Profile
Blog
Photos
Videos
Margt hefur á daga okkar drifið frá síðasta bloggi. Frá ríkidæminu í Katar sem við lentum óvart í og yfir á litla eyju við Tæland þar sem ekki er rafmagn nema fjóra tíma á dag.
Ferðalagið frá París og hingað tók þrjá daga og alla okkar orku, líklega meiri orku frá Pálínu samt þar sem hún sá um allar áhyggjur og ábyrgð meðan Agla brosti og elti milli þess sem hún sofnaði á ótrúlegustu stöðum. Til marks um það þá voru okkar fyrstu verk á eyjunni okkar mjög ólík; Agla fór beint út á strönd að synda og brúnkast meðan Pálína skreið upp í rúm og svaf í 20 tíma með einni kvöldmatspásu.
Eftir vellystingar í Katar, þar sem við átum eins og við gátum, syntum í sundlauginni uppi á þaki, slökuðum á í gufubaði og virtum þetta arabaríki fyrir okkur, tókum við næturflug til Singarpore. Í því flugi vorum við báðar of þreyttar til þess að þyggja nokkurn mat eða standa upp. Vorum í Singarpore í um það bil hálftíma áður en við tókum næstu vél til Bangkok. Flugvöllurinn í Singarpore var afskaplega notalegur, ekki margir á ferli og huggulegt píanó undirspil sem minnti Öglu á Einar, sinn elskulega bróður. Við vorum settar upp í næstu vél til Bangkok, þar lentum við tveimur tímum seinna. Þá fundum við okkur leigubíl sem keyrði okkur upp á suðurstrætóstöðina. Við héldum að þetta yrði stutt bílferð, en eftir rúman klukkutíma í bílnum áttuðum við okkur á að það væri mikill misskilningur. Rétt náðum næturrútu til Ranong. Rútufyrirtækin hér eru yfir sig ánægð með loftkælingarnar sínar, en gera þau mistök að kæla eins og þau séu að reyna að frysta fisk. Við reyndum að festa almennilegan svefn í kuldanum í rútunni og teppið sem okkur voru sköffuð dugðu skammt, hefðum líklega þurft svefnpoka sérhannaðan fyrir jöklaferðir. Komum til Ranong klukkan 5 um morgun einhvern daginn (vorum algerlega búnar að missa tímaskyn) biðum í 4 tíma eftir ferju sem flutti okkur svo til Koh Chang.
Eftir þetta þriggja daga ferðalag okkar, sem tók okkur gegnum 10 tímabelti vorum við orðnar létt klikkaðar. Vissum ekki hvort var í raun dagur eða nótt, hvaða mánaðardagur væri né hvor væri Agla og hvor væri Pálína. Það var yndislegt að koma í litla kofann okkar og í Pálínu tilfelli sofa, og í Öglu tilfelli tana.
Lífið hér er ósköp rólegt og þægilegt. Frá kofanum okkar eru 40 skref niður á strönd(venjuleg gönguskref, Pálína taldi), maturinn hér er fullkominn; hollur, góður, fallegur og hræódýr. Þess vegna er aðal áhugamálið okkar hér að borða. Ekki hafa áhyggjur, við hreyfum okkur líka.
Eyjan er skógi vaxin, það er ævintýri líkast að labba um frumskóginn. Agla ímyndar sér að hún sé Pocahontas og Pálína ímyndar sér að hún sé í Lost þættinum. Fórum í tveggja tíma gönguferð um skóginn í gær í grenjandi rigningu og við töluðum kannski saman í 10 mínútur, afganginn af tímanum dvöldum við í eigin draumaheimi.
Kofinn okkar er pínulítill, hjónarúm hulið moskítóneti, smá gólfpláss og baðherbergi. Fyrir utan er lítil verönd þar sem eru tvö hengirúm. Það er kjörin staður til að liggja og lesa. Hér er aðeins rafmagn milli klukkan 6 og 10 á kvöldin og það eru engar innstungur í kofanum okkar þannig við þurfum að fara með öll raftæki inn í eldhús á kvöldin til að hlaða þau.
Við höfum eytt miklum tíma hér í lestur, bæði enskar bókmenntir og íslensk ljóð.
Pálína ætlar að lesa alla passíusálmana fyrir páska og á góðum stundum les hún upphátt fyrir Öglu.
