Townsville is één van de laatste stops op weg naar Cairns. Hier zit het grootste aquarium met levend koraal ter wereld. Doordat we hebben uitgeslapen arriveren we pas laat, maar we mogen met ons kaartje ook nog een andere dag terugkomen. We maken een snel rondje door het aquarium en bezoeken het turtle-hospital, waar zieke of zwakke schildpadden worden verzorgd. Na sluitingstijd rijden we Castle Hill op, voor het fraaie uitzicht over de stad en omgeving.

Bijna de hele volgende dag brengen we in het aquarium door. Het is bijna net zo leuk als zelf snorkelen, zo dicht zit je op het gevarieerde koraal en de vele felgekleurde vissen. In een aparte tank zwemmen grote vissen, zoals allerlei soorten haaien en roggen. Omdat alle vissen meer dan voldoende gevoerd worden, eten ze elkaar niet op. Er zijn ook kleinere bakken waarin pistoolgarnalen, lichtgevende vissen, kwallen en een krokodil te bewonderen zijn. Samen met alle informatieve toers en filmpjes over het leven in het Great Barrier Reef genoeg om een hele dag te vullen dus.

Vlak voor de kust bij Townsville ligt Magnetic Island, ook al zo'n tropisch paradijs met lange witte stranden en palmbomen. We staan extra vroeg op zodat we de veerboot naar "Maggie" maar nèt missen. Een uur later dan gepland beginnen we aan onze wandeling door de bergen van het eiland. Het is bloedheet en ook de koala's die langs de route aanwezig zouden moeten zijn, hebben zich waarschijnlijk ergens in de schaduw verstopt. Ergens in de middag bereiken we het hoogste punt van het eiland, een verlaten legerbasis uit de tweede wereldoorlog. Als beloning voor de lange wandeling besteden we de rest van de dag op een paar van de mooie strandjes die het eiland rijk is, totdat het tijd is om de veerboot terug naar het vasteland te nemen.

Voor de afwisseling trekken we een paar dagen het binnenland in, naar de Atherton Tablelands. In dit heuvelachtige gebied regent het erg veel, waardoor er heel wat fraaie watervallen zijn ontstaan. Om de grootste waterval van Australië te zien rijden we een kleine veertig kilometer om. We waren alleen even vergeten dat veertig kilometer in de bergen met ons busje toch wel erg lang kan duren. De watervallen die we erna bezoeken liggen allemaal wat dichter bij elkaar. Zo wandelen en rijden we langs een tiental watervallen, de één nog mooier dan de andere. Ook rijden we langs een grote diepe krater, die door vulkanische activiteit gevormd is. Erg mooi, maar je moet er niet invallen want dan kom je er nooit meer uit. De steile randen rondom de krater zijn namelijk zo'n vijftig meter hoog. Voordat we naar Cairns rijden, bezoeken we nog twee idyllische meertjes en twee reusachtige "fig trees". Deze parasitaire bomen beginnen hun leven op de takken van een bestaande boom, waarna ze hun wortels naar beneden laten groeien. Uiteindelijk overlijdt de oorspronkelijke boom door verstikking, waardoor alleen de fig tree met zijn vele metershoge hangende wortels overblijft. Toch wel een indrukwekkend gezicht.

Na onze eerste nacht in Cairns hebben we het even erg druk. Om twaalf uur moeten we de bus schoon en volgetankt inleveren in het midden van het centrum. Alleen het pakken van onze spullen die door de hele bus verspreid liggen duurt al een uur. Tanken is uiteraard niet zo'n probleem, maar bij de wasserette die we hebben gekozen is onze bus te hoog voor de wasstraat. Met wat hulp van de vriendelijke medewerkster lukt het ons om de bus met de hand redelijk schoon te spuiten en poetsen. Precies om twaalf uur komen we het terrein van het autoverhuurbedrijf oprijden. In de tussentijd is het ons ook nog gelukt om boodschappen te doen en al onze spullen plus boodschappen over te hevelen naar ons nieuwe tijdelijke onderkomen, een camping net buiten de stad. Opgelucht dat we het gehaald hebben nemen we afscheid van onze bus. We lopen naar ons hutje op de camping en trekken tevreden een biertje open. Onze vlucht naar Alice Springs gaat pas de 16e, tijd genoeg om even bij te komen lijkt ons!