Hey allemaal!

Hoe is het met jullie? Ik vind het erg leuk om jullie berichtjes en emails te lezen!! Met mij is alles goed, afgelopen weekend ben ik naar Dar es Salaam geweest. Pam (manager van het lab hier) en Myriam (een Duitse psychiater die ergens in een klein dorpje werkt) hadden een weekend geboekt in het duurste hotel van Tanzania (geloof ik)! En dan ook nog uitzicht op zee! Wij (Mayke, Martyna en ik) hadden een kamer geboekt in een hotelletje vlakbij: het Lutherhouse (christelijk en heel goedkoop hotelletje...) .

Vrijdagmiddag rond half 3 gingen we op weg, met z'n vijven pasten we net in Mayke's auto. Het was een mooie rit (ik had het al een keer gezien, maar het blijft mooi, misschien dat ik binnenkort een stuk film op m'n site zet van deze rit). We waren net voor Dar es Salaam toen het donker begon te worden (rond half 7), dus gelukkig hoefden we niet te lang in het donker te rijden. Dat is namelijk echt niet leuk om te doen, omdat je geen steek ziet en telkens wordt verblind door het grote licht van de tegenliggers.. Toen we aankwamen konden we bijna niet meer uit de auto komen, want we hadden met z'n allen een work-out sessie gedaan de avond ervoor bij Mayke en Martyna thuis en als je dan 5 uur ook nog ongeveer 5 uur stilzit in een auto! Martyna en ik deelden een kamer en Mayke had een eigen kamer. (eigenlijk zou Pernille ook meegaan en we hadden twee tweepersoons kamers geboekt, maar ze moest vrijdag naar Tanga en was te laat terug om mee te gaan, helaas). Maar in plaats van 2 een persoons bedden, hadden we een tweepersoons bed. Schijnbaar zat alles vol (al zagen we niemand lopen in het hotel) en konden we geen andere kamer krijgen. Toen we om een extra laken vroegen, zodat we die tenminste niet hoefden te delen, kon dat ook niet!! De wasserij was dicht en ze hadden geen reserve lakens ofzo! Maar de volgende dag zouden we een extra laken krijgen!

Na snel gedoucht te hebben, gingen we uit eten bij een Ethiopisch restaurant: Addis in Dar. Dat is echt een heel leuk restaurantje waar je op een dakterras zit op kleine houten stoeltjes en een rieten tafeltje in het midden waar precies de grote schaal op kan met eten. Naast je heb je dan nog een klein tafeltje voor je drinken. We hadden een grote mix besteld en die hadden we in no time op omdat we zo'n honger hadden! En omdat het erg lekker was! Na het eten (het was inmiddels al 11 uur) gingen we stappen. Pam wist een leuke club die net geopend was. Het zag er net zo uit als de Zenith in Venray, alleen dan kleiner!! Ik kon me haast niet voorstellen dat ik nog in Tanzania was (wat mij betreft waren we gewoon in Nederland en was er net een bus Tanzanianen gedropt!). Het werd alleen pas heel laat druk, maar toen was het wel gezellig. Alleen was wel iedereen naar ons aan het kijken en wij naar de rest allemaal natuurlijk. Ze dansen hier echt heel apart, en de jongens dansen ook echt de hele tijd (ben ik niet gewend van Nederland). Maar ze gaan wel heel erg dicht bij elkaar staan als ze samen dansen. Op een gegeven moment kwamen er een paar jongens en meisjes met ons dansen! We gingen de hele dansvloer over, omdat zij steeds dichterbij kwamen en wij steeds achteruit deinsden!! Maar het was wel heel leuk om een keer mee te maken!

