Profile
Blog
Photos
Videos
Hey allemaal,
Hoe is het in Nederland? Hebben jullie mooi weer? Ik ben weer ontzettend verbrand hier (was ik ook al in Pangani), ook al is het winter. Zaterdag hebben Pernille en ik namelijk in de zon liggen leren (ik wil toch een beetje Swahili leren, maar het blijft lastig!) en hoewel hij niet zo fel lijkt, is ie dat dus wel. Dus nou ben ik een kreeft van de achterkant!
Afgelopen week was wel weer een beetje wennen in het lab. En ik moest weer alle namen uit m'n geheugen graven (schaam, schaam!). Gelukkig was het niet een superdrukke week. Over een week gaat Mayke voor een maand naar Nederland, dus dan wordt het wel weer flink doorwerken, daarom was deze week wel lekker! Mayke is nu ook aan Stephanie, een nieuw meisje uit Zweden, haar assays aan het leren, zodat ik ze niet alleen hoef te doen als Mayke weg is. We zijn nu ook mijn onderzoek op aan het starten (eerder heb ik voorbereidende proeven gedaan, maar nu ga ik echt aan dat deel beginnen waar m'n verslag over gaat), maar dat lukt nog niet zo snel. Hopelijk komen volgende week de eerste bloedmonsters!
Het is trouwens druk geworden in het ENRECA huis. Eerst zaten Pernille en ik er met z'n tweetjes, en kwam af en toe James logeren, maar nu zijn we met 4 meiden. Eerst is Stephanie uit Zweden gekomen (ongeveer tegelijk met Martijn), zij is nu net gestart met een promotieonderzoek, maar ze moet alles nog opstarten in het lab. En sinds een dikke week is ook Signe, een net afgestudeerde arts uit Denemarken, gekomen om hier voor 2 maanden te werken. In oktober heeft ze haar eerste baan in Denemarken. Maar ze heeft niet echt veel te doen op het moment (alleen een beetje meekijken overal) en ik vraag me ook af wat je voor twee maanden ook kunt betekenen (want dat is juist een beetje de tijd waarin je alles moet leren en je ingewerkt moet worden), maar goed. Afgelopen weekend gingen Stephanie en Signe naar een verjaardagsfeestje van een Deense vrouw die in Tanga woont, dus was het weer ff lekker rustig in het ENRECA huis! Ik was ook uitgenodigd, maar ik heb die vrouw nog nooit gezien en ik wilde ook wel ff een weekend even lekker rustig in Korogwe blijven na een maand reizen, dus vandaar dat ik niet meeging. En Pernille had ook niet zo'n zin. Dus hebben we wat in de zon liggen leren, gewinkeld op de markt, lekkere fruitsap gemaakt enz. En we zijn zondagochtend naar de kerk geweest! We wilden wel een zien hoe dat er hier aan toeging. Dus vroegen we aan Frida of we samen zouden gaan. Frida was helemaal in haar nopjes (want normaal kan ze niet, omdat ze dan voor ons moet zorgen... We gaan proberen uit te leggen dat we wel een ochtend zonder haar en dus zonder haar ontbijt kunnen!). En ik had ook aan Deus en Christopher gevraagd of ze meegingen. Maar sjeminee, want begint die mis vroeg zeg!!! M'n wekker ging om half 6 en om 5 voor 7 zaten we in de kerk. En de weg ernaartoe zeg!! Toen ik Deus en Chris op wilde halen, zaten we eerst in een gat/kloof (wordt steeds dieper door de regen, maar ik had gezien dat de driver er ook overheen reed, ik dus niet! Lang leve de four wheel drive!). En toen moest ik echt de kuilen ontwijken richting kerk want anders waren we echt vast komen te zitten! Het was echt een beetje spoor volgen. Helaas was ik de enige met een rijbewijs.. En we zaten met 7 man in de auto, dus dat helpt ook niet echt mee. Nee dan zijn de wegen naar het ENRECA huis heilig! Maargoed, we hadden de kerk gehaald! Het was wel apart dat alle vrouwen links zaten en alle mannen rechts. Verder lijkt het wel een beetje op de kerk bij ons met wat kleine verschillen: 1. De kerk zit stampvol, ik had bijna mijn buurvrouw op schoot zitten! 2. Ik verstond geen klap van de hele mis (en viel dus ook bijna in slaap) en de mis duurde ook nog eens 2 uur! 3. De pastoor kon geen genoeg krijgen van het zwaaien met zijn wierookding (gelukkig zaten we achteraan in de kerk). 4. Ze gebruiken hier ook een orgel, alleen zetten ze er een stevige beat onder en staat het koor flink te swingen (in de maat!) en af en toe maken ze een indianengeluid (een hoog hoehoehoehoehoe), dus dat was wel leuk! En 5. Iedereen moet 3x naar voren lopen, een keer voor de collecte,een keer voor de hostie en een keer voor de wijn (ik heb de hostie en de wijn overgeslagen). Het was dus wel heel leuk om een keer te zien, maar ik denk niet dat ik nog een keer ga. Maar het was wel grappig, want die middag op de markt, kwam er een vrouw helemaal blij naar me toe om te vertellen dat ze me gezien had in de kerk!
