Profile
Blog
Photos
Videos
Bezoek aan het project FARMER
Vandaag is het vroeg dag. Om vijf uur staan we op om de grootste warmte van de dag voor te zijn terwijl we afreizen naar Magogon. We maken gebruik van lokaal vervoer en gaan met tricycle en jeepney. Goedkoop en leuk door het contact met de lokalen. Ook nu weer veel reacties van die blanken die onderweg zijn, waarvan Wim Tagalog spreekt en sommigen verbaasd zijn. We zijn vandaag met vieren, Wim, Mariëlle en ik maar ook Estong, een Filam, een Filipijnse Amerikaan die een aantal jaren in Amerika heeft gewoond en gewerkt en nu terug is op de Filipijnen. De bouwbranche in Amerika waar Estong werkzaam was als constructiewerker, heeft een flinke tik gekregen door de economische crisis en voorlopig is er geen kans dat hij weer terug kan gaan. Enerzijds vervelend want hij verdiende er flink geld maar anderzijds wil hij liever op de Filipijnen zijn, een soort tweestrijd waar hij mee worstelt. In Amerika heeft hij ook de ontwikkeling van de landbouw gezien en daardoor ziet hij het belang van het versterken van het zelfbewustzijn van de lokale boeren en is hij enthousiast ondersteuner van de initiatieven van FARMER.
Na bijna twee uur arriveren we in Magogon en ontmoeten Jene, een medewerker van FARMER met een zeer gedegen opleiding in landbouw. Enkele jaren geleden kwam de overheid bij hem kijken naar de initiatieven die hij heeft genomen op zijn eigen land en kreeg hij daar een prijs voor uitgereikt. Jene spreekt fantastisch goed Engels en heeft zijn agenda omgezet om ons te kunnen ontvangen. Waar we vooral benieuwd naar zijn is het resultaat van de grasplantdag en het effect dat dat op de boeren (20) heeft gehad. Daarnaast zou na het laatste bezoek van Magsasaka begin dit jaar, ook een project worden opgezet om de uitwerpselen van de beesten als meststof te gaan gebruiken voor het verbeteren van de grond waar het gras is of wordt geplant en wij willen graag weten in hoeverre daarin al vorderingen zijn gemaakt.
Allereerst neemt Jene ons mee naar de plek waar door de boeren tesamen met Magsasaka leden gras is geplant en wij zijn onder de indruk want het gras is inmiddels enorm hoog gegroeid en ziet er bijzonder goed uit. Jene benadrukt nogmaals dat het meeplanten door Magsasaka-leden grote indruk heeft gemaakt op de boeren en een enorme steun voor hen was, en hij glundert erbij als hij het vertelt. De grasplantdag is een evenement dat FARMER jaarlijks wil voortzetten om zo meer mensen uit zowel de Filipijnse maar ook uit de Nederlandse maatschappij te betrekken bij het werk van de boeren. Het project van FARMER is tenslotte gestart om de armoede onder de vele kleinschalige boeren te verkleinen en liefst op te heffen. ( zie ook het vorige verslag en de Magsasaka website )
Nadat we het gras hebben gezien vervolgen we onze weg richting het nieuwe geitenhuis, dat bestaat uit twee verdiepingen. Boven bevinden zich de geiten, en daaronder de verzamelplek voor de uitwerpselen. Dat brengt ons meteen bij de vraag over het gebruik van de mest. Jene vertelt dat er gestart zal worden met een projectvoorstel voor het gebruik van de mest. Het is belangrijk om zorgvuldig veranderingen, ook ogenschijnlijk kleine, door te voeren en de boeren te overtuigen. Dit wordt gedaan door te laten zien dat het verzamelen en gebruiken van de uitwerpselen van de beesten ook echt werkt en Jene heeft bij het geitenhuis reeds het eerste begin gemaakt. Ook hier geldt het spreekwoord "wat de boer niet kent, vreet hij niet".
Doordat Jene inmiddels het principe van gebruik van de mest al aan het toepassen is, heeft hij een mooie manier om te laten zien aan de boeren dat het wel degelijk werkt, en dat is weer een stapje in de juiste richting!
Nadat we het meeste hebben gezien, neemt Jene ons mee naar zijn ouderlijk huis waar hij met zijn familie tesamen woont. Het is een drukte van jewelste, en de Filipijnse gastvrijheid is hier duidelijk merkbaar, er wordt drinken en eten tevoorschijn getoverd en Jene's moeder maakt heerlijke Pansit (een Filipijns noodlegerecht) voor ons. Het is inmiddels bloedheet en onze lijven lopen compleet leeg. Goed om even binnen te zitten en wat te eten en drinken voordat we onze weg terug richting Guinobatan beginnen. Na drie kwartier nemen we afscheid van de vriendelijke Jene, die overigens een prachtige lach heeft, en bedanken we ook de rest van de familie. Als we door het dorp teruglopen worden we overal vriendelijk begroet door de Filipino's, kindjes blijven roepen "hello, hello" en zwaaien ons minutenlang na. Uiteindelijk komt de enige jeepney die hier twee maar per dag rijdt, voorbij en stappen we in tussen de mensen, kippen, kratten drinken en balen eten, en zakken varkensvoer. Een hobbelige rit volgt en meteen begrijpen we waarom hier niet vaak een jeepney komt. Na een dik uur arriveren we terug in Guinobatan en gaan we nog even op pad voor de lokale specialiteit, pinangat, een overheerlijke groente. We zijn te vroeg en later die middag brengt Darwin de groente mee naar huis. Als wij éénmaal terug zijn bij het huis van Wim en zijn familie, stort de regen met bakken uit de hemel (volgens ons, maar Wim vond het een matig regenbuitje) en het geeft een lekker verkoelend effect. Na het flinke zweten deze dag nemen we allebei een verfrissende douche en doen verder niet al te veel meer.
Samenvattend was dit weer een hele bijzondere dag tijdens onze reis. Het blijft telkens weer interessant om de kans te krijgen zo dicht bij de lokale bevolking te zijn. Met het bezoek aan het FARMER projekt hebben we weer eens kunnen zien wat het effect is op een gemeenschap ver weg van Nederland. Dat het niet altijd eenvoudig is en men ook hier te kampen heeft met politieke en machtsproblemen is niet verrassend. Als het eenvoudig was, zou de armoede in de wereld allang zijn opgelost en helaas is dat niet zo. Wel is duidelijk dat de steun van Magsasaka hier een bijdrage levert aan de verbetering van het leven van de boeren in o.a. Magogon en dat is een mooi resultaat. Het wordt ons ook duidelijk uit de gesprekken met Wim ( en onze eigen ervaring met ChancEd), dat één van de belangrijkste items in een projekt als deze niet het projekt zelf is maar de controle en monitoring van het projekt. Enerzijds is het een check op het resultaat dat men ooit voor ogen had en anderzijds is het een drukmiddel naar de projektnemers om de inspanningen door te blijven zetten en progressie te blijven maken. Uiteindelijk is het doel altijd om na een projekt weer te kunnen vertrekken omdat de lokale bevolking de kennis heeft overgenomen en zelf weet te gebruiken. Hier is nog veel te doen maar het enthousiasme en de kennis van Jene en Wim die zij over weten te brengen op de boeren zullen in de toekomst voor nog meer verandering en resultaat gaan zorgen, daar zijn wij van overtuigd !!
Voor meer informatie over het projekt van FARMER en de steungroep Magsasaka kijk op de website van Magsasaka : magsasaka.deds.nl
Voor het interview met Jene Luna kijk bij onze video's of op youtube: adres volgt nog
- comments