Profile
Blog
Photos
Videos
Maandag 15 maart 2010
Vandaag hadden we een vrije dag geregeld op onze stagescholen, om enkele dringende administratieve zaken op orde te stellen. We moesten nog steeds langs de Vreemdelingendienst om ons te registreren en aangezien deze enkel 's morgens open zijn, was een vrije dag dus een vereiste (die erg welkom was :) ). Met de fiets waagden we ons na de hevige regenbuien dan maar in het Surinaamse verkeer. Zonder een schrammetje kwamen we toe aan de Vreemdelingendienst. Na een verkeerde dienst te hebben bezocht, vonden we de juiste unit. Toen we de deur openden, zagen we wel vijftien mensen voor ons zitten. Met een diepe zucht meldden we ons aan met paspoort en vliegtuigtickets. Omdat we verwacht hadden dat dit een werk van lange duur zou worden, kan je je onze verbazing wel voorstellen als al twee minuten later onze namen werden afgeroepen. Tevreden en met een afgestempeld paspoort trokken we dan richting Hermitage Mall om Mickie D's te bezoeken. Na deze erg voedzame maaltijd keerden we dan weer huiswaarts. En toen sloeg het noodlot toe! Terwijl we aan het fietsen waren (ik voorop, dan Joris en Daan als hekkensluiter), besloot een SUV de baan over te steken. Omdat ze hier niet altijd even geweldig kunnen rijden, en de bestuurder van deze wagen geen uitzondering hierop was, kan je je misschien al voorstellen wat er gebeurde. Om een lang verhaal kort te maken: de man nam zijn bocht te breed, met als gevolg de snuit van een SUV in mijn zij. Maar don't worry, het was slechts een klein duwtje en ik slaagde er zelfs in op mijn fiets te blijven zitten. Met een kleine bibber op het lijf vervolgden we onze weg en besloten we dan maar binnen te blijven.
Dinsdag 16 maart 2010
Normaal gezien is het enkel de bedoeling dat ik hier in Suriname Nederlands zal geven, maar omdat ik toch een beetje nieuwsgierig was, had ik al een keer gevraagd of ik eens een Engelse les kon volgen. Het vierde lesuur kon ik dan met juf Sluisdom mee naar 2D. Ik moet zeggen, afgezien van de gebrekkige infrastructuur en het gebrek aan werkmiddelen, verlopen de lessen hier vrijwel hetzelfde als bij ons. De leerkracht spreekt de hele tijd Engels en van de leerlingen wordt hetzelfde verwacht. Het was een herhalingsles over active en passive omdat de leerlingen de volgende les een repetitie hadden. Het enige verschil met eenzelfde les in België is het trage tempo, maar dat is dan weer een gevolg van het gebrek aan werkmiddelen. Daarna moest ik nog een uurtje vervangen voor juf Joeman, waarbij de leerlingen naar de bibliotheek moesten. Dan twee vrije uurtjes en de dag zat er alweer op.
Woensdag 17 maart 2010
Vandaag was het zover! Mijn eerste stageles in Suriname. Omdat juf Joeman ziek was, was me gevraagd in te vallen voor haar en les te geven over trefwoorden. De les zou doorgaan het vijfde en zesde lesuur en het werd me meegedeeld dat ik moest lesgeven tijdens het derde lesuur. Stress! Dat is toch iets waar ik nog een beetje aan moet wennen. Ze verwachten hier echt soms dat je lessen uit je hoed kan toveren op een uurtje tijd. In het begin vond ik dit wel een beetje beangstigend, maar zoals Baden Powell altijd zei: "Be prepared!" En dat ben ik dan ook! Er zit altijd iets in mijn tas waar ik mee kan werken als me gevraagd wordt om in te vallen.
Terug naar mijn stageles. De leerlingen werkten vrij goed mee en de les verliep vlot, als je rekening houdt met het feit dat het buiten 30° is, ze met 32 in een klas zitten en ze les kregen van de blanke stagiaire uit België (hier moeten ze blijkbaar toch nog altijd een beetje aan wennen).
's Avonds hadden we een leerkracht van onze stageschool uitgenodigd om Belgische balletjes in tomatensaus te komen eten. Anoushka was erg onder de indruk en beloofde ons eens uit te nodigen om Hindostaans voor ons te koken.
Donderdag 18 maart 2010
Vandaag stond er een gesprek met mevrouw Badal op de agenda. Mevrouw Badal is de vakdocente Nederlands op het IOL. Zij komt naar twee lessen kijken, één proefles en één examenles. Dat is het systeem in Suriname: als stagiaire geef je een bepaald aantal proeflessen, enkele examenlessen en that's it! Tijdens het gesprek met mevrouw Badal bleek al gauw dat we op dezelfde golflengte zaten als het over lesgeven ging en we spraken meteen een datum af voor de proefles (22 april) en voor de examenles (5 mei).
Daarna was het weer zover: juf Plet was afwezig en er werd me gevraagd in te vallen. Omdat de leerlingen normaal gezien Nederlands hadden, leek het me nuttig hen bezig te houden met taalspelletjes. Ze vonden het fantastisch! Ze kregen een woord en moesten met dezelfde letters een ander woord maken. Echt elke leerling was zijn of haar brein aan het pijnigen.
Daarna moest ik nog wat observeren en zat de dag erop. Echt waar, de tijd vliegt hier gewoon voorbij!
Vrijdag 19 maart 2010
Na enkele observaties en een herhaling van de taalspelletjes in een andere klas, was vandaag de school reeds uit om 11u35. De leerkrachten hadden namelijk een spoedvergadering. Dit kwam goed uit, diezelfde middag was er namelijk een anti-discriminatieloop in het centrum. We hadden met Anoushka afgesproken om te gaan (ik heb me zelfs speciaal schoenen gekocht!). In tegenstelling tot wat wij dachten (en met grote opluchting als gevolg) bleek dat het niet joggen was, maar vijf kilometer wandelen. Om half vier kwamen we toe op het Onafhankelijkheidsplein waar zich ondertussen al een enorme menigte had verzameld. In totaal zouden er zo'n achtduizend deelnemers zijn, waarvan het merendeel uit schoolkinderen bestond. Al van in het begin zat de sfeer er goed in. Er was gezorgd voor muziek, het zonnetje scheen, wat moet een mens nog meer hebben?
Ook Jos en Jacolien kwamen we nog tegen (het Nederlandse koppel dat ook mee was naar Nickerie), dus we konden vertrekken.
Na onze fikse wandeling hadden we honger als een paard en gingen we naar Nasikip. Dit kan je vergelijken met KFC, alleen vettiger en goedkoper. Daarna was het tijd om huiswaarts te keren en ons voor te bereiden op uitstap nummer twee: Brownsberg en Stoneiland. Via Jos en Jacolien konden we mee voor een weekendje, dus was het op tijd in ons bedje kruipen, want de volgende dag om 7u zou Harvey (onze chauffeur/gids/kok/...) ons komen ophalen.
- comments