De volgende dag gingen we shoppen! We gingen eerst naar de Tinga Tinga shop. Tinga Tinga was een schilder/kunstenaar met een typische Tanzaniaanse kunst (voor zover ik het goed begrepen heb). Hij is in de jaren 60 overleden (doodgeschoten door de politie omdat ze dachten dat het iemand anders was), maar zijn werk wordt veel nagemaakt door anderen. Wij gingen naar een winkel waar ook een stuk of 6 mensen bezig waren met het maken van allemaal spullen, schilderijen, doeken, kommen, mokken, potloden enz. Hier heb ik meteen wat souvenirs gekocht!! Wel grappig, want als je vraagt hoeveel iets kost, zeggen ze een prijs, maar ze zeggen er meteen bij: maar we kunnen er een betere prijs van maken! Dus in totaal heb ik ongeveer 2/3 van de eerste prijs betaald.. Toen we hier uitgekeken waren gingen we naar een winkelcentrum waar we konden pinnen. We hebben ook nog even in het winkelcentrum gekeken (een heel mooi, bijna westers, winkelcentrum, maar wel behoorlijk duur ten opzichte van de wat stoffigere winkels!) en toen zijn we naar de winkeltjes vlakbij dit winkelcentrum gegaan. Martyna was nu voor het laatst in Dar, dus ze was druk bezig met het kopen van souvenirs voor thuis. En ik heb zo'n beetje alle slippers gepast die ze hadden, want ik ben m'n slippers kwijt die ik vanuit Nederland meegenomen heb.. (ik denk dat de schoonmaakster in het hotel ze meegenomen heeft, maar ik snap niet zo goed dat ze zo'n goedkope slippers meeneemt en de rest laat liggen...) Nu heb ik leren slippers met kraaltjes, maar ze zijn nog wel erg stug, dus ik moet ze nog inlopen. 's Middags zijn we naar een enorme supermarkt geweest waar ze echt alles hadden (Mayke en Martyna hebben daar een blender gekocht). Het is alleen raar dat sommige producten veel duurder zijn dan ik zou verwachten (bijvoorbeeld plastic boterhamzakjes) terwijl andere dat helemaal niet zijn. Maar we hebben een voorraadje gekocht van dingen die je in Korogwe niet kunt krijgen (pasta, frambozenjam, la vache qui rit, appels, enz!).

Moe maar voldaan brachten we onze voorraad naar het hotel en gingen we naar het hotel van Pam en Myriam om daar te relaxen op het terras! We mochten helaas niet het zwembad in, maar het was ook al 5 uur en al flink af aan't koelen. Pam en Myriam waren nog bezig, ze kregen een massage en een stoombad en skin pealing enzo. Toen ze klaar waren hebben we in hun kamer geneusd (zelfs vanuit bad had je uitzicht op zee!!) en hebben we een coctail gedronken op het dakterras (8 hoog!). Het voelde echt alsof ik op vakantie was! Ondanks dat ik geen massage had gehad, was ik ineens helemaal relaxed! En de coctail was erg lekker (we kregen gratis chipjes erbij die ze steeds aanvulden!! Arme sloebers als we zijn!) Na dit drankje zijn we in het Orientaals restaurant in het hotel Sushi en andere dingen gaan eten. Myriam kan behoorlijk wat Swahili praten en omdat wij niet zo'n groot budget hadden, had ze geregeld dat we allemaal voorafjes kregen. Dat was wel lekker, want zo konden we heel veel proeven!! Na het eten zijn we meteen gaan slapen, want we waren allemaal nog moe van de vorige nacht.

Zondagmorgen zijn we gaan het ontbijten in het Kempinski hotel (dat is het hotel waar Pam en Myriam waren). Dat was erg lekker, met een koud en warm buffet, allerlei soorten kaas, vlees, vis en noten en allemaal vruchtendranken en gesneden vruchten en natuurlijk ook nog lekkere gebakjes. In anderhalf uur hadden we ons zo volgepropt dat we er gewoon helemaal misselijk van waren... En dat alleen omdat het niet mogelijk is om deze dingen in Korogwe te eten. En omdat het 18.000 Tsh was! Na dit ontbijt/brunch hebben we nog wat brood gekocht (heel donker, vers brood! Net als thuis!) en toen reden we weer naar Korogwe.

Maar op de heen- en terugweg hebben we wel een aantal vrachtwagens gezien, die gekanteld en helemaal gedeukt en kapot langs de weg lagen. Waarschijnlijk veel te zwaar beladen en ook niet goed verdeeld. En dan leggen ze takken op de weg als waarschuwing! Maar het lijkt ook net alsof mensen hier niet zoveel om hun leven geven ofzo, want ze lopen echt gewoon op de weg en blijven gewoon op de weg staan met de dingen die ze willen verkopen als je er met 120 km/uur aan komt rijden! Net op het laatste moment lopen ze snel weg. Maar als je voor iedereen helemaal afremt, dan kom je nooit in Korogwe en denken ze ook nog dat je iets wil kopen.. Er zijn hier heel veel verkeersslachtoffers en dat is op deze manier ook wel te begrijpen. Soms zitten ze zelfs gewoon op de weg, net langs de streep! Maar we hebben niemand geraakt en het uitzicht was echt fantastisch! Al met al was het een behoorlijk duur weekend, maar wel zeer de moeite waard! (en nu zit ik weer gewoon op het werk... dus ik moet maares beginnen!)