Moi moi z Oulu!

Ależ mamy dziś dzień! Cały dzień słońce, puste drogi albo trasy rowerowe, prawie 3 godziny na plaży i kąpiel w morzu a teraz siedzimy na targu w Oulu i jemy jakieś ryby, pijemy piwo 2,7% a dokoła nas tłumy ludzi. Jak śpiewa Monty Python: "Finland, Finland, Finland, this is a country for me!"
Po czterech dniach możemy stwierdzić, że to kraj na dwóch kółkach. I nie chodzi tylko o to, że wszędzie są trasy rowerowe (nawet krajowe rowerostrady - my jedziemy na razie "ósemką"), w najgorszym wypadku na szosach są pobocza dla rowerzystów; do każdego miasta Finlandii można dojechać rowerem; mapy rowerowe są znakomicie opisane... Ale przede wszystkim ludzie jeżdżą na rowerach, w miastach, na wsiach, na szosach. Mnóstwo rowerzystów. Co więcej, widząc nas z bagażami niemal każdy macha albo mówi cześć. Jeśli spotykamy jakichś długodystansowców - zawsze jest czas pogadać. Do tego, co dość istotne, kraj płaski jak naleśnik, jedzie się idealnie. Ale oczywiście i tu bywa ciężej. Wczoraj dopadł nas kryzys, bardzo długo jechaliśmy E8, mało widzieliśmy, taki dzień transportu. Samochody bardzo męczą i hałasem i koniecznością koncentracji, padliśmy po 105 km. Dziś po 110 szybko się umyliśmy i weseli pojechaliśmy do centrum. W sumie wrażenie jest takie - po pierwsze na pewno wrócimy tu jeździć, po drugie - jeśli ktoś chce zacząć przygodę z rowerem to jest to miejsce idealne, także ze względu na bezpieczeństwo. Jeśli zdarzy się wąska droga i jest jakiś zakręt czy coś jedzie z drugiej strony kierowcy jadą spokonie 20 km/h za nami nie wywierając żadnej presji.

Przygód nas spotkało nie dużo. W jednej z dziur chcieliśmy coś zjeść. Pomijając fakt, że kupiliśmy dwie pizze wielkości połowy stołu każda to polecono nam kupić wędzone ryby od pana w budce na drodze. Kiedy Kristin powiedziała po fińsku, że jesteśmy ze Szwecji i z Polski zaczął opowiadać, po fińsku oczywiście, mnóstwo historii z czego zrozumieliśmy, że miał coś wspólnego z Bułgarią. Ale nie do końca wiemy co... Trwało to dobrych kilka minut, on machał rękami bardzo szczęśliwy a my staliśmy równie szczęśliwi w milczeniu :) Wczoraj na kampingu rozmawialiśmy z Holendrem, dzięki któremu trochę zmienimy trasę do Rovaniemi dzięki czemu będzie szyciej a nocować będziemy w miejscu, które nie jest zaznaczone na mapie.
Bardzo miłe było spotkanie wczoraj rano z Polakiem, Przemkiem, który samochodem jedzie z Warszawy przez kraje bałtyckie, Finlandię, kawałek Szwecji (będzie jechał przez Jäkkvik, gdzie dwa lata temu skończyliśmy wędrówkę po Kungsleden) i wraca Norwegią do Polski. Piękna trasa, trzeba o tym pomyśleć w przyszłości...

Finlandia jest krajem oficjalnie dwujęzycznym. Po szwedzku wszyscy mówią w regionie Vasa, nazwy ulic, miast, szyldy - wszystko jest po fińsku i po szwedzku, szwedzki jest nawet na pierwszym miejscu. Kiedy przejechaliśmy granicę regionów szwedzki zniknął z ulic i praktycznie nie możemy go już używać. Zauważalna różnica na przestrzeni pół dnia rowerem.

Jutro ruszamy dalej i jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem za dwa dni będziemy w Rovaniemi, mieście Joulupukkina!

Ps. Dziś w Pattijoki pytaliśmy o drogę. Pan tłumacząc jak jechać stwierdził, że będziemy jechać przez "very beautiful bridge". "Very beautiful bridge" na zdjęciu a obok tablica go opisująca.

Ps. 2. Właśnie wracamy z miasta, impreza wszędzie a na plaży ludzie grają w siatkówkę, pływają w morzu. Niby nic tylko jest 30 minut po północy.