The Beijing Underground, Temple of Heaven Park and Dumpling Night

Sinaasappelsap in het hostel smaakt toch anders dan thuis, vies zelfs. Brood is in China ook moeilijk de krijgen met een normale smaak. Het lijkt wel alsof de Chineze maar twee soorten smaak kennen, het eigen zeer gekruide voedsel of zoet (alles wat uit het westen komt is zoet, zelfs brood, kaas en vlees). Zout en peper kennen ze niet echt en het zou een aantal dingen toch echt eenvoudiger maken. Eigenlijk is de Subway de enige plek in China waar je goed brood kunt eten. Slechts de overdenkingen van deze ochtend tijdens het ontbijt.

Het plan van vandaag is eenvoudig, langs de oude ambassades lopen opzoek naar een attractie die ver weg in de LP is verstops. De Beijing underground, de schuilkelders van Mao Zedong die ruimte boden aan vele tienduizenden inwoners met faciliteiten als een supermarkt en bioscoop. Nu open voor het publiek.

Vanaf het metrostation is het een goede twintig minuten lopen via de oudere ambassades op weg naar de hutong waarbinnen mijn grootste activiteit van de dag ligt verstopt, de Beijing Underground. Eigenlijk kom ik alleen de voormalige Belgische ambassade tegen die nog stamt uit de tijd van de kolonies. Een typisch Westers gebouw uit die tijd midden in een zeer Chineze stad, een uniek gezicht met in de verte zelfs een kerk zichtbaar. Eenmaal bij de hutong aangekomen begint mijn zoektocht. Het kaartje binnen de LP is niet even duidelijk en ook de straatborden zijn in dit gebied ver te zoeken. Het is de eerste dag dat het wat warmer wordt en terwijl ik in het zonnetje op zoek ben kan ik mijn jas eindelijk een beetje opendoen zonder het te koud te krijgen. Na een aantal vruchteloze pogingen en een straat twee keer uitgelopen te hebben weet ik eindelijk de juiste straat te vinden. Terwijl de graafmachines naast me bezig zijn met nog een hutong met de grond gelijk te maken vind ik eindelijk de verstopte ingang van de Beijing Underground. Gesloten, sinds 2010.

Na deze tegenvaller laat ik me niet uit het veld slaan en besluit door te lopen naar een ander metro station in de buurt om het Temple of Heaven park te bezoeken. Wanneer ik uit de metro stap zie ik aan de overkant van de straat de grote Pearlmarket, een van Beijings koopjesmarkten en waag de gok om even binnen te snuffelen. Opvallend weinig parels en veel elektronica en schreeuwende Chineze verkopers verwelkomen mij tot de markt. Met een enkele souvenir en een verdraaid goed zaklampje voor 3 euro verlaat ik tevreden de markt op naar het Temple of Heaven park aan de overkant van de straat.

Dit park bestaat uit meerdere plekken om de Goden te verzoeken. Zo is er een altaar (voor een goede oogst) met negen stenen die een cirkel vormen en daar dan weer negen cirkels van, de laatste cirkel bestaat uit 9x9 stenen (81 dus). Cruijf zou het best logisch vinden als hij niet te druk was met Ajax te hervormen op dit moment. Verder is er in het park ook de grote Temple of Heaven te vinden dit gebouw is het centrale punt in het park maar voor het gehele park kan je gemakkelijk een middag uit trekken om het te bezoeken. Vroeger was er in dit geheel een grote rol weggelegd voor de keizer tegenwoordig is die rol voor de toeristen die hier en masse naar toe komen. Het zijn echter vooral de Chinezen zelf die dit park komen bezoeken en zodoende ben ik de enige Westerling in de omgeving (met de bijbehorende fotoshoots als gevolg).

Verderop in het park genieten de locals van het beter wordende weer. Er wordt gedanst, muziek gespeeld en gezongen, gekaart en gepraat. De Chinezen weten goed hoe ze het rustig aan moeten doen maar vandaag mag het ook wel, het is immers zaterdag.

Terug in het hostel is het de Dumpling Night, oftewel gratis avondeten in het hostel met goed gezelschap en lekkere dumplings! Met de avste gasten aan tafel en een zeer dikke Amerikaanse "wetenschapper" zijn de gesprekken niet van de lucht. Aan tafel zitten maarliefst drie personen die op de een of andere manier in een Phd programma zitten, zaten of zullen zitten. De Amerikaan neemt het niet te nauw met het opperen van hypotheses vanuit een neutraal oogpunt en is er vooral op uit zich te verzetten tegen de huidige wetenschap. Af en toe gaat mij de pet te boven wanneer er natuurkundige principes worden aangehaald maar op de vraag of er een God is en hoe deze er dan uit ziet ben ik zo vrij om Douglas Adams (van The Hitchhikers Guide to the Galaxy) te citeren wanneer ik zeg dat God ook best de vorm van een zwevend blok kaas kan hebben. De discussies worden vanaf dit punt wat meliger en daarbij komt mijn eerste Chineze biertje wel van pas. Uiteindelijk is het vooral lachen om youtube filmpjes met klassiekers als "jumping cat" en "sneezing panda". Tot overmaat van ramp is de internetbash hit "Friday, friday, friday" ook te horen (dit nummer is vooral bekend geworden om de stomme tekst en clip met hoogtepunten als; "after friday comes saturday followed by sunday". Bedtijd dus.

NB: Ergens heb ik ook nog foto's genomen van het Ti'an Anmenplein in de avond. Het ziet er dan een stuk beter uit. Grappig genoeg kwamen we rond 21:45 aan en daar hadden we geluk mee. Om 22 uur gaan namelijk de lichten uit van alle publieke gebouwen en is het plein gehuld in duisternis. Op de straatlantaarns na maar het klinkt zo mooi om een plein in duisternis te hullen. :-)