Zo, home sweet home van een facking goed weekendje plattelaaand. Nouja, terug in havana, helaas verplaatst naar de kamer die voor ons gepland was. Onze 'nood' kamer was namelijk veel beter dan deze maarja zo ist leb'n. Terug naar het mooie weekend. Dit weekend wouden we namelijk gaan kijken hoe de echte cubanen leven buiten de stad. Dus zaterdagochtend om half negen stapte wij vergezeld door wat medestudenten in de bus naar viñales. De busreis was al een avontuur aangezien de snelweg hier een soort grote mensen speeltuin is. Toen we drie uur later in viñales aankwamen werden we bij de bus opgewacht door een meute smeekende vrouwtjes, please come to my casa!!!! Maar wij hadden reeds een casa geboekt en moesten alleen nog uitvinden waar we moesten zijn. Maar juist de kleinigheidjes zijn hier het probleem, want hoe vind je een straat zonder kaart of straatnaambordjes. Gelukkig was de gids uit de bus zo vriendelijk ons te helpen en de weg te vragen voor ons, aangezien het hele dorp alleen maar spaans sprak lukte ons dat namelijk niet. Het weg vluchten uit de grote stad havana was ons wel gelukt, aangezien de wijk waar we nu waren niet eens voorzien was van bestrating en varkens en kippen wat rondscharrelden tussen de huizen. Ja de natuur was overduidelijk aanwezig. Nadat we waren ingecheckt gingen we maar eens naar het stadje terug op zoek naar onze studiegenoten, aangezien het stadje maar was voorzien van één terras, hadden we die al snel gevonden. Wij en drie met ons waren van plan om een kijkje te gaan nemen in de vallei. Alleen is wandelen zonder gids niet toegestaan aangezien de vallei in een nationaal park ligt. Gelukkig was de broer van de huiseigenaresse van onze schoolvrienden, een gids, en werd hij al snel opgetrommelt om met ons te gaan wandelen. Onze gids was de lokale paardenboer van een jaartje of 20, mooie kerel! Hij nam ons mee de vallei in en liet ons de tabaksplantage zien van een vriend van hem. De beste man nam ons meteen mee de plantage op en liet ons het proces zien hoe het groene plantje een fijne sigaar word. Na de excursie werden we uitgenodigd op zijn overdekte terras, om samen een sigaartje te roken en een mojito te drinken met uitzicht op de vallei vol tanak, ananas, bananenplantages, palmbomen en bergen.
Hier hebben we ook een trucje geleerd van de echte cubanen, namelijk een lutje verse honing op je sigaar. Goede uitvinding vinden wij!!! Na het drankje, de sigaar en een portie foute reggaeton uit de telefoon van de gids vervolgde wij onze tocht. Na een stukje lopen kwamen we bij een klein beekje dat ons naar een natuurlijke grot leidde. Onze gids kende de grot op zijn duimpje dus stelde hij voor naar binnen te gaan. Dus wij wrongen ons door een spleet van nauwlijks 25 cm die ons toegang verschafte tot de donkere koele grot. Gelukkig hadden we de minimaglite opzak. (muchos gracias Niels) Na een paar minuten donkere gangen kwamen we weer bij het licht uit en was het gelijk weer heel warm. Maar gelukkig wist onze gids een mooi meertje waar we wel konden zwemmen. En na aan half uurtje lopen en over wat hekjes te zijn geklommen, dobberden we dan met zn vijven in een lekker koel meertje midden in de vallei. Wij waren wel blij met onze gids die ons de vetste plekjes liet zien, maar aan al het moois komt een einde en zo arriveerde we om half acht weer in viñales. Hier kregen we het aanbod om met alle studenten te gaan eten bij een casa, wat wij natuurlijk niet afsloegen, aangezien we konden kiezen uit kreeft, garnalen, tonijn, witte vis, kip of varkensvlees en dat voor 8 cuc pp. Dus wij hadden een diner