Profile
Blog
Photos
Videos
Veertig uur in Rome, ongeveer vijftien jaar na ons eerste bezoek. We logeren in het Palazzo del Duca, om de hoek van het barokke Piazza Navona midden in het 'centro historico'. We krijgen de sleutels van Alessandra en gaan eten bij een van de vele trattoria, die zijn iets minder formeel dan een ristorante en iets beter dan een hosteria of pizzeria. Terwijl we op het terras genieten van de wijn en de pasta weerkaatst de schaarse straatverlichting op het eeuwenoude marmer van de straten. Er komen mooie Italianen (M/V) voorbij en toeristen op gympen.
We verbazen ons over de historische rijkdom van de stad. Rome is de afgelopen drieduizend jaar meerdere keren aangevallen en zelfs een paar keer met de grond gelijkgemaakt. Tijdens WO II zijn honderdduizend bommen op de stad gegooid. Toch zie je bijna geen nieuwbouw in het centrum, alles is minimaal drie eeuwen oud.
Overdag wandelen we door de stad. We zien het enorme Pantheon van rond het begin van onze jaartelling, met een koepel van ruim veertig meter doorsnee, nog altijd de grootste massieve koepel ter wereld. We zien de San Luigi dei Francesi kathedraal, waar drie grote schilderijen van Caravaggio hangen. De Spaanse trappen, de Trevi fontein en het Colloseum. Kortom: In een uur of vier lopen we langs vrijwel alle klassiekers.
"Als je in Rome tijd hebt voor maar één museum, ga dan naar de Galleria Borghese," is het advies van onze Lonely Planet gids. Na een paar kilometer sjokken door het mooie park rondom de villa komen we erachter dat we kunnen reserveren voor komende vrijdag. Niet zo mooi. De mevrouw achter de kassa ziet onze beteuterde gezichten en maakt een uitzondering: We kunnen om drie uur naar binnen. Dat is over anderhalf uur, dus we gaan eerst lunchen bij de entree van de Giardino Zoologico, de dierentuin.
Om drie uur stormen we naar binnen met ongeveer honderd andere bezoekers, die zich vrij snel verspreiden over de twee verdiepingen. De villa was aan het begin van de zeventiende eeuw van Kardinaal Scipione Borghese, een enthousiaste kunstverzamelaar. Hij kocht vooral werk van eigentijdse kunstenaars, zoals Caravaggio, Rafaël en Bernini, in die tijd waarschijnlijk heel modern. De schilderijen en beeldhouwwerken zijn prachtig, maar ze hangen te dicht naast en boven elkaar. Bovendien is de villa zelf een barokke suikertaart van beschilderd gips. Moet je (heel erg) van houden.
We dineren in de buurt van het schitterende Campo de' Fiori, dit keer bij een hosteria. De eerste lasagne moeten we terugsturen, die heeft veel te lang op een bakplaat gelegen en is keihard geworden. Verder smaakt alles prima. We beëindigen ons geslaagde bliksembezoek aan Rome helemaal in stijl... met een ijsje bij Gelateria Frigidarium, de buren van ons hotel. Om elf uur 's avonds staat hier een rij van twintig mensen. Roma è bella!
- comments