Profile
Blog
Photos
Videos
Ons ontbijt is een vrolijke mix van sushi met kikkomansaus, stokbrood, hardgekookt ei en Thaise fruitsalade. Het hotelpubliek is al net zo gemeleerd, we zien alle leeftijden en culturen. Rond tien uur gaan we met de Bangkok Sky Train van halte Surasak naar Central Pier, van waar een OV-boot ons een half uur stroomopwaarts brengt, naar Tha Chang. De boot, ongeveer twintig meter lang en vier meter breed, is overdekt maar heeft geen ramen. Er kunnen meer dan honderd mensen op. Terwijl de boot vrij snel over de brede Chao Phraya vaart, vertelt een jongen via de speakers wat er allemaal is te zien langs de oever.
Vanaf de pier van Tha Chang is het een minuut of tien lopen naar het Grote Paleis en de Wat Phram Kwae, de Tempel van de Emeralden Boeddha. Het is er druk, grote groepen Russen, Amerikanen, Chinezen en Thai. We bezoeken de tempel, wel even schoenen uit doen. We zitten een tijdje in de schaduw te kijken naar andere bezoekers. Veel westerse groepen hebben dezelfde felgekleurde wijde broeken en hemden, gebatikt of gestempeld met knalroze olifantjes op een knalgele achtergrond. Het is ruim boven de dertig graden met een luchtvochtigheid van rond de 50%. Pittig. We bezoeken een aantal gebouwen van het twee eeuwen oude paleis, de muurschilderingen zijn prachtig, donkergroene landschappen met legers, draken en paleizen in goud.
We koelen even af in de museumwinkel en gaan buiten de muren op zoek naar vervoer. Een klein marktonderzoek onder een aantal taxi's / tuktuks leert ons dat ze hier voor drie kilometer dezelfde prijs vragen als we Mister Suwak hebben betaald voor dertig kilometer van de luchthaven naar het hotel. We nemen wel een boot terug naar Central Pier voor 15 B pp (40 eurocent).
De boot is helemaal vol, er kan geen dengue-mug meer bij. De kaartjesverkoopster schreeuwt met schrille stem tegen een jongeman van bijna twee meter. "Go away! Too many people! Go away!" Geschrokken deinst hij achteruit en laat de kleine driftkikker voorbij.
Even zwemmen in het hotel en dan weer de hitte in. We gaan naar Siam Square, op zoek naar een restaurant. We komen een vriendelijke mevrouw tegen, ze adviseert ons naar een andere buurt te gaan; dit is de studentenbuurt, dus er hier is vooral fast food. We negeren haar advies en gaan naar Ban Khun Mae, een tikkeltje toeristische Thai. Vlak bij zit een oude blanke man met een jong Thais meisje aan tafel. Naast ons maakt een Japanner een foto van zijn Tom Yam.
- comments
Ed Nice!