Profile
Blog
Photos
Videos
Hola,
Hier weer een blog van uit Colombia. Het is weer 3 dagen geleden en er is weer veel gebeurd. Donderdagochtend zijn we met Tessa & Tum & Bert naar Monserratte gewees. Met een kabelbaan naar boven en daar de kruistocht van jesus gevolgt. En in de middag zijn we met de groep naar de oude stad gegaan. Daar wonen voornamelijk studenten in kleine oude huisjes. Daar staan ook de betere universiteiten. Ook hebben we het goudmuseum en het Botero museum bezocht. En s'avonds zijn we naar een restaurant hoog in de bergen gegaan. En daar hadden we mooi uitzicht over de hele stad. Vanuit daar zagen we het donker worden en de lichtjes in de stad aangaan. Daar hebben we ook weer flink wat vlees gegeten.
De volgende dag stond ons een druk programma te wachten. We werden vroeg opgehaald om het straatkinderenproject Hogar Monseratte te bezoeken. Daar zitten 100 kinderen die door nonnen worden opgevangen. Met geld van de Nederlandse ambassade en fondsenwerving van Wil hebben de kinderen een mooi terrein gekregen waarop zij ook naar school kunnen, groentes verbouwen, slapen en spelen. Het was mooi om te zien hoe blij die kinderen kunnen zijn! Sponsoring van dit goede doel is zeker aan te raden. De nonnen zijn roomser dan de Paus en je weet zeker dat het geld zeer goed terrecht komt. Elke dubbeltje word op een goede manier ingezet.
Daarna konden we de bus weer in en stond ons een tweede busreis naar Villa de Leyva te wachten. Villa de Leyva heeft iets weg van Volendam, en is een leuk authentiek dorpje met veel souvenirs winkels. De straatstenen heben iets weg van Naarden-Vesting. Omdat Villa de Leyva ver weg ligt van Bogota bleven we daar ook overnachten. In een leuk hostelletje kregen we een mooie kamer met lekkere bedden. Dat konden we wel gebruiken! De volgende morgen moesten we weer vroeg op om voor Wil te zingen en om de Indianenmarkt te bekijken. Veel eten op de nuchtere maag, dar daar ter plekke werd bereid (bloedworst, kip, aardappel, etc.) dat we ook maar niet probeerden te proeven. Wel heel leuk om te zien.
Na Volendam 1 gingen we aan het begin van de middag op weg naar Volendam 2: Raquira. Ook dit was weer een onwijs leuk dorpje met gekleurde huisjes (zie foto's) en ontzettend veel souvenirswinkeltjes. Wel leuk dat we daar eens een keer niet de enige touristen waren: we kwamen zelfs Duitsers tegen ;-)
Na lekker de tourist uitgehangen te hebben konden we weer de bus in voor een mooie tour door de bergen rondom Bogota. Bestemming Andres carne de Res. Dit is een enorme discotheek waar vooral de rijkere Colombianen in grote getalen naartoe komen. In deze discotheek doen de mensen niet onder voor westerse mensen; echte Colombiaanse yuppen. Ook hier kregen we weer lekker vlees te eten. Ook werd er door de hele groep gezongen voor Wil, inclusief een verjaardagsbandje van de discotheek. Beetje jammer dat dit bandje elke twee minuten bij een andere tafel stond te zingen, haha! Natuurlijk ook allemaal lekker gedanst op Colombiaanse salsa muziek. Rond 1 uur waren we weer terug in het hotel. Je kan nog steeds wel wat merken van de jetlag. Om 1 uur waren we dan ook (bijna) allemaal moe: tijd om te slapen. Door de jetjag worden we ook vroeg wakker; dat hakt er wel in met al die indrukken die je op een dag opdoet.
Vandaag stond het meest speciale gedeelte op het programma: het bezoek aan de famillie. Met taxi's werden we naar het huis van Martha gebracht. Toen we daar aankwamen stond Edwin met zijn beide dochtertjes ons op te wachten. Daarna liepen we door naar het huisje van Martha. Het huisje is ontzettend klein voor onze begrippen, maar er gaat makkelijk een hele familie in. Martha was er natuurlijk, maar ook John (broer) met zijn zwangere vriendin Lady, de vriendin van Edwin met haar drie kinderen en moeder, Humberto (de vriend van Martha) en Doris (de contactpersoon van Wil). Daar kwamen wij dus nog bij met z'n 5-en.
Eenmaal binnen kregen we taart en champagne vanwege de verjaardag van Wil. De taart was enorm (zie foto's) en zorgde ervoor dat het ijs snel brak. Eigenlijk voelde alles meteen heel vertrouwd. We konden natuurlijk niet veel met elkaar praten, maar met lachten en gebaren kwamen we een heel eind. De hele familie vond het ook prachtig om op de (digitale) foto te gaan en vervolgens de foto terug te kijken. Hier zijn we ook een tijd mee bezig geweest; alle mogelijke combinaties zijn met elkaar op de foto geweest. Ook hebben we nog wat kadootjes gegeven, waaronder fotoboekjes.
Grappig ook om te zien hoe gastvrij de mensen zijn. Ze heben natuurlijk niet veel, maar we kregen en ontzettend lekkkere rijstmaaltijd voorgeschoteld. Dit was gekookt volgens hjet recept van Edwin's vriendin. Zij werkt in een restaurant. Voor mij (Tessa) was het één van de lekkerste dingen die ik tot nu toe heb gegeten. De pan waarin het was gemaakt was enorm en mensen die binnenkwamen konden allemaal een bordje krijgen; geen probleem.
Al met al een middag met heel veel indrukken, maar met een goed gevoel. Thomas vond het super om zijn broers weer te zien, het voelde meteen alsof hij thuis was. Edwin leek inderdaad ontzettend op Thomas, alleen had hij een vlassig snorretje en een klein baardje. Toen Thomas verteld dat hij dat niet mooi vond heeft hij Edwin zo ver gekregen om zijn snor af te scheren. Eerst een beetje onwennig voelen aan zijn bovenlip, maar achteraf bleken zijn vriendin en dochters het ook veel beter te vinden. Kijken hoe lang het zo blijft!
Morgen verlaten we onze vaste stek in Bogota en stappen we op het vliegtuig naar Manizales. Daar staat ons een heel ander programma te wachten en reizen we ook niet meer met de hele groep. We weten nog niet of we daar ook kunnen internetten, maar voor nu: buenos noches!
Tum en Tes
- comments