heel wat portugees gelal, stonden we weer in santiago, ons laatste dagje. Om vervolgens in een bus hatseflatse naar havana te skeuren (17 uur zucht!) voor onze laatste paar dagen op cuba. Dat moeten wel weer drie mooie daagjes worden, aangezien onze duitse vriendin Marlene nog steeds in Havana bivakkeert en we weer welkom zijn in haar eigen partyhotelkamer. Dan 4 mei nog even voor het laatst een duikje nemen in het caribbische water, 5 mei wat internet zoeken om deze acht verhaaltjes de ether in te pompen, en de laatste rum in slaan.. En 6 mei is hat dan zo ver, dan stappen we in het vliegtuig naar Lima, hopelijk weer veel nieuwe belevingen en meer mede backpackers!
Al met al hebben we met onze roadtrip van Havana naar Santiago en terug, het hele land gezien en een slordige 2500 km afgelegd. Veel leuke avonturen beleefd, nieuwe vrienden gemaakt, de beginselen van het spaans meester gemaakt en natuurlijk heel veel gezien van dit mooie land. Hoewel we nog niet eens weg zijn hebben we het nu al over terugkomen, de volgende keer met twee rijbewijzen, vloeiend spaans en misschien zelfs een basislesje salsa! Wie wil er mee?*

*Kosten voor deze trip inclusief twee ervaren gidsen, €2200,- pp inclusief drie flessen arecha rum en drie fijne Cohiba's, exclusief vlucht en verblijf*

Boekingen kunnen worden geplaatst via email: [email protected]

of tijdens kantooruren +31649849031 (peruaans tarief pm)
Zonder 10% aanbetaling geen reservering.

As always, good price for you.