Vrijdag hadden we trouwens de bruiloft van Rhama, een driver van een ander project in het laboratorium. Het begon om half 7, maar toen wij om kwart over 7 aankwamen, was er nog bijna niemand. Om 9 uur kon het feest beginnen en arriveerde het bruidspaar! Maar wij dachten dat we ons gepast moesten kleden voor een moslim bruiloft, dus hadden we allemaal onze schouders bedekt. De rest van de gasten inclusief de bruid zelf dus niet! Er waren zelfs mensen in een strapless jurkje! En er waren maar een paar mensen met een hoofddoek om. Maar goed, iedereen vond onze Afrikaanse jurken mooi! De plaats waar de bruid en bruidegom zaten was helemaal versierd met bloemen en kerstlichtjes enzo (ook flikkerende lichtjes in de vorm van een hart, lekker kitch!). Eerst gingen ze zitten en ging de familie dansen, toen kwam de champagne (mag hier allemaal op een moslimbruiloft) en nadat ze dat aan de hele familie geschonken hadden en in elkaars mond gegoten hadden (de bruidskinderen deden het met fanta!), kwam de bruidstaart die ze uit gingen delen en aan elkaar voeren. En telkens tussendoor een soort presentator die de hele boel aan elkaar praatte. Toen werden de cadeaus gegeven en ging iedereen van dat cadeau naar voren (dansend). En toen alle groepen waren geweest, gingen ze nog een keer! Gelukkig waren het niet zoveel groepen. Om half 11 konden we eindelijk aan het buffet beginnen en kregen we ook een heel klein stukje bruidstaart. Rond half 1 gingen we het feest afsluiten in Dimamo (waar ze onze jurken helaas ook heel leuk vonden en we dus nog meer aandacht kregen). Gelukkig hadden vrouwen gratis entree, want ik had geen geld meegenomen naar de bruiloft. Maar voor een keer was zo'n bruiloft best leuk!
Maar ik heb jullie nog niks verteld over de rondreis deel 2 (met papa en mama). Ik denk dat veel mensen al wel het een en ander van papa, mama en Martijn hebben gehoord, maar ik zal er toch nog even wat over typen!