met tien studenten. Het was nog beter als een gemiddeld restaurant hier, naast je persoonlijke keuze van vlees of vis waren er nog schalen salade, rijst, bonensaus, zelfgebakken chips en vers fruit. En als voorgerecht kregen we nog een fijn soepje van volgens ons twee, pompoen. Na het feestmaal deden we nog een drankje op het dakterras met uitzicht op de nachtelijke vallei, de sterren, en vrij mooie bliksemschichten die lekker langs ons heen trokken zodat wij alleen goed uitzicht hadden en geen regen. Na een fijn drankje gingen we met zn allen naar het dorp. Midden op het plein was toevallig een buitendisco georganiseerd waar natuurlijk de grootste, foute reggaeton werden gedraaid, zodat je er lekker op los kan schuren als je cubaan bent. Wat wij wel raar vonden was het feit dat er alleen muziek werd gedraaid en gedanst, er waren niet overal barren, kraampjes en lichten zoals in nederland. Dus was het hele plein donker, er was zelfs geen straatverlichting. Ook gek was dat het al om 12 uur stopten. Wij balen omdat wij net zin kregen om onze dope dans skills te vertonen. Nouja dan moesten we onze casa maar weer eens opzoeken, we waren er tenslotte alleen nog maar geweest om onze spullen te droppen en we betalen niet voor niks zoals het echte hollanders betaamd.

Zoals altijd duurt een weekend minimaal 2 dagen en was het dus alweer zondag. Met de zelfde vijf als waar we de vallei mee in waren geweest waren we van plan om de bus naar cayo julia te nemen. Maar de vertegerwoordiger van de busmaatschappij deed ons in de tourwinkel een beter aanbod, een vriend van hem wilde ons wel rijden in zn taxi en ons dan 's avonds weer naar Havana bregen. Zo gezegd zo gedaan! En om 9 uur vertrokken wij uit viñales, met onze prive chauffeur in een mooie rode klassieke chevrolet. (met airco, electrische ramen, alles)
Na een fijn ritje van anderhalf uur door de bergen, en dit keer zonder reggaeton maar met een fijn bandje cubaanse smartlappen uit de snerpende speakertjes, bereikten we het mooie (schier) eilandje cayo julia. We spraken met onze chauffeur af dat we om vier uur weer weg wilden, en toen op gingen naar het strand.
Het eiland heeft een touristische kant maar een paar minuutjes lopen is genoeg om de ongerepte stranden van cuba te vinden. Hier komen de cubanen om vis te vangen en te bakken, lopen de krabbetjes tussen de cocosnoten door en liggen de zeeegels te zonnen in de branding, Kortom briljant mooie strandjes!. Na een dagje zonnen en zwemmen stapten we weer in onze prive klassieker. De chauffeur had het gaspedaal nu goed gevonden en reed ons in een nette 4 uurtjes terug naar havana. Aan het eind van de dag waren we onze chauffeur allemaal 30 cuc verschuldigd (€23,50) en dat voor een dag lang prive chauffeur en meer dan 300 km te hebben gereden :) een goeie deal lijkt me. Het was een mooi weekend maar helaas kwamen we er thuis achter dat we ondanks 3x smeren, zo rood waren dat zelfs een kist tomaten erbij verbeek. En vanaf toen zat het allemaal even een beetje tegen, want na het douchen, wat niet zo relaxed was besloten we wat te gaan eten. Dit was helaas een fiasco, aangezien de lasagne op was.
Daarom kozen we 'crema de camarone' iets met macaroni hoopten we. Helaas kregen we een soepbord vol bechamelsaus met een paar droge garnalen er in. Oke we wisten al dat de cubanen en keukenprinsen en princessen zijn, maar een soepkom vol bechamelsaus??!!! lekker was het niet. Nouja toen besloten we maar gewoon zielig met een lege maag in onze niet zo fijne kamer in bedje te kruipen om te zien wat de volgende warme dag op cuba zou gaan brengen.