... Tokyo! Het is even zoeken om ons hotel te vinden. Alles is nieuw en vreemd. Dat geeft op zich al een vreemd gevoel. Maar al bij al lukt het ons behoorlijk vlot. Er wacht ons een minikamertje waar we ons een voor een moeten binnenwurmen (met rugzak zijn we immers 2 keer zo dik). Het wandelgangetje is net breed genoeg om er (alleen) doorheen te lopen. Het is even puzzelen om beide rugzakken een plaatsje te kunnen geven. Maar dat maakt allemaal niets uit: er was gelukkig wel plaats voor een bed(je)! Dat ziet er ongelooflijk aantrekkelijk uit gegeven de beperkte hoeveelheid slaap in de laatste 48uur. Maar we houden ons kranig. Het is immers pas 16u plaatselijke tijd. We testen even het supersonische toilet met billensproeier. (Hmmm, vinden we dit wel prettig?) En dan gaan we alvast op tempeljacht naar Senso-ji. De eigenlijke tempelhal is reeds gesloten, maar niettemin is het geheel de aanblik meer dan waard. De omgeving is aangenaam en mooi verlicht (rond 17u wordt het hier reeds donker!) Nadien trainen we alvast het eten van rijst met stokjes...hmm, niet zo simpel. Het wordt me meteen duidelijk waarom een hoop Japanezen zo behendig piano speelt. Het wordt een gezellige eerste avond waarna we maar al te graag ons bed in de minikamer opzoeken.