Op een zondag gingen Martijn en ik naar Dar om de volgende ochtend papa en mama op te halen van het vliegveld. En omdat er altijd een klein detail mis moet gaan, had het mannetje van de Dar Express niet verstaan dat ik 2 kaartjes besteld had. Maar gelukkig pasten we allebij in de bus, alleen niet naast elkaar. Maandagochtend haalden we papa en mama op en kon mama meteen gaan pinnen! Ik had namelijk op het vliegveld vliegtickets geregeld voor tijdens de vakantie, maar ik kon ze alleen niet betalen, omdat er alleen maar een visa-pinautomaat was. Dus mama kwam net op tijd! Het was echt super om ze weer te zien en pap en mam waren ook blij! We gingen eerst naar het hotel zodat papa en mama nog even uit konden rusten van de reis. Toen zijn we Dar gaan verkennen (meteen souvenirs gekocht!) en hebben we bij de Ethiopier gegeten. De volgende dag hebben we door het centrum gewandeld en 's middags zijn we naar de trein gegaan. Toen we om 3 uur aankwamen stond er dat de trein om 5 uur vertrok, hij had dus al een uur vertraging! De trein was al een hele beleving toen ie nog stilstond, vol met beestjes (volgens mama en Martijn kakkerlakken, volgens mij niet) en Martijn en ik hadden zelfs een muis in onze coupe. Om 5 uur vertrok hij eindelijk. We zagen eerst de 'buitenwijken' van Dar en toen reden we door het land met af en toe dorpjes. Op alle plaatsen waar de trein stopte, kwamen er allemaal mensen aanrennen (of ze stonden al klaar) om spullen en eten te verkopen. De mensen in de coupe naast ons laadden ook zakken met groenten en fruit naar binnen! Wij hebben zelf ook wali na maharage (rijst met bonen) gekocht en met onze vingers opgegeten! 's Avonds zagen we ook veel branden over de vlakte. Dit is om het dorre gras weg te branden (doen ze bijvoorbeeld ook in Serengeti National Park). Na 47 uur kwamen we aan in Kigoma. Daar moest ik nog even gaan zoeken hoe we precies naar Gombe Stream NP zouden gaan. Aangezien niemand wist waar de toeristeninformatie was (dat was er wel ergens!) hebben we maar een taxi genomen naar het Hilltop hotel, terwijl papa en mama bij de trein met onze spullen bleven wachten. We gingen naar het kantoor van de manager en hij kon wel een reis voor ons naar het National Park regelen (hij had een dure, een minder dure en een goedkope optie, maar helaas kon de goedkope optie niet meer ..) en we bleven daar overnachten. Dus haalden we pap en mam op bij de trein en toen heb ik lekker een bad genomen in het hotel! Er liepen zelfs zebra's en apen rond over het hotelterrein! Toen we 's avonds gingen eten, bleek dat ze zelfs een 5 gangen menu hadden. Dus die wilden we bestellen. Maar dat ging natuurlijk weer net mis. Want ik had gezegd dat we het hele menu wilde, maar toen moesten we een hoofdgerecht kiezen (de rest kon je niet kiezen) en toen dacht ie dat we alleen het hoofdgerecht wilden. Dat was wel heel lekker, maar Martijn baalde dat hij geen soep kreeg. De volgende ochtend gingen we met een bootje naar Gombe Stream. Alleen jammer dat de (prive)boot die de manager van het hotel voor ons geregeld had, al weg was! (niks kan 100% goed gaan) Dus moest er nog snel even een andere boot geregeld worden en nog even benzine in het dorp worden gehaald enz.. Maar om 9 uur vertrokken we dan! En ik maar bang zijn dat we geen chimpansees zouden zien! Toen we daar aankwamen ging alles ook heel relaxed (dus traag), maar toen we uiteindelijk met de gids op pad gingen, waren we in een kwartier bij de chimpansees. Het waren er drie, een mama met een kleintje van 1,5 en een ouder kind van 4 ongeveer. Het was heel leuk om te zien. Het was alleen vervelend dat papa last had van zij meniscus en dus niet goed kon lopen. Nadat we dus even naar deze chimpansees hadden gekeken en ze wegliepen, zijn we teruggegaan naar 'de basis' en zijn papa en mama daar gebleven. Martijn en ik zijn na een lunch weer doorgegaan. Toen hebben we nog 6 chimpansees gevonden, ze waren heel dichtbij! En wij gingen daar zitten om te kijken en te filmen en toen kwam er een nieuwsgierige naar ons toe en begon mij te krabbelen (om vervolgens aan haar vingers te ruiken). En daarna nam ze een pluk haar van mij in haar mond. Ik was wel een beetje bang voor wat ze nog meer zou gaan doen, maar toen draaide ze zich om naar Martijn om hem te bijten! Dus joeg de gids haar snel weg. Hij zei wel dat ik de film niet op internet mocht zetten! Anders zou hij ontslagen worden, want je mag niet zo dicht bij de chimpansees komen! We hebben overnacht in het park en de volgende dag gingen we weer terug naar Kigoma om vervolgens naar Dar en door naar Moshi te vliegen. Daar zijn we de hele dag mee bezig geweest. 's Avonds kwamen we aan in Bristol cottages (het hotel) en de volgende ochtend gingen we meteen op safari.
