Profile
Blog
Photos
Videos
Van Kathmandu naar Bhaktapur.Onze trip naar Bhaktapur begint met een korte wandelroute van het drukke Thamel naar het busstation. In Nederland is zo'n busstation op meestal 1 of twee vaste plekken in de stad, hier kent men er talloze, dus zoekenn we even uit waar we moeten wezen. De taal spreken we amper maar Bhaktapur verstaat menigeen dus al snel zitten we in de goede bus. Het is maar een ritje van een kilometer of twaalf, maar daar doet deze local bus een uurtje of zo over. Alleen al om kathmandu uit te komen heeft hij flink wat tijd nodig, vooral omdat er overal in de stad wordt gestopt om nieuwe passagiers in te laten stappen. Bhaktapur, Bhaktapur !!, roept de "gids"van de bus. De stad is druk, vandaag is het zondag en staan we aan de vooravond van het feest Tihar, waar de locale bevolking zich voor op maakt. Men koopt eten, feestelijke verlichting, kleding etc etc. De aanblik van het Nepalese leven vanuit de lokale bus is indrukwekkend, en dit is puur genieten. Na een wijltje rijden door het inmiddels wat rustigere landschap, niet overal gebouwen, maar ook groen, water, boeren op het land, vrouwen aan het wassen , koeien en levensgrote zelfgemaakte schommels waar volwassen mannen zich uitleven, komt Bhaktapur in zicht. De bus klimt nog wat en dan stopt hij ergens aan de rand van Bhaktapur. We betalen 40 roepies ( 40 cent dus) en vragen ons af waar we in hemelsnaam zijn. Ach wat boeit het, laten we maar eens een richting oplopen en zien waar we uitkomen. Geen massa's mensen die je ergens heen wilen brengen, maar rustige straatjes waar het Nepalese in volle bloei is. Het is hier erg schoon valt ons op en vele mensen vegen de straten en hun huizen aan, wellicht voor het komende Tihar, maar misschien ook gewoon omdat ze het schoon willen hebben. De straten zijn hier zonder druk verkeer, een soort van autoloze zondag maar dan altijd. Als we een soort van toegangspoort naderen, zien we een bord waarop staat dat we een toegangspas moeten kopen, 750 rps pp voor het verblijf van een week. De vriendelijke man die ons het pasje verkoopt weet ons te vertellen waar we precies staan en we krijgen een plattegrond kado. Op zoek naar een plekje waar we zullen slapen vanavond, da's dus snel gepiept, een leuk kamertje in een klein steegje voor niet te veel geld, achter het plein van durban square. Rugzakken stallen en lekker ergens een rustig plekje vinden om even wat te zitten. Dat doen de meesten hier bovenop de gebouwen die er staan, oftewel je hebt bijna altijd een prachtig uitzicht over pleinen, markten , mensen en vooral nu ook zicht op de bergen. Dit land is gaaf en we zeggen nog eens tegen elkaar dat we het zo slecht hebben. Morgen begint hier het Tihar en we verwachten dat dat een mooie happening zal zijn waar we het nodige van mee zullen krijgen. Nu op een terras en net overheerlijke chapati met vegetarische curry gegeten, een plat brood met een pittige saus en groenten in curry, smaakt naar meer. We treffen twee duitse zestigers die met een camper vanuit duitsland inmiddels bijna een jaar onderweg zijn. Een leuk gesprek ontstaat als we hen vragen naar de looproute van Bhaktapur naar Nagarkot. De man doet me denken aan Peter, zelfde postuur, zelfde type en reislustig. Wat heet, reislustig als jee vanuitDuitsland , via Turkije , Libanon, Oman , pakistan naar Nepal reist. Over een week staan we in Phokara zeggen ze , aan het meer, met onze mercedes camper. Wie weet treffen we ze nog ooit, want zij gaan hierna naar india en dat is ook ons plan. Voor nu weer genoeg over het Nepalese avontuur, later meer.
- comments