Vrijdag 5 november:

Bezoek aan Kompong Phhluk.

Vandaag ontbijten we om 8u30 en proberen wat te internetten. Dit schijnt hier in het hotel nogal een probleem te zijn. Ze beloofden free internet (Wifi) op de kamer maar dat schijnt niet zo dadelijk te lukken. In de hal (annex ontbijtruimte) lukt het wel... hier staan ook 2 hotel-PC's opgesteld en hier wordt druk op getokkeld. Ik heb de laptop bij en zolang als ik alleen op het net zit gaat alles (redelijk) goed en (redelijk) vlot. Foto's oploaden duurt een tijdje (sorry voor het thuisfront) en soms valt internet helemaal uit... tja, wat wil je in "the middle off nowwhere"?! Na enkele verwoede pogingen geef ik het op (zal straks nog eens proberen).

Gisteren zagen we in het centrum dat je voor 35 USD/persoon met de snelboot op het meer van Siem Reap naar Phnom Phenn kan. Dit lijkt ons veel... we kijken nog wat rond en al vlug zagen we ook dat je voor 8 USD met de mini-van van SR naar PP kan! Dit scheelt niet alleen een deel in prijs maar ook een deel in tijdsduur. De bus is nog goedkoper maar dit duurt echt té lang (6 uur!). Maar de mini-van lijkt ons een goede oplossing. We vragen nog even na in het hotel hoeveel ze ons hier vragen voor een ticket mini-van.... na enige tijd komt de hoteleigenares Mr. Nat met 4 tickets aanzetten voor 10 USD/persoon. Wij bekijken elkaar verbaasd... en kijken dan vragend naar haar: "Hebben wij die besteld? Ik dacht het niet???". Ze vraagt 2USD/persoon meer! Dit is geen punt maar we ondervinden elke dag dat iedere Cambodjaan probeert van zo snel mogelijk zo veel mogelijk geld te verdienen (en liefst door de toerist in zijn zakken te zitten). Het is hier behoorlijk duur (2USD voor nen koffie bijvoorbeeld en 6 USD voor een warme maaltijd) en wij vragen ons af hoe dit mogelijk is in één van de armste landen van Azië? De gemiddelde Cambodjaan verdient ongeveer 350 euro per jaar.... maar er zijn er die ontzettend rijk zijn en de anderen (de meesten) zijn werkloos en verdienen niks! Van het moment dat zij dan (rijke) toeristen zien, denken zij dadelijk in Dollartekens.... Ze zijn vriendelijk van aard en buigen constant om hun onderdanigheid te tonen maar tegelijkertijd zouden ze je bedriegen waar je bij staat...

Na ons ontbijt besluiten we om geen tempels vandaag te doen maar even de Tuk Tuk te nemen naar Kompong Phhluk, een dorp aan het Tonglé Sap meer op 16 km van Siem Reap. De drivers brengen ons tot tegen de haven van het waterdorp. Eerst een ticket kopen (schandaling duur!) en dan met 4 de boot op. We varen rustig tussen de zijarmen van het meer richting waterdorp. Onderweg komen we links en rechts vissende jongeren tegen. Het meer bevat zeer veel vis en iedereen is op zoek naar iets eetbaars om te verkopen... We varen rustig door naar het dorp. De huizen zijn gebouwd op palen omdat zij rekening moeten houden met het water dat stijgt tijdens het regenseizoen zijn deze palen serieus hoog. In het droge seizoen (November tot Mei) zakt het water en komen sommige zijarmen droog te staan zodat de weg terug zichtbaar (en bereidbaar) wordt. Nu verplaatst iedereen zich met de boot. Ook de kleinsten zijn superhandig in het varen. Vanaf een jaar of 5 zie je ze op het water en hanteren ze hun bootje zoals de jongeren thuis hun trontinet :-)

We varen rustig verder en bemerken dat zelfs de varkens en kiekens in een vlot op het water gehouden worden. Voor alles en nog wat moeten de paalbewoners naar het dorp en ze zijn maar al te blij indien ze van de toerist een gratis lift terug naar huis krijgen. Vreemd dan dat diezelfde dorpeling 5 sec later 5 USD durft te vragen voor een ritje op zijn kleine boot tussen de huisjes door (waar de grote boot niet kan komen)... Het mag iets hebben maar dit is erover... wij doen hier niet aan mee en maken onze "captain" duidelijk dat dit niet kan! Hij stribbelt niet tegen en begrijpt blijkbaar wat we bedoelen. We varen verder en drinken op een soort vlot een lekkeren frisse pint (krijgen we hier ook nog riviergarnaaltjes bij ... vers gekookt en zeer smakelijk). We bekijken even de school op palen en er is zelfs een tempeltje gebouwd. De inwoners zijn volgens ons zeer arm en wij hopen maar dat de inkom van onze boottrip gedeeld wordt onder heel deze leefgemeenschap. We varen verder tussen de mangrovenbossen en komen op het meer. Dit lijkt wel de zee, zo groot en uitgestrekt. Na een paar uur keren we terug naar de haven. Zo, de moeite waard....

Op weg naar huis nog even gestopt voor een verzorgde maaltijd en terug naar het hotel. Vandaag is het beduidend kouder en we zullen blij zijn onder een warme douche te staan... geen zwempartij vandaag...

Morgen gaan we met de fiets rondtoeren. De Cambodjanen verklaren ons zot (want zij gebruiken de fiets om te gaan werken) maar wij willen erop uit om de omgeving op eigen houtje te verkennen en te stoppen waar we willen. Morgen geen Tuk Tuk dus...