Ja ja beste mensen weer een update van jullie cubaanse reisvriendjes. Op 17 april zijn we weer een provincie opgeschoven en wederom in de provincie hoofdstad beland. Ons plan was om naar playa larga (varkensbaai) te gaan, maar zonder rijbewijs of een heel dik budget was dat helaas niet mogelijk. De busmaatschappij was wel zo aardig om ons naar Cienfuegos te brengen. Dus dat is de reden dat we nu hier zijn beland. Maar we zijn er niet rouwig om, aangezien deze koloniale franse stad een perfecte plek is om wat droompica's te knallen. Cienfuegos word ook wel 'Cubaans Parijs' genoemd en qua sfeer en architectuur komt het inderdaad wel overeen. Het is hier alleen veel warmer en voorzien van een fijne boulevard aan de zee. In de stad is ook een redelijk grote ijssalon 'coppelia' hier komen alle cubanen ijs eten, en het zag er dan ook meer uit dan een fabriekshal, maarja waar cubanen zijn is het bijna altijd zowat gratis. Zo hadden wij een bord ijs met 3 bollen choco en 2 bollen sinaasappelijs, voor de symbolische prijs van 3 CUP (€0,09). En ook kunnen we overal pizza broodjes voor €0,16 krijgen. Allemaal gemaakt voor een klein budget, het smaakt overigens prima hoor. Alhoewel ik wel even ziek werd van het eten, maar je kan toch niet verwachten dat ze hygienisch werken als ze het gratis weggeven, ook kozen wij domme jongens als enige voor de chorizo, dus die zal er wel hebben liggen 'rijpen' want een paar uurtjes later werd die beste michiel ook wat minder chapeau. Helaas zijn we er al wel achter dat het reizen en overnachten hier toch wel vrij prijzig is, geld lijkt wel te verdampen met de 37 graden hier. Maar ach we halen het budget wel weer op in peru, en anders kunnen we altijd nog sigaren, tips of onszelf verkopen, aangezien we beide een zonnebril en dure sigaren hebben, engels spreken en lekkere hollandse boys zijn ;)

Nu terug naar de orde van de dag. Tijdens het gesjouw met bagage en het in en uitpakken van de bussen heeft de tas van michiel een van zijn draagbanden verloren. Afijn! dachten we, vooral met het vooruitzicht dat we nog door peru moeten sjouwen. En sjouwen met een rugzak zonder schouderbanden is zelfs voor ons beresterke padvinders een uitdaging. Dus wij met de draagbanden van de tas de stad in, opzoek naar iets of iemand die ons kon helpen met de reparatie. Echter na wat rondvragen met ons beste spengels (spaans met wat engelse woorden) werden we opweg gewezen naar een locale fabriek. Eenmaal op locatie troffen we een hal aan waar heel veel ijverige cubaanse vrouwen werkhandschoenen aan het naaien waren. Bingo! Nu moesten we nog uitleggen wat er kapot was en hoe het aan elkaar moest worden genaaid. In eerste instantie leek het erop dat ze niet konden helpen, maar ze hadden alleen geen zwart garen (de tas is zwart en wit garen op zwart paste eigenlijk niet in het backpackers modebeeld van de mevrouw) Toen wij duidelijk maakte dat wit ook prima was gingen ze meteen druk bezig. En voila na enkele minuten waren de schouderbanden weer als nieuw, en nog voor gratis ook. Toen we de behulpzame naaister een peso toe schoven was ze heel erg blij. Wij snappen dat wel aangezien we haar weeksalaris ff verdubbelde. De bevolking is hier namelijk echt best wel arm. Als je werk hebt verdien je in cuba namelijk tussen de 200-800 cup per maand. Dat is dus tussen de 8 en 32 cuc per maand en als ik dat in euro's uitreken moet je bijna huilen.(tussen 6,25 en 25) Maar stel je voor dat je als naaister gemiddeld verdiend en 18 cuc per maand krijgt, dan krijg je 1 cuc voor 2 minuten werk!!!! Wij zijn hier god! Maar nu we op de hoogte zijn van de financiële situatie snappen we wel iets beter waarom iedereen altijd alles aan je wil verkopen. Nu snappen we ook waarom echt elk meisje prostitueerd op straat, maar ondanks we ze dan dus helpen gaat het tegen onze principes in, en zullen wij in cuba geen meisjes 'helpen' Al zeggen wij geen nee tegen een leuke scandinavisch backpakster die we toevallig tegen komen in een hostel. (Europeaans is ook goed XD)
Maar een hostel waar je medereizigers tegenkomt vind je op cuba niet! Gelukkig barst zuid amerika van de jeugdherbergen!!!! Heuj! Nou aangezien we nergens de mogelijkheid hebben om foto's van deze mooie stad te uploaden kom ik al weer aan het eind van het verhaal. Morgen gaan we weer verder op avontuur en hopen we Trinidad te bereiken. Dus sowieso weer een verhaal. Van jullie geliefde cubanen.

Adios amigo's!!

P.S. Deze apendix is in principe alleen bedoeld voor Gerbrand en Suus Loman. (klinkt al goed suus loman!)
Wij hebben opgevat dat er plannen waren om cuba als bestemming te kiezen voor de huwelijksreis. En dat wij de proefpersonen zijn ! Wij zeggen doen! Het is een land vol cultuur, romantiek en muziek. Jullie moeten zeker naar havana, viñales en cienfuegos gaan. Mantanzas kunnen jullie gerust overslaan! Maar het belangrijkste van alles is om de touristen te mijden en het echte leven van de cubaan te beleven. Qua natuur zit je hier ook goed ik zou zelfs jullie trouwalbum laten schieten in cuba ! En als jullie graag wat luxer willen doen is dit de perfecte locatie aangezien de echte resorts ook goedkoop zijn! Wel raad ik aan om een auto te huren om makkelijk en goedkoop op de echt mooie plekken te komen, en misschien is een spoedcursus spaans ook een goed idee. Ohja en aangezien wij al echte cubanen worden is ons onderzoek natuurlijk niet gratis, willen jullie daarom zo vriendelijk zijn om alvast een aanbetaling te doen ;) iets van 350 cuc ofzo, good price for you my friends.