Na vijf uur de meest verschrikkelijke boliviaanse jengelmuziek te hebben aangehoord, arriveerde we middernacht in Uyuni. Onze laatste Boliviaanse bestemming, en achteraf misschien wel de beste. Na een redelijk hostel te hebben gevonden maar naar bed. De volgende dag de prijzen en tours van alle tour bedrijven vergelijken. Uiteindelijk kwamen we uit bij tito tours. Een sympathieke kerel, die als eigenaar ook beloofde onze chauffeur en kok te zijn, en beloofde dat we tijdens de tour geen haast zouden hebben. En het feit dat we niet met vier israeliers in de jeep zouden zitten gaf de doorslag. En zo stapte we samen met drie duitsers en en een oosterijkse de volgende ochtend in tito's jeep. De eerste stop was bij het treinkerkhof, een plek midden in de woestijn waar een hele hoop oude locomotieven en treinstellen staan te verroesten. En na wat foto's te hebben genomen en machinist te hebben gespeeld stapte we weer in bij onze tito. En onder het genot van een lekker muziekje uit onze ipod's bracht tito ons naar de zoutvlaktes. Hier kregen we lunch in een hotel van zout, waarna het tijd was om de bekende zoutvlaktefoto's te gaan maken. En bewapend met een flesje corona, een speelgoed dino en andere atributen gingen we ijverig aan de slag. En met tito krijg je geen momentito, maar zoveel tijd als we maar wilden. En hij reed ons in zijn landcruiser, van de ene naar de andere toffe plek op de gigantische witte vlaktes. En na een bezoekje aan een eiland vol enorme cactussen kregen we nog meer tijd voor het maken van foto's. En uiteindelijk liet tito ons achter om het eten te gaan voorbereiden. En nadat we al onze foto's hadden, en de zonsondergang op de zoutvlakte hadden bekeken werden we weer opgepikt door onze chef. In het wederom een zouthotel kregen we thee, koffie en een prima maaltijd. Na de maaltijd en een paar potjes kaarten zochten we ons zoutbedje op. De volgende dag vertrokken we in alle vroegte met onze landcruiser. En na wat te hebben rondgereden door geweldige landschappen kwamen we bij een soort mini grand canyon. Hier konden we wat foto's maken en gingen we snel verder. Opweg naar wat mooie laguna's vol flamingo's. En vervolgens kwamen we bij een aantal zandrots formaties, waar wederom weer veels te gave foto's konden worden gemaakt, en we de rotsen konden beklimmen. En na nog wat mooie woestijnen, laguna's en wat vulkanen te hebben gezien, kwamen we aan bij de laguna colorado. Een enorm meer met rood/oranje water. Wederom weer een meesterwerkje van moeder natuur. En na een dag vol geweldige spots kwamen we aan bij een onze slaapplaats. De avond werd weer doorgebracht met kaarten rum en vervolgens koukleunen in bed. Aangezien alles zo'n beetje rond de 5000m ligt daalt de temperatuur tot zo'n -15 tor -20 graden. De volgende morgen om 05.00 vertrokken we als ijsblokjes in de auto. En na twintig minuutjes in het donker rijden kwamen we aan bij gijsers. Wederom weer een geweldige plek, waar overal uit gaten stoom uit de grond spoot. En samen met een zonsopgang was het een prachtige plek om te zijn. Na de gijsers was het tijd voor een bezoekje aan een hotspring, midden in de mooiste natuur een 35 graden bron, terwijl de buiten temperatuur -10 is, was dit de hemel. En na een uitmuntend bad was het tijd om verder te gaan. En toen zwembroek, die instant bevroren was, ingeruild was voor warme kleren, reed tito ons door de hemelse landschschappen naar de laatste twee bergmeren. Hier werden twee van onze groep de grens met chili over gebracht. Waarna tito ons via wederom wat gave spots weer naar Uyuni toe reed. En drie enorm gave dagen later kwamen we om 17.00 aan in Uyuni. En na wat te hebben gegeten stapten we om 20.00uur in de bus om naar nog een paar daagjes naar Argentinië te gaan. Na anderhalve maand geweldige Boliviaanse avonturen is het hoog tijd om ons naar Rio te gaan begeven.

P.S. De mensen die dit verslag lezen zijn eigenlijk ook verplicht om de foto's op facebook te bekijken, want zonder de foto's begrijp je de termen hemels, geweldig, prachtig, etc niet. De foto's komen dr aan!