Vrijdag 12 november:

Bezoek aan de zoo in Phnom Pehn.

Na het ontbijt en na het noodzakelijk souvernir- shoppen gaan we naar de Zoo op 50 km van Phnom Pehn. Deze morgen hadden we een prijs afgesproken met de balie-bediende (40USD) voor en taxi die ons de hele dag zou begeleiden en ons zou brengen naar de Zoo en een tempel daar in de buurt. Groot is onze verwondering als we de driver van dag 1 zien verschijnen aan de balie. Hij opnieuw??? Hij had ons al 5 USD gevraagd voor een afstand van 500 m (en dan de manier waarop we vervoerd werden... remember met 4 in een gewone wagen + bagage!). En we hebben dadelijk dat vreemde gevoel dat we weer maar eens bij de neus genomen werden... :-(

We verlaten ons hotel om 11 uur en rijden richting Killing Fields. Hij vertelt dat we best op de markt even stoppen want de apen zijn gek op bananen en als we een tros kopen op de markt zijn we de helft goedkoper af als aan de zoo zelf. Hijzelf koopt zich een baguette aan een straatkraam en rijdt langzaam door richting zoo. De zoo zou een soort Survival en rescue centrum zijn voor de (gewonde) beesten van Cambodja. We hebben alle bezienswaardigheden rond Phnom Pehn gezien en hebben geen zin om de hele dag rond het zwembad rond te hangen (des te meer omdat een grote groep scholieren uit Australië is toegekomen voor een soort steunproject aan de straatjongeren van PP en zij heel het zwembad en hotel omtoveren tot één grote speeltuin). Op een gegeven moment draaien we de weg af naar rechts, den blet in... opnieuw een rode stoffige weg... door het weinig verkeer al wordt deze straat één grote zandstorm...). Iets verderop staan er naast de verlaten weg bedelaars die een kommetje met water op straat gooien en dan hun kommetje uitsteken om toch maar iets te krijgen van de wagen die voorbij rijdt. De chauffeur rijdt door, gunt hen geen blik... wij zijn verbouwereerd dat om de 50 m de bedelaars water staan te gooien om de straat en omgeving toch maar iets of wat stofvrij te houden... niet te geloven! Niemand stopt, niemand ontvangt ook maar 1 cent van een voorbijrijder! Waarom staan die mensen hier als toch niemand iets geeft??? geen idee...erg ...en zeer bedroevend en confronterend!

We rijden verder en even later draaien we de parking op van de zoo. Ook hier weer inkom: 5 USD/persoon (viel nog mee). We zijn nog niet binnen of de verkopers staan al naast ons met bananen... Waar zijn onze "markt-bananen"?? De chauffeur was gewoon niet gestopt en we konden bijna niet anders dan de dure kleine banaantjes te kopen... schandalig. Voor we het weten staat de taxi geparkeerd en vliegen de gidsen op ons af... zij zouden ons rondleiden in de zoo want wij zouden de weg niet weten... oké, zo gezegd zo gedaan. We lopen ongeveer 30 minuten rond en onze gids houdt het voor bekeken. "That's it"... "If you want to see the rest.... you would better take a Tuk Tuk". Wij maken hem duidelijk dat wij met de taxi hier zijn en dat hij wel met ons door het park zal rijden. "Okay". We laten onze chaufeur voorrijden en maken hem duidelijk dat hij met ons door het park moet rijden. Yep, hij heeft ons begrepen. Iets verder parkeert hij de wagen en opnieuw vliegen ons een aantal gidsen rond de hals. Ze werken hier zogezegd niet en moeten eigenlijk allemaal naart school maar hebben geen geld hiervoor en daarom willen ze ons voor 20 USD rondleiden. Wij laten duidelijk blijken dat wij dit niet gaan betalen want dat wij al de taxi en de inkom en de dure bananen en de vorige gids betaald hebben.... de jonge gast doet of zijn neus bloed en leidt ons toch rond. Wij komen langs kooien die ooit (vroegere jaren) goed moeten geweest zijn maar tegenwoordig is er geen enkele zoo meer waar ze op deze manier dieren onderbrengen: in een kleine ijzeren kooi, met niet voldoende traliewerk, onderkomen, verwilderd,... heel het park is ooit aangelegd met de beste bedoelingen maar het wordt al snel duidelijk dat deze zoo niet kan onderhouden worden (met het weinige geld dat hier binnenkomt...) Zo moeten de leeuwen per dag X-aantal kg vlees hebben, de tijgers ook, en dan spreken we nog niet van de olifanten. Er is amper genoeg vlees voorradig voor de eigen bevolking, wat willen ze deze dieren dan voederen? De dieren zagen er al bij al nog gezond uit maar de kooien (hokken) waarin ze zitten zijn veel te klein en niet onderhouden. Ook het park waarin de zoo zich bevind moet ooit mooi geweest zijn maar hier hetzelfde lied: te weinig inkomsten, te weinig bezoekers om dit te onderhouden. Nu,... wij zien van heel dicht bij de tijgers, de olifanten, de krokodillen, de otters en de beren! Té dichtbij eigenlijk....

