We besloten geen wekker te zetten en slapen langer dan verwacht. Al doet de jetlag zijn werk en houdt hij me tussen twee blokken slaap braaf een paar uur wakker, tot zo ongeveer het uur waarop ik in België in slaap begin te vallen. Als we in de late voormiddag eindelijk op gang geraken en ons in de buitenlucht begeven, blijkt de regen met bakken uit de lucht te vallen. Hmmm, we hadden gehoopt op een aangenaam Japans herfstweertje. Museumdag dan maar. We trekken naar het Tokyo National Museum en dompelen ons de rest van de dag onder in de Japanse kunst(geschiedenis) en archeologische vondsten. Als we buitenkomen giet het nog steeds. We zijn verzopen als we het Lonely Planet Japanees restaurant vinden, waar we onszelf onwennig de plaatselijke tafelgewoonten eigen maken. Gelukkig heeft het even opgehouden met regenen als we bedwaarts keren. Er volgt voor mij een slapeloze nacht, te wijten aan... de jetlag en wat ik achteraf heb geïdentificeerd als een oorverdovend luid snurkende (Japanse?) buur.