Na de gekste stad ter wereld was het tijd om de bus te pakken naar Brazilië. En zo stapten we na de tweede dag watervallen op de bus van São Paulo, niet de minste stad, namelijk met 20 miljoen inwoners de grootste stad van brazilië. En na een nachtje bus kwamen we dan ook aan in de grootste busterminal van Zuid-Amerika. De gemiddelde busterminalheeft namelijk 10-15 busplatforms en deze heeft er meer dan 90. Oftewel het busstation is een stad opzich. Maar aangezien brazilie weer lekker modern is, hebben ze hier weer een uitstekend metro systeem. Wat ons toch flink wat taxi kosten scheelt aangezien metro en bus hier maar €1,20 per reis kost. En aangezien metro's altijd duidelijk en effectief zijn, wisten we ons al snel naar de goede plaats on de grote stad te verplaatsen. Hier gingen we opzoek naar een slaapplek, maar onze gids, de rough guide wist de weg niet zo goed, en alle hotels bestonden niet meer of waren niet te vinden op het opgegeven adres. Maar tja wij padvinders zijn wel gewend om te hiken en besloten de gids nog een kans te geven en na twee pogingen een derde bestemming uit te zoeken. Maar de kaart stuurde ons van het redelijke centrum naar de ghetto. En na een stukje te hebben gelopen, kwamen we twee agenten tegen, die met getrokken pistool en kogelvrijevesten een zwerver inrekende. Deze mannen keken ons iets wat raar aan, en wist ons in zijn beste engels te vertellen dat het daar very danger was!. En hun raad was om zo snel mogelijk rechtsomkeer te maken naar de relatief veiligere straten. Het hostel echter bleek helemaal niet in de ghetto te liggen, en nadat we de gids hadden verbrand, vonden we ons hostel. Vervolgens was het tijd om de grote stad te gaan verkennen. En groot is de stad wel, zo groot dat je van de ene naar de andere kant van de stad, 2 uur in de metro kan doorbrengen, of in je auto over de zeventien baans snelweg kunt rijden zonder de stad te verlaten. En de burgemeester en rijke zakenmannen preferen dan ook hun eigen helikopter om tijd te besparen. En zo zie je dus overal heli's overvliegen en op daken landen. Maar naast dat de stad vrij groot is, is de stad ook redelijk mooi, architecten hebben hun best gedaan op alle hoge kantoorgebouwen. En de straten zijn netjes gemozaïkt. Hier en daar een palboompje voor een tropisch gevoel, en natuurlijk een mooi weertje. Kortom top stad om lekker in rond te lopen. Alleen het bestellen van iets te eten of drinken is toch wel erg lastig. Want de taal is en blijft ongelofelijk moeilijk, veel mensen zeggen dat het net spaans is, maar het lijkt alleen op papier een beetje op elkaar. Het moeilijkste is het verstaan en uitspreken, aangezien ze russisch praten en aangezien iedereen schreeuwt lijkt iedereen altijd boos. Maar goed het valt ons mee hoeveel ze van ons spaans begrijpen. En sommige mensen kunnen toch wat engelse woorden. En zo wisten we ons ook de weg te laten wijzen naar een boekenwinkel(centrum), want eenmaal op locatie bleken we bij de grootste boekenwinkel van Zuid-Amerika te zijn aanbeland. Zegmaar drie gemiddelde nederlandse winkelcentra qua grootte, alleen was dit een boekenwinkel, de hemel voor mams lijkt me!. En nadat michiel een nieuw engels boek had gevonden, was het tijd om te eten. En aangezien de pasta fastfood tent redelijk geprijsd was werd het een lasagne. De volgende dag na een uitstekend ontbijt buffet, gingen we de stad wederom weer in. Ditmaal het braziliaanse empire state building beklimmen. En na 1,5 uur in de rij te hebben gestaan mochten we in de lift. Waarna we met vijf mensen vijf minuutjes op het topje konden staan. Het geweldige uitzicht over de inmense stad was het wachten meer dan waard. En na dit hoogte punt vermaakten we ons wel met rondlopen door de straten en het kijken naar de vele straat artiesten. En als lunch schoven we weer aan bij een hot dog chef. En nou moeten we zeggen dat we al veel gekke ingredienten hebben gezien, zoals uitjes, mais, en chips tussen je hotdog, maar toen deze chef als aanvulling op deze drie ingredienten, ook een lekkere kwak aardappelpuree tussen me broodje knakworst deed stonden we toch even raar te kijken. Vervolgens besloten we een kijkje te gaan nemen in het park. En wederom was het weer enorm, maar erg gezellig. Overal waren mensen lekker aan het sporten, longboarden en fietsen. Of gewoon zoals ons lekker in de zon op een kek grasveldje. São Paulo!, volgens ons een fijne levendige stad om te zijn. Maar aangezien de dagen voorbij vliegen was het de volgende dag tijd voor onze laatste busreis van onze reis. Op naar Rio de Janeiro. Onze laatste bestemming, maar zeker niet de minste!

Chao