Profile
Blog
Photos
Videos
Ja, ik ben om. ik presenteer hier mijn bloggg. Als eerste berichtje op m'n blog verwacht je allerlei verhalen over het verloop van mijn reis, alle nieuwe ervaringen en de culturele verschillen. Als dat is wat je verwachtte dan heb je pech. Ik ben inmiddels zo'n twee weken weg van huis, waarvan ik al ruim 1 week ben opgenomen in het gezin van mijn 'familie' in La Paz. van al die 'eerste dag weg' onzin is al lang geen sprake meer. Ik zal dus maar met de deur in huis vallen en vertellen over afgelopen weekend.
Deze vrijdag mocht ik mee met de familie (technisch gezien is familie, want de pa, Paul Kuijpers, een achter-achterneefje van mijn vader. Dat maakt mij een achter achter achter neef?) naar het vakantiehuisje in coroico. Het was een goeie 2.5 uur rijden in de SUV. (SUV hoor je? zo'n brandstof slurpende natuurvernietiger? inderdaad. Maar het is geen overbodige luxe hier. Als je eenmaal buiten de stad komt, dan spreek je bij een niet onderhoude, rots uitstekene klinkerpad al over een goeie weg) Coroico lag aan de andere kant van een berg (vraag me niet welke) we moesten dus van 3.5 km hoogte waarop we nu zitten omhoog naar 4.7 km hoogte. Op deze hoogte groeit letterlijk niets meer. Om je heen alleen rotsige bergtoppen. En in de verte de hoogste berg van een km of 6 hoog waar nog op de punt wat sneeuw lag. Ik hoorde dat waar we nu lagen vroeger ook sneeuw lag, maarja global warming en s***. Vanaf dat punt gingen we weer afdalen. Langzaam zag je de natuur terugkomen. eerst wat dappere graskluiten, daarna struikjes en vanaf een kilometer of 2.5 hoog zelfs bomen. Het huisje waar we naartoe gingen lag op ongeveer anderhalve kilometer hoog. Hier was de natuur weer volop aanwezig. Zie de foto's van m'n trip! -->
Eenmaal aangekomen was alles zeer relaxed. Het zwembad moest even schoongemaakt worden met zo'n netje, en even het bed opmaken maar veel verder ging de inspanning niet. de volgende dag heb ik 's ochtends nederlandse pannekoeken gebakken. Niets nieuws voor de kinderen hier, maar ze waren in ieder geval goed te eten. Overdag heb ik wat in de hangmat geluierd, mijn boekje gelezen die ik van thuis mee had gekregen ('de heks van portobello', best een vermakelijk boek) en af en toe een duik in het zwembad. Ik liet mij vertellen dat de muggen hier slechts overdag staken. Op dit moment was ik al bedekt met een muggenbeet of 20. 's avonds zijn we naar het dorpje zelf gewandeld. met de voet nog een goed half uur lopen, in totaal 400 meter omhoog. daar hebben we avondgegeten in een duits restaurant. De eigenaar was heel vriendelijk, en uiteraard een kennis van mijn familie. Later kwam er nog een Nederlandse vriendin van de familie langs. Toch leuk hoe europeanen hun eigen gemeenschap in zuid amerika hebben. Op de terugweg namen we een taxi waar we met z'n 7'en in moesten. Lekker knus was t. Terug bij het huisje hebben we het kampvuur nog aangestoken. Toen ik 's avonds m'n kamer opzocht had ik de trauma's van de vorige avond nog vers in het geheugen. Vlak voor het slapen gaan had ik de vorige avond een grote zwarte spin (formaat groter dan grote kruisspin in nederland) naast mijn bed zien wandelen. Ze zijn over het algemeen heel snel maar mijn slipper was sneller. Toen ik onder de lakens lag, de spin nog vers in het geheugen, opende ik nog 1 maal de ogen om oog in oog met een gigantische oorwurm te komen te staan. Help. Dus ik meppen op die oorwurm tot hij niet meer leek te bewegen. In een semi-asmatische aanval zat ik op mijn bed uit te hijgen. na een snelle scan rondom mijn bed leek het qua grote insecten mee te vallen. Ik waag nog een laatste blik op de oorwurm. HIJ LOOPT WEER GODVERDOMME! ditmaal gemept tot hij neit dikker dan een postzegel was. Probeer dan nog maar eens te slapen.. Met dit trauma in het geheugen besloot ik dat de kamer een grootschalige insecten sweep nodig had. achter het hoofd van het bed trof ik een duizendpoot aan van een goeie 10 cm.. heh bag. In onder en rondom het bed een stuk of 15 spinnen (waarvan 3 van die grote vieze snelle zwarten) één van de zwarte wist te ontsnappen, maar wetende dat dit waarschijnlijk het enige overgebleve spinnetje was sliep ik al een stuk beter.
Zondag was niet veel anders. Ik ben nog, back to nature, met een stok en zakmes op fruit-jacht gegaan. Na een ontmoeting met meerdere exceptioneel grote spinnen heb ik de jacht afgesloten met drie advocado's en wat bananen. aan het einde van middag vertrokken we terug. Het was jammer weg te gaan, in Bolivia is het zeker de mooiste plek die ik gezien heb. Het hat iets magisch, iets romantisch. De bergen op de achtergrond, een lokaal indiaantje die de palmbladeren op het dak van het bbq-huisje in aanbouw nagelde (mannetje kwam inclusief oversized hoed, zoals dat hoord!) en het volledig nergens zorgen over hoeven te maken.
nou komen de extremen. Zondagnacht voelde ik een maagkrampje opkomen. toch maar even naar de wc gaan. Zit je het ene moment nog Cuba Libres te drinken in een hangmat onder een bananenboom, zit je de volgende met een voedselvergiftiging te kotsen en diareenen, als het even kan nog tegelijk ook, de hele nacht lang voor je leven te vrezen. Als het maar geen inheemse parasiet of ofzo is! na elk bezoek aan de badkamer tog maar terug naar m'n slaapkamer, ik was niet van plan, zoals elvis, op de crapper te sterven. de volgende dag ging het al iets beter. Nu, na 50 uur bedliggen ben ik weer in staat mijn bed uit te komen. Zojuist zelfs 2 crackers met honing gegeten. Tsjah, its all part of the adventure toch!?!
- comments
Selma Haha je kan echt leuk vertellen. Hopelijk voel je je al wat beter. x
Marc Prachtig verhaal Maup. En je had toch pilletjes meegenomen tegen de diarree, maar ja, het kan niet te stoppen zijn. Krijg je ervan als je Nederlandse pannenkoeken bakt in Bolivia. Mooie foto's ook. Ik lees je schrijfsels met veel plezier. Komt er binnenkort een dagverslag in het Spaans (dan weer wel met ondertiteling graag). X
Bliek Ik ben blij voor je dat je de voedselvergiftiging zo snel achter de rug hebt, nu ben je immuun toch? Dan kan je de spinnen op je kamer op je cracker doen ^^ Ik ben hartstikke jaloers op je avonturen daar, geniet ervan voor 2! Nice blog, i'm your biggest fan ;)
Steef Misschien heb je toch meer gemeen met Elvis dan je denkt, stoere adventure boy.
Marleen Ha George of the jungle!! Geweldige verhalen ga echt een boek schrijven je schrijft heel leuk! Geniet ervan en keep us posted, we want more!! Kus, Marleen