We gingen met een gids/chauffeur, Spiros, en een kok, Frank. Maar voordat we gingen moesten we wel even de bank overvallen... We hadden ruim 4 miljoen nodig contant en dat in briefjes van 10.000! Maar toen gingen we eerst naar Tarangire National Park. Dat is een park dat er vooral om bekend staat dat er veel olifanten wonen. En die zagen we ook, en leeuwen, gnoes, impala's enz enz. Heel mooi allemaal! En Spiros de gids vertelde ons veel over vanalles en nog wat. 's Avonds gingen we op een camping kamperen. De matjes waarop we sliepen waren alleen een beetje hard, maar voor de rest was het wel leuk. Er was zelfs een zwembad, maar ik had er nou net niet aan gedacht om op safari mijn bikini mee te nemen! De volgende ochtend vertrokken we Ngorongoro conservation area (probeer dat maar eens goed uit te spreken, hahaha). In dat park is een krater waar de dieren het hele jaar kunnen wonen, omdat er het hele jaar genoeg water is. Daar hebben we ook cheeta's gezien, nog meer leeuwen, neushoorns (moeder met kleine, op afstand!), nijlpaarden en flamingo's. Het is geen National Park en de Masais mogen daar wonen (dus we zagen veel kleine dorpjes, en masais natuurlijk) Daarna reden we door naar de Serengeti. De weg was nogal hobbelig (we kwamen nogal eens los van onze stoel!) en toen we zeiden dat het een hobbelig stuk weg was, zei hij dat het nog wel twee uur zo door zou gaan! En hij had gelijk! Maar toen waren we in de Serengeti! Dus op zoek naar Simba en zijn vriendjes! We hebben de groetjes aan Pumba gedaan, maar Timon zagen we niet! (Simba betekent eigenlijk gewoon leeuw!) Maar ik vond het echt heel grappig hoe de zwijnen rennen, echt met hun staartje omhoog! En als ze eten, moeten ze door hun voorpoten buigen, heel grappig! Het was al vrij laat toen we in de Serengeti waren, dus reden we vrij snel al naar de lodge. Wat een luxe daar midden in de Serengeti! Dat had ik echt niet verwacht. En het eten was ook lekker, met allemaal zelfgebakken brood enzo! En er stond een kok aan het buffet voor pasta, en bij het ontbijt voor een ommelet ofzo. En er was live muziek tijdens het diner. Alleen jammer dat het warme water het niet deed. Maarja, nog altijd beter dan alleen maar warm water waar je niet onder kunt staan zoals in Arusha! Rondom het hotel waren ook een heleboel grappige diertjes. Ze lijken op een soort grote hamsters (in de kleur van bruine muizen), maar het is familie van de olifant! Martijn en ik hebben er nog naar zitten kijken tijdens onze middagstop (we hadden de volgende dag ook lunch in dat hotel! En er was ook weer een zwembad om te pootjebaden) en we hebben echt hard om die beestjes moeten lachen. En toen we 's ochtends trouwens onze spullen aan't pakken waren, was er gewoon een baviaan in papa en mama's kamer! Mama moest hem wegjagen! Maar in ieder geval: na een nacht in het luxe hotel met het lekkere eten gingen we 's ochtends een gamedrive doen in de serengeti en in de namiddag weer een. In de middag was het te warm en waren er dus niet zoveel dieren te zien. En we waren op zoek naar de luipaard, want die hadden we nog niet gezien. 's Ochtends reden we veel rond, maar zagen relatief weinig dieren en helaas geen luipaard. En toen moest ik plassen, heel nodig. Dus mama vragen of we in de buurt van een lodge waren: nee. Maar ik moest echt! Dus toen ben ik buiten de jeep gaan plassen, maar de gids vond het niet echt een goed idee met alle beesten! Dus ik moest kort bij de auto blijven en Martijn moest goed uitkijken of er beesten aankwamen. Maar het luchtte wel op!! Ik stapte snel weer in de auto en na nog geen twee minuten verder rijden (en niet erg hard) lag er een etende leeuw net naast de weg! Daar had ik dus zowat naast zitten plassen! Gelukkig dat ie bezig was! Tijdens de gamedrive in de namiddag waren we weer op zoek naar een luipaard, maar net toen we er een gevonden hadden (met behulp van de radio), had ie zich verstopt. Dus toen reden we zo nog maar wat rond. We zagen heel veel giraffen van echt superdichtbij, want ze stonden net naast het pad! Aan het eind van de game drive ging hij nog een keer de luipaard proberen, hij had wat gehoord op zijn radio! Dus er flink hard naartoe gecrosd en daar lag ie in de boom! Toen hadden we de big five compleet! Dus daarna konden we naar de camping in de Serengeti gaan. Het was gewoon een open plek zonder hek ofzo midden in de Serengeti! Dus mama kon niet zo goed slapen. 's Nachts hoorden we gehuil heel vlakbij, het bleek dat er hyena's langs de tenten hadden gelopen! Dus dat was wel echt avontuurlijk kamperen! De volgende dag deden we 's ochtends nog een korte game drive al richting Ngorongoro en toen gingen we weer over dezelfde lange hobbelweg terug naar Ngorongoro en toen over de splinternieuwe asfaltweg door naar Arusha en 's avonds laat kwamen we in Moshi aan, weer in hetzelfde hotel.
