Donderdag 4 november:

Bezoek aan het tempelcomplex van Ankor Watt.

Vandaag bezoeken we de tempels van Ankor Watt!

Om 10 uur staan de Tuk Tuks ons op te wachten om gedurende de hele dag met ons rond te rijden van tempel naar tempel.

Ankor was van de 9de tot de 14de eeuw de hoofdstad van het machtige rijk van de Kmer. De tempels die in deze periode in en rond de stad verrezen, zijn het hoogte punt van bouwwerken in Zuidoost-Azië. Niets in Europa is ook maar enigzins te vergelijken met deze monumentale bouwwerken! De bouwwerekn waren staatstempels, bedoeld voor de cultus van de God-Koning. Doordat koningen hun voorgangers probeerden te overtreffen in bouwprestaties, ontstonden steeds ingewikkeldere bouwcomplmexen, met heiligdommen, hallen en galerijen. De meer dan 100 bouwwerken die bewaard zijn gebleven zijn verspreid over een een terrein van 230 km2 en vormen samen één groot openluchtmuseum.

We beginnen onze tocht bij Ankor Watt. De eerste blik op Ankor Watt is er een om nooit meer te vergeten... De tempel met de 5 torens is vanwege de uitgebalanceerde compositie één van de volmaakste bouwwerken ter wereld (vergelijkbaar met de Taj Mahal in India zegt men...). Het is de beroemste en mooiste van alle tempels en het is een voorbeeld van kunst en architectuur van de Kmer op hun hoogtepunt. Het complex heeft een totale oppervlakte van 80 ha (meer dan 100 voetbalvelden!) en is daarmee het grootste religieuze bouwwerk dat de mens heeft opgericht!!! Het verkeert in goede staat omdat het nooit helemaal verlaten is geweest: na het vertrek van de laatste koning hebben boeddistische monniken zich om het onderhoud van de tempel bekommerd. De bouw van Ankor Watt duurde ongeveer 30 jaar en de gracht rond het complex staat symbool voor de cosmische oceaan. Dit is de enige tempel met een ingang langs het westen (in tegenstelling tot de anderer bouwwerken). Achter de westelijke toegangspoort leidt een 350 m lang pad naar de centrale tempel. Aan het einde van het pad verreizen de 3 torens van Ankor zoals ze op de Cambodjaanse vlag is weergegeven. De tempel zelf heeft 3 niveaus. Het eerste niveau is 4 m hoog en wordt omringd door een 800m lange zuilengalerij met schitterende reliefs. Het 2de niveau is omsloten door torens op de hoeken. Het 3de en hoogste niveau was alleen toegankelijk voor koningen en hogepriesters. Hier verrijst de 42m hoge tempel met op de top het heiligdom van goding Vishnoe. Aan iedere kant leiden 3 steilen trappen naar de top en ook wij beklimmen deze zeer steile treden met een hoek van maar liefst 70 graden. Vanop de top hebben we een prachtig zicht op het hele complex en op de omgeving. Na een bezoek aan deze tempel stoppen we voor een lunch aan één van de vele restaurants in de buurt. Iedereen kan het tempelcomplex bezoeken in zijn eigen tempo want bij de aankoop van een ticket heb je de keuze uit 3 formules: dagticket, 3-dagenpas of 7-dagenpas. Ter plaatse wordt dadelijk een inkomkaart (met pasfoto!) aangemaakt en aan elke tempel toon je deze kaart aan de bewaker. Je kan gaan waar je wil zolang het maar tussen 6u30 's morgens en 17u30 's avonds is: super! Wij nemen onze tijd en na de lunch rijden we verder naar de volgende tempel: Ta Prohm. Deze tempel is totaal overwoekerd door boomstammen en wortels. Hier laat de natuur duidelijk zijn immense krachten zien: gigantische boomwortels houden stenen in een houtgreep en tussen de spleten en voegen door groeien bomen en wortels. Ons lijkt het een prima decor voor een Indiana Jones-film. Wij dwalen door het complex en bewonderen dit totaal andere gebouw... Het ziet er op vele plaatse zwart geblakert uit alsof het in brand heeft gestaan en op andere plaatsen hebben de stenen een groene verweerde kleur van het mos en het vocht. We lopen door het hele complex en aan de andere kant staan onze chauffeurs weer op ons te wachten: grote luxe. We rijden verder en paseren de tempel van Ta Keo. Een korte stop voor een paar foto's... We vervolgen onze weg en via de Victory-gate (een prachtige toegangspoort in dezelfde tempelstijl) bereiken we Bayon. En element dat onmiddellijk in het oog springt zijn de reusachtige gezichten met lachende boeddha's. Opnieuw klimmen we bijna kaarsrecht omhoog naar het hoogste punt van de tempel om de lachende gezichten dichter te bekijken: schitterend!

We rijden verder om te eindigen bij Phnom Bakheng. Hier zien we niet dadelijk een tempel liggen. Enkel een plattegrond geeft ons aan dat we 3 paden omhoog kunnen nemen: het olifantenpad langs links, het gewone pad langs rechts of recht omhoog langs het moeilijke maar snelste pad. We besluiten rechts te nemen. Na een korte wandeling van ongeveer 15 minuten komen we bij de tempel. Loodrechte trappen (die lijken zelfs nog steiler dan 70 graden!!) leiden ons omhoog, naar het hoogste punt. Van hieruit hebben we een prachtig zicht op het Tongle Sap meer en de omgeving. Hier blijven nogal wat fotografen hangen om foto's te maken bij zonsondergang. Wij wachten niet zolang maar gaan naar beneden, langs het olifantenpad. Daar passeren we nog een 3-tal olifanten met toeristen op de rug, going up! Eenmaal beneden ...een frisse pint en terug richting hotel. Na een relaxerende zwempartij laten wij ons opnieuw door de Tuk Tuks naar het centum brengen waar we genieten van een heerlijke maaltijd in een Kmer restaurant. Na een korte wandeling over de Nightmarket terug naar Palm Village... stikmoe... morgen gaan we naar het centrum om een bus (of taxi?) te regelen naar Phnom Pehn. Ook zouden we graag naar het Tongle Sap meer gaan ofwel naar Mount Kulen... we zullen morgen zien....

Vandaag was in ieder geval een hoogtepunt!