Profile
Blog
Photos
Videos
actie menm2azie voor ChancEd : km stand = deze wordt bijgewerkt zodra we terug zijn in Kathmandu
Lumbini
Het geboortedorp van buddha, Lumbini, stelt niet zo veel voor, maar het park met de verschillende tempels en het centrale punt met de Maya Devi Tempel is indrukwekkend. Er heerst vooral rust en sereniteit en het valt als een warme deken over ons heen. Hier komen vele pelgrims naar toe van heinde en verre om deze heilige plaats te bezoeken. Na jaren van onderzoek is inmiddels komen vast te staan dat Gautama Siddharta, de historische Boeddha, hier inderdaad is geboren in 563 voor christus. Een waarzegger voorspelde dat de jongen een belangrijke leraar zou worden of een belangrijke koning. Op 29-jarige leeftijd verliet Siddhartha voor het eerst zijn geboortedorp en kwam oog in oog te staan met een oude man, een zieke man, een kluizenaar en een lijk. Geschockt door deze aanblik van het menselijk lijden liet Siddhartha het rijke leven dat hij leidde tot dan toe achter zich en wijdde zich totaal aan het leven als een heilig man, vastend en mediterend op de natuur van het bestaan. Uiteindelijk na 49 dagen mediteren onder de Bodhi boom in Bodhgaya in India bereikte hij op 35 jarige leeftijd verlichting. Hij reisde naar Sarnath, vlakbij Varanassi ( India), om daar zijn eerste dienst te prediken, en toen was het Boeddhisme geboren. Boeddha, de verlichte, zoals Siddharta daarna werd genoemd, besteedde de 46 jaar daarna aan het lesgeven in "the middle way", waardoor mensen kunnen ontsnappen aan de cirkel van geboorte en wedergeboorte door het bereiken van verlichting.
Op 80 jarige leeftijd stierf Boeddha in Kuskinagar, vlakbij Gorakpur in India. Alle plekken die worden geassocieerd met Boeddha's leven, zoals ook Lumbini, zijn pelgrimsoorden geworden die door vele boeddhisten ( en niet- boeddhisten) worden bezocht. Rondom de centrale geboorteplek zijn tal van boeddhistische tempels gebouwd, van allerlei landen en culturen. Hier wordt ook nu nog door vele boeddhisten "gestudeerd". Mediteren, mantra's zingen, en vele andere boeddhistische handelingen vinden plaats op dit immense terrein. Het meditatieve karakter ademt door alles heen en is eigenlijk niet te beschrijven. Je kunt hier zomaar op een plekje gaan zitten en ineens wordt alles stil, zelfs met hordes schoolkinderen die hun gesprekken en plezier gewoon uiten. We zitten wat onder een boom, zeggen niets tegen elkaar en zijn zomaar een uur verder.
Onze fietsen, waarmee we het terrein aan het rondfietsen zijn, staan ergens een eindje verderop en we besluiten na het bezoek aan de Maya Devi Tempel verder te gaan. Eerst even wat eten, en daar treffen we wat andere toeristen die toevalligerwijs in hetzelfde guesthouse verblijven als wij. Uitwisselen van ervaring, wij krijgen tips over India en geven hen tips over Pokhara en trekking in het Annapurna gebied. Natuurlijk bevelen we hen Harvest Moon aan, en daar gaan ze dan ook heen, na een telefoontje naar Hari.We stappen weer eens op de fiets om wat andere tempels te gaan zien. Bij de eerste, een Thaise tempel, zit bij de ingang een slangenbezweerder met een dikke vette cobra, geen lekkere jongen zo te zien en we lopen er met een flinke boog omheen ( you never know). Even verderop een kerel die henna tattoo's zet met prachtige stempels. Het is een sterk chemisch goedje, maar voor 5 roepie laten we allebei zo'n ding op onze huid "printen'. Mark een prachtige bloem op zijn onderarm en ik het "om" teken ( om mani padme um ), in mijn handpalm. Dat blijft wel even zitten zegt de professionele stempelaar, het stinkt naar chemische troep, maar we zijn in onze nopjes. Toen ik vroeg of hij niet op mijn schouder kon, zei hij dat hij dat niet wilde doen ivm infectiegevaar, moet toch wat wezen dat spul. Maar zien of we er ziek van worden, zal wel meevallen denk ik.
De tempel was gaaf, een beetje thais gevoel bekroop ons en da's wel even lekker tussendoor. Na nog een aantal andere tempels gaan we op weg naar de "world peace pagoda" een grote tempel net buiten het terrein eigenlijk. Stof happen op de kurkdroge wegen, vooral als er weer een auto voorbijstuift, en af en toe doortrappen vanwege het rulle zand. We hebben het heerlijk samen en genieten van ons fietstochtje op een paar brikkies met van die ouderwetse dubbele handremmen ( gazelle maar dan anders). Bij de pagoda is bijna niemand en met het aankomende avondlicht is het machtig om helemaal naar boven te klimmen, ver weg te kijken over het gebied en rond de pagoda te lopen. Op weg terug naar het guesthouse passeren we de kruising waar de vorige dag de staking plaatsvond en nu is de weg weer helemaal vrij dus kachelen we door naar de enige straat die Lumbini heeft en waar ook ons guesthouse is.
Geen fut meer om nog wat te doen buiten proberen om op het internet te komen, maar dat wil hier niet echt vlotten. De verbinding is slecht en de stroom heeft van die welbekende dips. Kappen dus en maar zien wanneer dat weer eens gaat lukken. Zal wel Kathmandu worden denk ik. Nog een avondje met Ilona, Ed en Sophie gekletst en daarna lekker ons bedje in want morgen vertrekken we naar Chitwan national park en de bus rijdt om 7.00u aan.
- comments
roels brecht geef eens wat meer dingen die te doen zijn in Lumbini