Profile
Blog
Photos
Videos
Na zoveel lol op Fraser Island besluit ik met de Engelse jongens en Joe mee te rijden naar Noosa. We hangen het grootste gedeelte van de dag nog wat rond in het hostel in Hervey Bay, gaan naar de Mac en Pizzahut en daarna wordt het ondertussen wel tijd om richting Noosa te gaan. Tas in de achterbak en roadtrippen maar! De rit naar Noosa duurt drie keer langer dan nodig is, maar dat krijg je als je de toeristische routes pakt, stopt om een kerstmuts te kopen en vervolgens zodanig verkeerd rijdt, dat we ergens in een of ander bos belanden waar we niet verder kunnen omdat er koeien op de weg staan. Als we dan eindelijk in Noosa aankomen, boeken we een kamer bij Nomads. Die schijnen goedkope maaltijden te hebben, maar tegen de tijd dat wij klaar waren voor het avondeten (of tea zoals die Engelsen zeggen) was er al niks meer over. Dan maar weer verder met junkfood. We besluiten na een hoop fastfood restaurants langs te zijn gelopen om naar de KFC te gaan. Aw yeah, zinger!! We spelen voor de vierde avond op rij een drankspel waarbij mijn pogingen om de anderen de koningin te laten redden, wanhopig falen en het erop neer komt dat ik haar telkens moet redden. 'Save the queen' is dat je een muntje bij iemand in z'n glas gooit en de ander moet dan zijn hele glas leegdrinken om zo de koningin te redden. Het is dan alleen wel handig dat je goed mikt.. De volgende dag checken we uit bij Nomads en gaan we naar het strand. De jongens besluiten uiteindelijk nog een nacht in Noosa te blijven en Alex komt met het briljante idee een appartement te huren. Met z'n vijven is dat ongeveer net zo duur als een hostel. Na een tijdje rond te surfen op het internet vinden we er een, die we meteen boeken. We rijden ernaartoe en komen aan bij een onwijs huis met zwembad, jacuzzi, speelkamer, barbecue en wasmachine (en dat is pas echt luxe)! We rennen met z'n allen als een stelletje gekken door het huis, elkaar onder tussen wijzend op alle luxe die we al zo lang niet meer hebben gehad. 'Er is vloerbedekking!!' schreeuwt Alex uitzinnig van blijheid terwijl hij met z'n blote voeten over het tapijt schuift. 'Dinosaurussen op de muur!' schreeuw ik als ik de kinderkamer in kom waar Joe en Chris slapen. 'En een zacht bed!' hoor ik Andy schreeuwen vanuit de andere kamer. Als we allemaal een beetje zijn bijgekomen van ons enthousiasme rijden we naar Woolworths om boodschappen te doen voor de bbq. We gooien een hoop eten in de kar en als we bij de vleesafdeling zijn, opper ik om dan ook echt voluit Australisch te gaan eten en kangaroo en shrimp on the barby te gooien. In euforische staat bestelt Alex een hoop vlees en garnalen en stelt Joe een group hug voor terwijl we wachten totdat het meisje achter de toonbank ons vlees heeft ingepakt. 'Anything else?' vraagt t meisje. 'No thanks' roept Alex vanuit onze group hug. Met een overvolle kar rijden we uiteindelijk de woolies uit. Terug in ons appartement duiken we meteen het zwembad in en chillen we in de jacuzzi. Maar dan krijgen de boys honger en wordt het tijd aan het eten te beginnen. Ik snij de groenten en maak de sla en Alex en Joe gooien de shrimp on the barby. Andy en Chris doen ondertussen de was. Even later wordt de hele tafel volgestouwd met eten en kunnen we aanvallen. Na het eten zetten we een dvd'tje op en eten we cheesecake. Na nog geen drie kwartier is iedereen al op de bank in slaap gevallen en slepen we onszelf even later onze bedden in. De volgende ochtend moeten we alweer uitchecken en gaan de jongens door naar Brisbane. Ik besluit om nog even in Noosa te blijven omdat ik nog twee weken heb voordat ik in Sydney hoef te zijn. Geen haast dus. Jammergenoeg kan ik niet in mijn eentje in het appartement blijven en zetten de jongens mij af bij Dolphins Beach House. Een heel laidback hostel met roze muren en overal foto's van tempels en buddha's (doet me aan mijn slaapkamer thuis denken). De eerste dag heb ik spijt dat ik toch niet verder met de jongens ben mee gereden, want we hadden het echt super gezellig en het is wel erg laidback (stil!) in het hostel. Het leuke aan het alleen reizen is dat je heel veel leuke mensen leert kennen, maar wat minder leuk is, is dat je telkens weer van iedereen afscheid moet nemen en dan weer opnieuw moet beginnen met mensen leren kennen. Gelukkig leerde ik al snel Ushi kennen, waar ik het meteen goed mee kon vinden. Ushi kwam uit Canada en was de eerste, in al die tijd dat ik al aan het reizen ben, waar ik Jersey Shore grapjes mee kon maken. Eindelijk iemand die me begrijpt als ik zeg 'it's t-shirt tiiiiime!'