Profile
Blog
Photos
Videos
Agnes water.. Een klein dorpje aan de Discovery coast in Queensland. Naast Agnes Water ligt Town of 1770, waar captain Cook in 1770 (how surprising) aanmeerde. De dorpjes zijn zo klein dat je kunt lopen van Agnes naar 1770, wat ik volgens mij de eerste dag heb gedaan. Ik ben met twee Duitse meisjes naar t strand gegaan. Daar besloten we om naar het einde te lopen waar wat rotsen waren. Dat bleek verder dan we dachten. We hebben er ruim drie uur over gedaan! En uiteindelijk was er niet eens zo heel veel te zien. 's Avonds vertelde Sascha, een Nederlands meisje, me dat ze de volgende dag de Scooter Roo tour wilde gaan doen. Ik was nog aan het twijfelen, want ik heb wel een budget wat ik in de gaten moet houden. Uiteindelijk heeft ze me overgehaald om mee te gaan en daar was ik achteraf zo blij om! We kwamen aan bij een soort biker shack waar allemaal kleine Harley lookalikes stonden. We kregen een leren jasje met vlammen aangemeten (ik ging voor een roze!) en een helm (een xs kinderhelm..). Hierna gingen we los met de tattoos. Ik nam er een op m'n onderarm (live to ride) een op m'n schouder (een half naakte chick op een motor) en mijn favoriet: 'biker b****' in mijn nek. Daarna mocht iedereen een bike uitzoeken. Ik ging geheel in stijl voor een roze. Toen iedereen er klaar voor was, zei onze guide 'now close your eyes and feel the moment'. Op dat moment draaiden ze 'Born to be wild' keihard over de speakers. Dat was awesome. Na wat oefenrondjes (waar ik op m'n flikker kreeg omdat ik te hard ging en langzame losers inhaalde), gingen we op pad. Ik zat achter een hele vervelende chick die steeds even gas gaf en toen weer haar gas losliet. Het eerste stukje had ik dus vooral last van 'road rage' omdat ik ook niet kon inhalen. Toen ik eindelijk mocht inhalen begon ik te genieten van de trip. We reden langs huizen, bossen en wilde kangaroos. Het was echt supervet om met zo'n hele biker gang een beetje rond te rijden. Op een gegeven moment stopten we ergens langs de weg en besloot ik een foto te maken van mijn spiegel waarin je de hele gang kon zien staan. Voordat ik m'n camera kon opbergen begonnen we alweer te rijden. Toen besloot ik maar foto's en filmpjes van mezelf te maken. Even later kwamen we aan in 1770 waar we met wat 'potato wedges' en cola naar de zonsondergang keken. Op de terugweg besloot ik direct achter onze guide te rijden. Dat was superchill want hij reed pas echt door. Op een gegeven moment toen ik lekker aan t rijden was, vloog ineens m'n roze spatbord eraf. Het stopteken was je hand opsteken, dus dat deed ik rustig. Sascha heeft t later nog zo vaak na gedaan omdat ik volgens haar zo rustig bleef. 'Ik zou echt in paniek raken' zei ze met haar Harderbergse accent. Maar de guide die voor mij reed, bleef door rijden. Ik ging langzamer rijden om te kijken of hij dat ook zou doen, maar hij bleef lekker doorknallen. 'Ik zal 'm wel roepen' zei Sascha en ze reed door om vervolgens achter de guide aan te gaan rijden. Terwijl ze achter hem reed, stak ze haar hand op. Geen respons. 'Ja, dit schiet dus niet op' dacht ik, dus ik reed vol gas het gat dat ik had laten vallen dicht en ging naast hem rijden. 'I lost the mud guard!' schreeuwde ik naar hem. Ik had geen idee of ik op dat moment een woord had verzonnen of dat dat daadwerkelijk het woord voor spatbord was, maar aan mijn driftige gewijs naar het gebrek aan spatbord moest hij wel zien wat ik bedoelde. 'Don't worry,' zei hij 'it's ok!'. 'But i lost it!' Schreeuwde ik, weer driftig wijzend naar de plek waar mijn spatbord een minuut geleden nog zat. 'Yeah, I saw that in my mirror, we'll just leave it' zei hij. Wat?! Hij had dus allang gezien dat dat ding was weggevlogen. Whatever, dan laten we m maar liggen, dacht ik. En zo reed ik de rest van de rit verder op een dirt bike. Het laatste stuk kon ik dan eindelijk voor langer dan tien seconden mijn gas opentrekken. Met 90km pu reden we het laatste rechte stuk terug naar de biker shack. Hier konden we de foto ophalen die onderweg van ons was gemaakt. Deze tour was zo leuk en dat was voor een groot deel ook te danken aan de prettig gestoorde guides. De volgende dag was het tijd om weer in de bus te stappen. Dit keer naar Hervey Bay.
- comments