Profile
Blog
Photos
Videos
menm2azie voor ChancEd : km stand = 12035
Kathmandu ontwaakt( van Kathmandu naar Pokhara )Het is indrukwekkend om een stad te zien wakker worden. De meesten slapen nog, sommigen buiten dicht tegen elkaar aan en hun lijven warmend aan de bijeengekropen honden. Anderen zijn al begonnen aan de dag, staan bij elkaar op straat en drinken koffie, weer anderen zoeken in de puinhopen afval naar bruikbare of verkoopbare dingen zoals plastic, karton soms zelfs etensresten of wat anders.De zon komt langzaam op en zal de ochtendkou gauw verdrijven. Overal op straat ligt rotzooi en het schijnt bij het normale straatbeeld te horen, alhoewel de laatste avond Tihar waarschijnlijk wel heeft meegeholpen. Vele toeristen vinden hun weg van het overdag zo drukke Thamel, waar het nu uitgestorven is, naar de rij bussen die om 7.00u naar Pokhara vertrekt. De luxepaarden van deze wereld gaan voor "Green Travel" , een bedrijf dat de kuilen in de weg voor de toeristen probeert te omzeilen, uitgebreid stopt voor een vette lunch en dus ook een aardige prijs rekent voor de trip naar Pokhara, 1800 rps. Wij nemen de meer lokale versie van hetzelfde ritje voor 400 rps en reizen samen met lokalen en ook toeristen .De rugzakken worden bovenop de bus gebonden en er is veel bedrijvigheid zo 's-morgens vroegom alle mensen in de juiste bus te laten plaatsnemen. Wij zijn goed op tijd en drinken nog een kopje koffie voordat we instappen. Als de bus eenmaal begint te rijden, trekt de stad aan ons voorbij. Mensen vegen letterlijk hun straatje schoon, in het Ratnapark doen grote groepen mensen ochtendgymnastiek terwijl de puinhopen van Tihar nog worden opgeruimd. De Nepali wassen zich op straat bij de vele waterpunten, er wordt al in de vroegte gehandeld en gereisd.Als de bus haar weg vervolgt, komt Kathmandu al snel achter ons te liggen en als de eerste bergkam is gepasseerd, doemt een waanzinnig landschap voor ons op. Het groene uitzicht ontpopt zich als grote vingers en handen op ons netvlies, en we kijken een diep dal in. Als dit de toonzetting is van de busrit, kan onze dag niet meer kapot. Vele velden en overal huisjes, de dieprode,maïsgele en bladgroene kleding ligt rustig op het veld te drogen. Daar tussendoor meandert de Trisuli als een vrijgevochten slang. In het water wordt gewassen; mensen, kleding en ook auto's. De Nepalese schommels kom je hier overal in het beeld tegen, vier lange bamboestokken die bijeengebonden zijn als een wigwam. Hang in het midden een stevig touw met onderin een dikke knoop en je voelt je als een klein kind in de speeltuin. De volwassen Nepali mannen hebben net als de kinderen veel plezier met dit speelgoed. We slingeren met de bus door het landschap en ondanks de korte nachtrust is het zonde om nu de ogen te sluiten. Absorberen van dit natuurschoon is adembenemend.De meanderende Trisuli wordt steeds breder en de stroomsterkte neemt aanzienlijk toe en over de rivier verschijnen diverse hangbruggen en ingenieuze kabelbaantjes. In een bakje en met het nodige spierballenwerk hijsen de mensen zich naar de overkant. Een prachtig gezicht. De huizen in het landschap zorgen voor veel kleur, van zachtroze tot hemelsblauw en appelgroen zonder dat de kleuren met elkaar vloeken. Het ene van leem zomaar ergens in het veld, een volgende van steen en weer een ander ziet er uit als een Frans landhuis met een heus hek eromheen. Arm en rijk leven hier dicht naast elkaar. Er wordt gezwaaid en geroepen terwijl er toch dagelijks veel toeristen deze route afleggen naar het Annapurna gebergte. Een heerlijk volk. Na twee korte stops arriveert de bus uiteindelijk, na een fantastische busrit, in Pokhara, niet ver van de "lakeside". De talloze taxichauffeurs wachten op een nieuwe lading toeristen die allemaal ergens moeten slapen vanavond. Wij ontmoeten Hari ( spreek uit als Harrie, hoe Nederlands wil je het hebben?) en hij runt een klein en rustig guesthouse bij hem thuis, net buiten het drukke gedeelte aan het meer. "Only six dollar ( 450 rps), and the rooms are clean and I have a nice terras and garden". Deze vriendelijke Harrie dringt niet aan en dat bevalt ons wel. Na een kop koffie en een sigaretje, stappen we in de taxi op weg naar het huis van Harrie. Onze lachspieren worden direct geactiveerd als er een mini-oranje-shirtje met daarop de letters KNVB aan de spiegel in de taxi hangt. Naast Oranjeboom, the best dutch original beer, is het oerhollandse oranje ook al doorgedrongen in Nepal, en hoe!Harrie heeft niets teveel gezegd over zijn guesthouse, het is superschoon en rustig precies zoals hij zelf al zei. We laten onze rugzakken achter om eerst nog even rond te snuffelen aan het meer, maar we zijn het snel eens, we slapen de komende dagen bij Harrie. Toch nog even pingelen natuurlijk (een must) en we slapen voor 350 rps op een heerlijke plek.Nu zitten we in een heerlijk restaurantje aan ons eerste wijntje sinds ons vertrek en jemig wat hebben wij een goed leven zeg !!!Carpe Diem !!!! ( Marc Vennix )PS: geen fotoboek deze keer, want we hebben zonder camera intens genoten van deze trip.
- comments