In Moshi deden we de volgende ochtend een koffietour. Mayke en Pernille hadden die ook gedaan en ze zeiden dat het erg interessant was, dus offerde ik me op! (ik lust echt geen koffie). Ze lieten precies het hele proces van koffiemaken zien en we moesten zelf koffiebonen plukken, de gedroogde bonen roosteren en malen totdat er koffiepoeder was. En dat hebben papa, mama en Martijn geproefd. Ik had wel meegeholpen om het te maken, maar hoefde het natuurlijk niet te proeven. De koffieplantages waren aan de voet van de Kilimanjaro en alle boeren daar waren aangesloten aan een soort fair trade organisatie (ze kregen hulp vanuit Nederland). Er was ook een camping waar heel veel Nederlanders kwamen kamperen. We hadden ook een lunch daar met bananensoep als voorgerecht. Na de lunch gingen we naar het centrum om souvenirs te gaan shoppen. In een gedeelte van Moshi werd je echt alle kanten opgetrokken en moest je dingen kopen die je eigenlijk niet mooi vindt (nu snap ik dat Pernille met een schilderij terugkwam dat ze helemaal niet mooi vond toen ze een weekend in Moshi waren geweest). Papa, mama en Martijn werden er helemaal kriebel van! Uiteindelijk hebben papa en mama wel een mooi schilderij gekocht. En ik heb een Tinga Tinga doek gekocht (soort schilderkunst die je veel ziet in Tanzania). Dus het shoppen was geslaagd! We aten 's avonds nog een keer in het hotel en de volgende ochtend vertrokken we met de bus naar Korogwe. Daar gingen we eerst onze bagpacks afleveren in het ENRECA huis en daarna heb ik ze het lab laten zien. Pernille heeft ons ook meteen een tour gegeven door het ziekenhuis. Op zaterdag zijn we eerst naar de markt gegaan om stoffen te kopen die mama mee naar huis nam, ze had flink wat ingekocht (ik heb dit weekend natuurlijk ook weer stofjes gekocht en de naaister weer een opdracht gegeven!). Als lunch hadden we de beroemde Chipsy maiai! Dat is een ommelet met frietjes erin gebakken. Maar dit keer zaten we bij 'Serena's' en de snackbar 'Sweet Bite' is toch beter in het maken van Chipsy maiai.. (heb ik afgelopen week nog een keer bevestigd toen we bij 'Sweet Bite' zaten). Na de lunch hebben we fietsen gehuurd en een uurtje rondgefietst door Korogwe. Fijn met een fiets zonder remmen. Nouja, op een bepaald moment deden ze het wel, maar dan stond je in een keer stil en dat maakte dan zoveel lawaai dat ik de remmen liever niet gebruikte. En 's avonds was weer een spelletjesavond. Ik denk dat ik de rest al wel verteld heb in m'n vorige verhaal, dat ik ze zondag naar Highway heb gebracht voor de bus naar Dar... Dus daar ga ik nu maar niet meer over beginnen (hoef ik er ook niet meer aan te denken). Sorry voor het lange verhaal, volgende keer is het weer gewoon normale lengte! En de foto's komen eraan! Tot de volgende keer! Doeidoei!
- comments