Onze gids kruipt over de omheiningen om voor ons de beste foto's te trekken van een tijger. Hij heeft dit blijkbaar nog gedaan! Wij houden liever een veiligere afstand. Na deze rondleiding krijgt hij van ons 2 USD. Blijkbaar genoeg want hij stribbelt niet tegen... (en eerst 20 USD vragen... foei!). De taxichaufeur stelt voor om nu eerst te gaan eten. Oké, Waar? Aan de tempel? Oké. Op weg naar de tempel opnieuw hetzelfde ritueel: de bedelaars staan met hun kommetje de weg nat te gooien in de hoop een cent te ontvangen. Heel erg!

Voordat we kunnen eten moeten we eerst 3 USD/persoon betalen. Waarom? Vragen we de taxichauffeur. Jullie willen toch de tempel ook zien, niet? Natuurlijk maar eerst eten.... Blijkt dat hij ons naar een dorp aan het water heeft gebracht waar plaatselijke dames ons kip zullen klaarmaken. Wij moeten op de grond zitten en vragen naar de menu en prijs... weer maar eens een schandalige prijs voor hier: 7USD voor een kip met rijst (die we dan met 5 moeten delen, al zittend op de grond, zonder bestek of borden)... Met 5?? We zijn maar met 4 maar de chauffeur was zo vrij zichzelf uit te nodigen... Ondertussen moesten we volgens hem maar even een bootje huren om dan zo over de rivier te varen in afwachting dat ons eten ging klaar zijn. We voelen ons beet genomen en staan recht. Hier doen wij niet aan mee. Breng ons maar naar de tempel en dan zullen we later wel eten.

Ook de tempel valt tegen! Trouwens, het inkomgeld was eigenlijk meer een soort onderhoudspremie die we "konden" betalen... en niet "moesten" betalen. Op 5 minuten hebben we de ruïne bekeken en boos stappen wij in zijne wagen. Hij ziet aan onze gezichten dat we ons bedrogen voelen. Er wordt geen woord meer tegen hem gezegd. Eenmaal in het hotel hebben we nogmaals zijne prijs gevraagd maar hij blijft bij zijn 40 USD! Dit is veel te dik betaald voor een paar uur amusement. Hij weet dat duidelijk en lacht een beetje goed wetende dat wij morgen toch weg zijn.... jammer! Dit was een corrupt iemand die op een oneerlijke manier heel erg snel heel erg rijk wil worden! Wij laten de mensen aan de balie van het hotel weten dat wij met deze praktijken niet akkoord zijn en dat zij in de toekomst beter een andere taxi-driver kunnen inhuren. Het Billabong hotel is zeer goed, ze zijn zeer hulpvaardig en bereid tot zeer veel (ze hebben zelfs een nieuwe airco geïnstaleerd omdat de onze niet werkte) maar dit zijn avonturen die zich tegen hen keren en hun prima imago geen goed doen.

Na enkele frisse Ankor-beers is het grootste leed alweer geleden en sluiten we dit hoofdstuk Phnom Pehn af. De hoofdstad is de moeite waard geweest. Wel druk, druk en nog eens druk!

Morgen zijn we weg ... naar de kust. Wij zijn benieuwd........