. Iedere morgen was het dan ook maar afwachten wie er het eerste wakker was en de ander zou wakker maken met 'aw yeah, wake up, yeah!'. De tweede dag in het hostel ging ik naar het strand met Ushi, Daan (/Danielle uit Amsterdam) en twee jongens uit Brazilië. We bodyboardden en zwommen wat en probeerden onszelf staande te houden tussen de golven. Toen ik op een gegeven moment onder een golf dook en boven water kwam, voelde mijn lip heel raar. Mijn onderlip tintelde en al het gevoel erin was weg. Alsof ik net een verdoving had gehad bij de tandarts. Nu heb ik bijna overal aan de oostkust in Australië met een stingersuit moeten zwemmen omdat er dodelijke kwallen in de zee zitten, dus ik dacht even dat ik dood ging.. Gelukkig leefde ik na 5 minuten nog, dus was ik er aardig van overtuigd dat ik niet dood zou gaan. Niet veel later kregen Ushi en ik trek en zijn we een superlekkere pizza gaan eten. 's Avonds childen we wat in het hostel en de volgende dag gingen we weer naar het strand. Na twee rustige avonden in Dolphins vond ik het wel weer tijd voor wat actie, dus gingen we met een grote groep mensen uit het hostel naar de club. Voordat we hiernaartoe gingen was er nog even volledige chaos in het hostel. Om dit zo goed mogelijk uit te leggen is het handig om te weten hoe het hostel er ongeveer uit ziet. Het is namelijk ingedeeld in verschillende blokken, waar iedereen een eigen woonkamer, keuken en badkamer heeft met twee aangrenzende slaapzalen van 4 of 5 bedden per kamer. Voor zo'n blok is er buiten ook een tafel met wat banken eromheen waarvandaan je door het raam zo de woonkamer van zo'n blok in kunt kijken. Nu zaten Ushi, Daan, Vicky (uit Engeland) en ik buiten aan die tafel. Nadine uit Zwitserland stond zich binnen op te maken toen we haar ineens hoorden gillen. Ze had een kakkerlak gespot. Door het raam zagen we haar naar het aanrecht rennen om het afwasmiddel te pakken, dat ze als wapen tegen de kakkerlak gebruikt. Vicky begint vervolgens met haar plat Engelse accent naar haar te schreeuwen dat ze geen zoden aan de dijk zet met dat afwasmiddel. 'Nadine! Hit it with the frying pan!' gilt ze. Maar Nadine blijft in de weer met haar afwasmiddel. Op dat moment is Ushi het zat en beent de keuken in om de koekenpan van het aanrecht te grissen. Als een gek begint ze op de kakkerlak in te rammen. Elke keer als ze met de pan slaat heft ze 'm eerst hoog boven haar hoofd en laat 'm dan keihard op de grond neerkomen, waarbij haar haren alle kanten op vliegen. Het lijkt wel alsof ze aan het headbangen is. Haar moordpogingen zijn tevergeefs, want de kakkerlak is kwijt. Vicky loopt de kamer in om te helpen zoeken, ziet 'm en met een gil springt ze op de stoel. Ondertussen is alle aandacht in het hostel op deze chaos gericht. Mensen die buiten aan andere tafels zitten, stoppen met praten om te zien wat er aan de hand is. Dan schiet Jesse (een jongen uit Canada, die in het hostel werkt) te hulp. De, ondertussen gehandicapte, kakkerlak wordt handig met zijn slipper de kamer uitgewerkt. Na alle commotie is het tijd om uit te gaan. Ik heb me rot gelachen om de dansmoves van Ushi (die haar move 'the thrust' noemt) en om Vicky, die de taxichauffeur met haar plat Engelse accent uitschold voor 'bell end' omdat de taxicentrale de hoorn erop had gegooid toen ze belde. Het was een topavond uit in Noosa. De volgende dag ben ik met een Duits meisje de hike door het national park van Noosa gaan doen. Het was bloedverpestend heet en weer heb ik geen koala's en schildpadden gezien, maar wel een hoop naakte mensen. Een stuk van de route liep namelijk door het naaktstrand. Vreemd dat er altijd lelijke, oude mensen op een naaktstrand te vinden zijn en nooit eens knappe jonge mensen.. Maar die zijn natuurlijk ook minder makkelijk uit te lachen. Na een week in Noosa heb ik eindelijk uitgevogeld waar ik met kerst ben. Ik boek de greyhound en een hostel in Byron, waar ik Eske weer ga zien. Noosa was een superchille plek om lekker te relaxen, maar het is wederom weer tijd om verder naar het zuiden te trekken. Op naar Byron Bay!
- comments
Laura Ah Noosa, heerlijke plek! Sportief de hike in het national park ;-) Have fun!!
Mama Oh oh, wat zou ik graag effe een dagje mee willen!!! Xxxx