Hola!

Afgelopen maandag begon dan de week waar iedereen stiekum toch wel een beetje naar had uitgekeken: zon, zee, strand en relaxen. We moetsen erg vroeg op het vliegveld zijn; achteraf een geluk want er bleek iets mis gegaan te zijn met onze tickets. Dankzij Wil haar goede spaans en wat slijmwerk met het personeel konden we toch nog op tijd mee en kwamen rond de middag aan in Cartagena. Als je uit het vliegveld stap merk je meteen dat de temperatuur op een heel ander niveau ligt dan in Bogota: heel warm en heel vochtig. Het wasd bewolkt toen we aankwamen, in de zon was het nog heter geweest.

Met een busje werden we naar ons 5-sterren hotel gebracht: prachtig koloniaal gebouw (het schijnt zelf een monument te zijn) met heel lekker kamers, mét airco! Het hotel lag vlak aan het strand. Na een eerste wandelingetje weet je echter meteen dat het strand niet the place te be is (het is ook erg stil). Als toerist ben je een soort aangeschoten wild waar straatverkopers als zwermen op afkomen. Heel vervelend, al went ook dat wel na een tijdje. Toch voel je je niet op de gemak, waardoor we vooral in het zwembad hebben gezwommen.

Op dinsdag besloten Thomas, Wil en Marcella om lekker bij het zwembad te blijven. Bert en Tessa wilden toch wat ondernemen en zijn met twee andere mensen van de rootsgroep 2, Maria en Peppijn, een mangrovebos te bezoeken. Vanuit een ander hotel in Cartagena werd de trip georganiseerd. We moesten mee met een gids die ons naar een plekje leidde waar we in een kano konden stappen. Opeens was daar ook een mangrovebosje, niet erg groot maar wel mooi. De kano was een uitgehakte boomstam en we hadden weer een lokale gids, die later een visser uit de buurt bleek te zijn. Grappig was dat als je de andere kant op keek, de hoge flats van Cartagena boven het mangrovebosje uit kwamen. Daar moesten we dus maar niet naar kijken. Toch een leuk tochtje gemaakt van een klein uurtje.

Op de terugweg vroeg de gids of hij zijn dorp aan ons mocht laten zien. Hij was, zoals gezegd visser, en daar scheen je de beste vis te kunnen eten. We wisten niet wat we moesten verwachten, maar besloten het toch maar te doen. Dat was het begin van het echte avontuur. We bleken in de bus te moeten (OV) over hobbelige zandpaden en door een armoedig dorpje. Vlakbij het strand werden we gedropt. Hier moesten we nog een stukje over het stand lopen tot we bij een hutje kwamen. Er staan daar overigens overal hutjes lang het strand waarbij vissers zitten die rustig afwachten totdat ze hun netten weer kunnen binnenhalen. Ondertussen was erg geen toerist meer te zien: alleen lokals.

Onze gids bood ons een tafeltje aan aan het strand: verder geen restaurantje te zien en iedereen begon toch wel een beetje zenuwachtig te worden. Na een tijdje kwam de man terug met een dienblad vol vers gevangen vissen. Dat zou hij voor ons bereiden voor 120.000 pesos (ongeveer 40 euro). We konden nu geen nee meer zeggen, dus we besloten het te doen. Na een hele tijd kwam hij weer tevoorschijn, nu met de bereide vissen. Er bleek echter lang niet alles op te liggen wat hij ons eerst had aangeboden. We voelden ons behoorlijk genept, maar we begrepen ook wel dat dit niet echt de plaats was om herrie te gaan maken. We hebben dus maar braaf alles opgegeten (wat wel erg lekker was, maar een beetje weinig) en daarna snel om de rekening gevraagd. Toen moesten we nog zien weg te komen. De gids bracht ons naar de bushalte, vanwaar we het zelf maar moesten uitvinden. Onderweg nog door een ontzettend arme wijk gelopen, waar hij dus blijkbaar woonde. De bus kwam gelukkig snel en reed in 1 stuk door naar het hotel; dat was een geluk. Onderweg alle arme wijken van Cartagena gezien: al met al een spannende dag die ons weer een andere kant van Colombia heeft laten zien.

Op de woensdag hadden Thomas, Bert en ik een snorkeltrip geboekt naar de eilandjes voor de kust van Cartagena. Dit zijn een soort bountyeilandjes, waarvan sommige zelfs in privébezit zijn. Met een snelle boot werden we in een klein uurtje naar ons eilandje gebracht. Hier kregen we de snorkelspullen. In een ander boodje werden we naar een mooi koraalrif gevaren waar we uit de boot mochten. Het water was lekker van temperatuur en erg helder. Daardoor konden we erg veel mooie vissen en koraal zien. We hebben twee keer een uur gesnorkeld wat echt ontzettend mooi was. Bert heeft nog foto's gemaakt onderwater.

Terug op het eiland kregen we een lunch aanboden: verse vis met kokosrijst en salade (eindelijk groente, want dat kennen ze hier niet echt). Daarna nog een beetje gerelaxt daar en lekker in de zee gezwommen. Echt een topdag!

De rest van de tijd in Cartagena hebben we nog de oude koloniale stad bezocht (waar ook een conferentie van Zuid-Ameriaanse presidenten aan de gang was: veel politie en afsluitingen) en lekker rustig aan gedaan. Op het strand nog een mooie zonsondergang bekeken waarbij we veel mooie foto's hebben genomen. Het was extra leuk dat op dat moment ook vissers hun netten aan het ophalen waren.

Gister zijn we weer teruggekomen in Bogota. De rest van de groep komt ook langzamerhand weer terug naar het hotel waardoor we van iedereen de verhalen kunnen horen. Vandaag gaan we nog even wat souvenirs inslaan en morgen zullen we voor de laatste maal de familie ontmoeten. Voor iedereen die nog geen kaartje van ons heeft gehad: verwacht maar ook niet meer! Het blijk hier bijna onmogelijk te zijn om een kaart te versturen. Kaartjes zijn bijna nergens te koop, postzegels kosten bijna 4 euro p/s en kunnen alleen bij de luchtvaartmaatschappij worden gekocht (en daar bij moet je al je persoongegevens afgeven) en dan is het maar de vraag of ze aankomen...Jullie moeten het dus met deze blogs doen ;-)

Misschien nog tot de volgende blog en anders zien we jullie weer in Nederland!!

groetjes,

T&T