Na de talenschool ben ik gisterochtend met mijn medestudent Daniel uit Zwitserland naar de iglesias san fransiscus gelopen. vandaaruit wat zijsteegjes in en op de heksenmarkt terechtgekomen. Heksenmarkt denk je? oude vrouwtjes met wratten en zwarte puntmutsen? niet precies, maar wel bijna. allemaal traditioneel gekleede \'cholitas\' met kraampjes waar ze babylama\'s op sterk water verkochten, rare kruiden en amuletten tegen vanalles en nogwat Tusen een paar kraampjes liep een klinkerpaadje naar een open plek... wij volgen.. trap op.. Zitte we oppeens in een mini cafe\'tje boven de straat. Echt genieten! Na een cola\'tje moest ik echt terug gaan lopen, omdat ik voor 3 uur toch wel op werk wilde zijn. Een maal op werk (half 4) leek niemand gemerkt dat ik laat was. Gelukkig. Na werk besloot ik te kijken of ik de weg terug kon vinden naar het cafe\'tje boven de heksenmarkt. Lopen lopen lopen tot ik uiteindelijk in een verpaupert, uiteenvallend, met bedelaars doordrengt stukje stad uitkwam. hmm, toch een verkeerde afslag genomen. En het begint donker te worden Beter maar snel een bus terug vinden! Mijn meesterlijk richtinggevoel liet me niet in de steek, en in mijn zoektocht naar een bus (pak en beet een half uur) leidde me perongelijk terug naar waar mijn wandeltocht ongeveer begon. Omdat het reeds half 8 uur was besloot ik bij een tentje op straat wat te eten. \'doe mij maar wat hij heeft\' wijzend naar een man die aardappel en iets dat in reepjes gesneden en gefrituurde hotdog bleek zat te eten. Het smaakte niet eens verkeerd. de hele maaltijd werd getopt met een flinke kwak knoflooksaus, sambalsous, ketchup en mosterd, En geserveerd met een tandestoker. Het geheel stemde me zeer vrolijk. Waar ter wereld krijg je nog een tandenstoker om je maaltijd te verorberen. Na deze ervaring (het heette trouwens iets als chalipapas) Ging ik op zoek naar een bus terug naar \'cota cota\', waar de familie woont. Ik vondt een grote ouwe bus die wolken zwarte rook de wereld in blies, die de juiste richting op leek te gaan.Na een goeie drie kwartier hobbelen (tevens zonder zitplaats, kan het authentieker!!??!!) kwam ik in mijn wijk uit.wederom was ik op mijn richtingsgevoel aangewezen. Haha grapje, ik maar vragen aan een voorbijganger waar de calle 35B was. Nou oke ik maakte eruit op dat ik iets omhoog moest, naar rechts en dan op het tweede blok weer rechts. Zo begrepen zo gedaan. Een maal daar kwam me niets bekend voor. Er loopt een agent, hem maar vragen. Hij uitleggen, ik doen. Ik uitkomen ergens waar ik helemaal niets herken. maarweer vragen. Weer doen, weer dezelfde agent tegenkomen. Hij lachen, loopt wel met me mee. Hier is het, loop de straat uit. Ik loop de straat uit. kom weer uit waar ik uit de bus was gezet. Heh?? ik weer de zelfde kant op waar mijn eerste aanwijzing me opwees. Inmiddels anderhalf uur verder. Lopen. Kom ik Weer meneer agent tegen. Vraagt hij me, of ik 35B carmalita moest hebben. Ja dat klopt, we hebben aan de andere kant van deze wijk ook een 35B, Logisch! na een laatste serie aanweizingen kwam ik op bekend terein. We zijn der!