Himnarnir gretu af gledi tegar vid lentum i Hanoi. Okkur tokst sem betur fer ad hugga ta adur en vid forum utur flybusinum og gengum ad hotelinu okkar i gamla hverfinu. Tar var einhver gesturinn veikur og vid tvi flutt a annad hotel (?!) - Hotel Luxor. Tad var fint fyrir utan saenska kallinn sem vid hittum alltaf a i morgunmatnum, hann virtist vera ad kaupa ser konu. Ekki lekkert.

Skodudum Ho Cin Minh, stodum i langri en fljotlegri og grafalvarlegri rod til ad geta gengid hring i kringum kallinn. Hann atti heima a sama svaedi i lifandi lifi og tarna flykkjast heimamenn ad i storum stil til ad votta leidtoganum virdingu sina. Aldrei hefur mer lidid jafn mikid eins og fisk a faeribandi og a tessu svaedi. Svo er tarna flennistort safn um barattu kommunista i Vietnam. Storfurdulegt safn og illskiljanlegt tegar best laetur.

Naeldum okkur lika i ny gleraugu fyrir Elisabeth, eftir ad hun tyndi hinum i Nam Khan a kajaksiglingu. Eftir sjonmaelingu bidum vid i 10 minutur og ta voru gleraugun tilbuin!

Heldum svo til Ninh Binh og eftir ad hafa komid okkur fyrir og bordad turrasta mat sem vol er a (geitakjot vafid i hrisgrjonapappir med laufblodum) forum vid i dagsferd um sveitirnar i kring. Tar eru otrulega fallegar haedir og fjoll sem standa tignarleg upp ur hrisgrjonaokrunum. Svolitid eins og Vestmannaeyjar sinnum 10 og plus hrisgrjonakrar. Skodudum tetta mikilfenglega landslag ad ofan med tvi ad skokka upp 500 troppur og lika med batsiglingu. Farid er a arabat sem er roid af kraftmikilli konu sem notar allt eins faeturnar til ad roa. Og leidin liggur milli fyrrnefndra haeda/hola/fjalla og um vatn sem er umlukid hrisgjronaokrum og svo i gegnum nokkra hella. Otrulega fallegt og skemmtileg ferd. Verst ad a bakaleidinni er heillong soluraeda um bordduka, boli og allt mogulegt - skemmir svolitid fyrir fegurdinni.

I Ninh Binh forum vid lika i staersta Buddistahof landsins (of margar troppur tar til ad telja), en tad er nytt og gaman ad sja eitthvad sem er ekki bara fornminjar. En Lonely Planet hofundar hafa illan bifur a tessu, eins og flestu sem ekki er eins og tad var i gamla daga - adur en allir tessir ferdamenn komu og eydilogdu stadina ...

Fra Ninh Binh heldum vid til Halong Bay en sa forkunnarfagri floi er a heimsminjaskra og ekki ad astaedulausu: endalausar eyjar, svipud jardfraedi og i NB en a sjo. Tangad turftum vid ad taka "Local Bus" en tad tydir ad to ad saetin seu 30 i rutunni ta eru 50 manns tar inni. Litid skemmtileg fimm tima ferd. Reyndum, eftir a, ad vera pollyonnur og segja ad vid hefdum bara verid ad upplifa hid "raunverulega" Vietnam. Bolvud skitaruta samt, svona satt best ad segja.

En Halong Bay er aedi. Og tar hittum vid fullt af godu og skemmtilegu folki, sumum heldum vid svo afram ad hanga med tegar var komid aftur til Hanoi 3 dogum sidar. Sem betur fer var ekki local bus til Hanoi. A Halong Bay vorum vid lika med hinn frabaera "Peter" sem leidsogumann en hann byrjadi allar raedur sinar a ad segja "Excuse me, ladies and gentelmen we are on [a boat/bus/]" en Peter og fleiri Vietnamar eiga i besta falli erfitt med ordid excuse og ur verdur e-kuse. Tetta totti okkur alltof fyndid sem gaeti bent til tess ad tad se hlaturgas i loftinu a Halong Bay.

Fyrir utan ad kaupa lestarmida til Kina og senda baekur heim i posti (koma um jolin) var litid gert af turistaviti i tetta sinn i hofudborginni. Kiktum i bio, a fronsku myndina (er tad ekki pinu videigandi i fyrrum nylendu?) Intouchables. Gott feel good stuff.

Tar med lauk vikunni okkar i Vietnam, turfum ad koma aftur og kikja a Sapa i nordurhlutanum og fara svo sudur eftir og skoda restina af landinu. En nu hefur Kina tekid vid og naest kemur fyrsti hlutinn af tvi aevintyri.