Terwijl er in Oekraïne een vliegtuig uit de lucht is geschoten, tussen Israël en Palestina de oorlog is losgebarsten en buurland Yemen het hoofdkwartier is van terreurorganisatie Al Quaida verblijf ik deze zomer in het vreedzame, rustige en welvarende Oman. Ik kan niets anders zeggen dan dat mijn leven hier op het moment vooral relaxt is. Ik verblijf in een villa met internationale studenten, wordt rondgereden in dure auto's en wordt als vrouw met veel respect behandeld. Anders dan in een land als Turkije zijn de mannen hier totaal niet opdringerig maar behandelen ze me als 'koning'. Op het vliegveld waren wij (4 blonde Nederlandse studentes) wel echt een lokale attractie. We werden opgehaald door zo'n zeven traditioneel geklede mannelijke Omaanse studenten en kregen bij aankomst een bos rozen als welkomstcadeau.

Sinds ik een klein meisje ben droom ik er van om naar het Midden-Oosten te gaan. Het gebied heeft iets mysterieus en ongrijpbaars. Via een selectieprogramma werd ik afgelopen winter geselecteerd voor het Nour-Project, een stageprogramma in het Midden-Oosten. Ik heb een half jaar Arabische les gevolgd en deelgenomen aan een uitgebreid trainingsprogramma met trainingen van o.a. journalisten, Artsen zonder Grenzen, National Geographic en Buitenlandse zaken.

Oman is volgens de VN het land dat zich de afgelopen 40 jaar wereldwijd het meest succesvol heeft ontwikkeld, van arm land naar modern en welvarend. Het welvaartsniveau is hier dan ook hoger dan in Nederland. Ik ben nog nauwelijks gewend aan alle luxe waar ik me mee laat omringen. Samen met drie andere blonde Nederlandse studentes (ook deelnemers van Nour), een jongen uit Bahrein en een heleboel Omaanse mannen doen wij hier een stageproject rondom duurzaamheid. Het doel van het project is om mensen bewust te maken van milieuproblematiek en een duurzame lifestyle.

Voor mij heeft dit iets tegenstrijdigs aangezien de lifestyle van de studenten in Oman nou niet bepaald duurzaam is. Voor de Omaanse student hier is het heel normaal om thuis vijf tot negen auto's te hebben en voor hun 18e verjaardag een auto van 18.000 euro te krijgen. Vrijwel iedereen heeft personeel (afkomstig uit Indonesië en India) in zijn huis om te koken en schoon te maken. Voor mannen is het heel gewoon om drie keer per week naar de barbier te gaan om hun baard te laten doen. Omani's zijn dol op geld, luxe, auto's en de nieuwste telefoons en elektronica. Muscat telt dan ook enorme shoppingmalls met de meest exclusieve merken.

Oman wordt bestuurd door Sultan Al Qaboos die erg geliefd is onder de bevolking. Het land is dan wel geen democratie, het niveau van sociale voorzieningen is hoog. Het onderwijs, de universiteit en de gezondheidszorg zijn gratis. Als je 23 jaar of ouder bent en bent getrouwd krijg je als inwoner van Oman een gratis stuk land van de Sultan om een huis te bouwen. De enige mensen die minder lijken te profiteren van de welvaart is de grote groep immigranten uit India, Pakistan en Indonesië. Zij doen hier het zware en vieze werk.

Ik hoef me hier als gast echt nergens druk over te maken. Er staan altijd Omaanse studenten met grote auto's voor me klaar om me overal mee naar toe te nemen. Openbaar vervoer heb je hier nauwelijks dus ik ben afhankelijk van mensen met auto's. Vaak heb ik geen idee waar ik heen ga of hoe laat ik thuis kom. Je kunt je er alleen maar aan overgeven en zien wat er de volgende dag weer gaat gebeuren. Leven in Oman geeft rust, vanwege de hitte moet je het rustiger aan doen, ik slaap meer, leef met de dag. Zelfs de mensen in het winkelcentrum lopen langzamer dan ze in Nederland doen.