Það er eitt ljóð sem er í miklu uppáhaldi hjá okkur sem við ætlum að deila með ykkur.
Til eru fræ, sem fengu þennan dóm:
Að falla í jörð, en verða aldrei blóm.
Eins eru skip, sem aldrei landi ná,
og iðgræn lönd, er sökkva í djúpin blá,
og von sem hefur vængi sína misst,
og varir, sem aldrei geta kysst,
og elskendur, sem aldrei geta mæst,
og aldrei geta sumir draumar ræst.
Til eru ljóð, sem lifna og deyja í senn,
og lítil börn, sem aldrei verða menn.
Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.
Okkur finnst þetta ljóð ofboðslega fallegt, erum búnar að læra það utan að og pæla mikið í því. Hver hefði trúað þessu upp á okkur? Allavega ekki fortíðar Agla og fortíðar Pálína. Við erum ánægðar að við létum verða að því að fara í heimsreisuna sem okkur hefur dreymt um að fara í síðan við vorum börn og þekktum ekki hvora aðra. Við viljum ekki vera fræin sem falla í jörðina og verða ekki blóm, við viljum fylgja eftir draumum okkar. Hvetjum aðra til að gera slíkt hið sama.
Agla varð fyrir því óláni að næla sér í eitt stykki hlustarbólgu. Höfum því kosið hana ólukkubelg ferðarinnar, fyrst táin, svo moskítóbitin, svo pestin í París, svo brann hún auðvitað í sólinni og núna er hún komin á sýklalyf. Pálína vaknaði í nótt við það að Agla kjökraði af sársauka. Agla man ekkert eftir því. Höfum verið í stanslausu sambandi heim við eyrnalækna gegnum foreldra okkar og vorum hvattar til að leita til læknis. Tókum því bátinn eldsnemma í morgun til Ranong og fórum upp á spítala. Vorum í fyrstu ekki vissar um tælenska spítala, en eftir þessa heimsókn getum við hæglega mælt með þeim. Læknirinn vissi strax hvað við vorum að tala um þegar við sögðum "hlustarbólga" og skrifaði upp á hin fínustu lyf sem eru strax farin að virka.
Tókum leigubíla á ferð okkar um Ranong. Sá fyrri var pallbíll og við vorum settar á pallinn Öglu til mikillar spennu og gleði. Seinni leigubíllinn var mótorhjólataxi. Öglu til enn meiri spennu og gleði. Pálína hefur lofað sér að setjast aldrei aftur á slíkt farartæki nema í tilheyrandi öryggisbúnaði. (vorum samt með hjálm)
Mótorhjólakarlarnir gátu ekki gefið okkur til baka og stálu ávöxtunum okkar.
Veðrið hér hefur leikið við okkur. Þó hefur komið rigning tvisvar, en rigningin hér er yndisleg. Alvöru rigning, þrumur, eldingar og við förum út og hlaupum, hlaupum út í sjó. Eftir 10 sek er eins og þú sért nýkomin úr sturtu, sem er fínt, þá spörum við sturtuna sem er miklu kaldari en rigningin.
Stefnum á að vera hér nokkra daga í viðbót og fara svo til Krabi. Bloggum meira þar.
- comments
Sigþrúður Jónsdóttir Skemmtilegt og fróðlegt blogg að vanda elsku stelpur.
Axel pabbi Æ hvað var gaman að lesa og dvelja um stund með ykkur í huganum.
Egill pabbi Það var gott að heyra í ykkur aftur eftir langa þögn og skemmtilegar lýsingar af ferðum ykkar.
Gerða Gerða mamma. Æðislegt að heyra loks frá ykkur. Ég sendi SMS í dag og reyndi líka að hringja í þig Agla en það heyrðist bara í tælenskum símsvara. En það er allt í lagi fyrst þið hafið það gott. Hér er allt við það sama. Ástarkveðja til ykkar frá öllum hinum í fjölskyldunni.
ÁstríðurM Yndislegt að lesa þetta. Njótið vel :)
Teitur Jæja, gaman að sjá kunnuglegar slóðir þarna á Sawadee Ko Chang. Vona að þið hafið verið ánægðar með staðinn. Nú farið þið beint í túristapartýið og kóralrifin í Krabi.