Vanwege de ramadan en hitte doet iedereen het overdag rustig aan. Het is hier meestal tussen de 35 en 40 graden. De dag lijkt vaak pas te beginnen om 19.00 als bij zonsondergang het vasten wordt verbroken. Ik wordt meegesleept naar Iftar-diners (het breken van het vasten) bij mensen thuis, een bijeenkomst over de Islam, een congres over sociale media en restaurants in de stad. 's Avonds doen we sightseeing in Muscat en blijven we tot laat napraten in de villa. Ik lig hier dan ook nooit voor 2.00 uur 's nachts in bed.

Testosteron is overal. De mannen hier zijn behoorlijk macho. Misschien ligt het er ook aan dat ik hier met vier blonde Nederlandse studentes zit.. Maar de mannen hier sloven zich enorm voor ons uit. Een Omaanse student laat trots foto's zien van zijn negen auto's. Als Minke de auto aanwijst die ze het mooiste vindt komt hij haar de volgende dag ophalen met diezelfde auto. De mannen scheuren met 200 km per uur over de snelweg. Gisteren gingen we met een jeep door de woestijn en de rivier racen. De Omani's nemen ook regelmatig cadeautjes voor ons mee, eten en bloemen. Ik voel me opeens wel een erg nuchtere Nederlander tussen al het machogedrag.

Tegelijkertijd zijn mannen hier ook een stuk vrouwelijker dan in Europa. Ze knuffelen elkaar voortdurend en pakken elkaar vast terwijl ze vrouwen niet eens een hand geven. De mannen met wie ik werk luisteren naar Justin Timberlake, huilen bij de film en kijken Gossip Girl. Ja dat voelt toch wel een beetje gay.. Terwijl homosekualiteit taboe is, wordt vrouwelijk gedrag als man hier juist meer geaccepteerd dan in Europa.

Naast heel modern is Oman ook heel religieus en traditioneel. De onderwerpen religie, politiek en seks dien je te vermijden in gesprekken met Omani's. Ook zijn er strenge kledingvoorschriften. Een bikini is taboe en voor vrouwen geldt dat je armen en benen moet bedekken. Mijn Nederlandse garderobe bleek geheel niet aan deze eis te voldoen. Ik draag normaal vrijwel uitsluitend getailleerde jurkjes. Vorige week ben ik daarom lekker los gegaan bij de uitverkoop van de Zara, H&M en Mango om harembroeken, lange rokken en ruim vallende blouses in te slaan. Een hoofddoek is niet verplicht maar ik neem wel altijd een sjaal mee voor het geval dat.

Volgens mijn gids komt polygamie in het Midden Oosten nauwelijks voor, 1-2% van de mannen heeft meer dan één vrouw. Voor de mensen die ik hier ontmoet is polygamie echter heel normaal. Van de mensen met wie ik werk komt de helft uit een familie met polygame huwelijken, iemand met 17 broers en zussen is dan ook geen uitzondering. Sommige mannen hebben zelfs een tweede vrouw in Iran of India.

'Doing business in the Middle East' is een ervaring op zich. Met Marleen ging ik gister op bezoek bij grote bedrijven als IBM, Unilever en Nestle op zoek naar sponsors voor ons project. Het viel mij vooral op hoe gemakkelijk wij binnenkwamen en op gesprek mochten komen. Oman is rijk en voor mijn gevoel sleep je hier dan ook stukken makkelijker sponsors binnen dan in Nederland. Opvallend zijn de cultuurverschillen met Europa. Terwijl je in Nederland vaak sneller ter zaken komt is het hier belangrijk om je sociaal op te stellen en een praatje te maken. De bedrijven in Oman zijn erg internationaal georiënteerd, er wordt standaard Engels gesproken op de werkvloer. Als vrouw krijg je hier geen hand bij een ontmoeting, als man wel. Tegelijkertijd zie je veel gesluierde vrouwen die hoogopgeleid zijn en een prima baan hebben

Helaas is de kwaliteit van internet hier zeer slecht en is skype in heel Oman geblokkeerd. Ik ben daarom voorlopig slecht bereikbaar. Via whatsapp reageer ik nog het makkelijkst. Voor nu, heel veel liefs uit Oman J!