Profile
Blog
Photos
Videos
We zijn niet de enigen op de wachtlijst voor de bus, er staan een stuk of tien mensen die op goed geluk naar het vertrekpunt zijn gekomen. Omdat er ook een aantal mensen niet op komen dagen, mogen we uiteindelijk toch mee. In de middag stoppen we voor de eerste kennismaking met al het moois wat Nieuw Zeeland te bieden heeft. De wandeling leidt langs idyllische stranden en baaien naar Cathedral Cove, een door watererosie uitgesleten tunnel bij het strand. We zijn zo druk met foto's maken dat we de tijd een beetje vergeten. Als we ons terug naar de bus haasten, blijkt deze al vertrokken zonder ons. Het hoofdkantoor stelt ons gerust, we kunnen nog met de kayakkers mee die binnenkort aan land gaan. Opgelucht blijven we een uurtje hangen op het strand, er zijn vervelendere plaatsen om te wachten. Samen met de kayakkers arriveren we iets later dan gepland op Hot Water Beach. Dit strand dankt zijn naam aan het bijna kokende water wat hier naar boven komt, omdat niet zo diep onder de grond lava of iets dergelijks stroomt. Dit water is te heet om in te staan of zitten. Diverse uitslovers zijn echter aan het graven geslagen, om het hete water met het koudere zeewater te mengen tot een aangename temperatuur. Doordat we later zijn is alle zware arbeid al gedaan, we kunnen zo aanschuiven in een van de zelf gegraven jacuzzi's. Pas als het donker wordt, lopen we met de rest van de groep naar het nabij gelegen bungalowpark, waar we gaan overnachten.
De volgende dag bezoeken we een verlaten goudmijn (niets gevonden), voor we verder rijden naar Waitomo. Waitomo is beroemd om zijn grotten met glimwormen. Je kan deze grotten bewonderen terwijl je op je een rubberen band door de rivier drijft, maar dat is iets te saai voor ons. We nemen het actiepakket, waarbij we 45 meter door een nauwe opening abseilen, in het pikkedonker naar beneden roetsjen via een kabelbaan, in het diepe water springen vanaf een hoog plateau, ons door nauwe spelonken wurmen, en dwars door watervallen omhoog klauteren zodat we na vier uur het daglicht weer zien. Oh ja, tussendoor hebben we ook drijvend op een bandje de glimwormen bewonderd. Dit stukje lijkt wel een beetje op een ritje in de Droomvlucht. We hebben al vele sterretjes gezien deze vakantie, maar deze zijn weer compleet anders. We leren namelijk dat het de poep van de wormen is die licht geeft. Met deze s*** on fire trekken ze allerlei kleine ongedierte aan, die dan in de kleverige gesponnen wormdraden blijven hangen. Als de glimworm genoeg heeft gegeten, verpopt hij. De glimwormvlieg die uit de pop komt kruipen heeft geen mond of verteringsstelsel meer, zodat deze na een dag of drie sterft van de honger. Wel heeft hij een voortplantingsorgaan, zodat er niets anders op zit dan drie dagen seks te hebben tot hij er letterlijk bij neervalt. Na deze biologielessen en alle enerverende activiteiten worden we weer bij ons hostel afgezet. Een paar biertjes later gaan we uitgeput naar bed en dromen van stralende sterren (of waren het nou glimwormen?).
We beginnen de dag met een korte wandeling. Voor de zekerheid blijven we dicht bij de rest van de groep. Eenmaal in Rotorua aangekomen schijnt de zon, wat goed uitkomt want ons hostel heeft zowaar een zwembad!
Die avond staat een culturele activiteit gepland, we gaan naar Tamaki Maori Village. Bij aankomst bij het Maori dorpje, mag niemand naar binnen totdat de "Powhiri" is uitgevoerd. Dit is een intimiderende rituele dans, vergelijkbaar met de "Haka". Nadat het vredesoffer is geaccepteerd mogen we het dorp (Marae) binnen. We krijgen uitleg over de gebruiken en huizen van de Maori en leren de Haka dansen. Na enkele liederen en geschiedenislessen wordt ons een "Hangi" voorgeschoteld, een traditioneel in de grond gestoomde Maori maaltijd. De Maori weten wel wat lekker eten is! We mogen pas terug naar het hostel als we met zijn allen liedjes hebben gezongen, na de 38ste "Kia Ora" (Maori voor zowel hallo, hoe gaat het met je, met mij gaat alles goed, dank je wel en tot ziens) verlaten we het dorpje zingend.
De Kiwi-bus brengt ons vandaag naar Taupo, maar niet voor we gewoontegetrouw een tussenstop maken voor een wandeling. Het bos vol hoge bomen en varens is erg mooi, maar niet het hoogtepunt van de dag. Dat komt later in Taupo, waar we naar een klein vliegveldje gaan om te skydiven! Ingepakt en aan een instructeur geketend stijgen we op in een piepklein knalroze vliegtuigje. Het valt ons eigenlijk mee hoe zenuwachtig we zijn, alleen het moment dat je op vijf kilometer hoogte half uit het vliegtuig hangt is een beetje eng. Voor we in paniek raken duiken we al voorover de aarde tegemoet. Met zo'n 200 kilometer per uur vallen we een minuut lang naar beneden, voordat de parachute openklapt. Na de adembenemende adrenaline opwekkende vrije val, hangen we nog ongeveer drie minuten relaxed in de parachute, waarbij je nog steeds vanaf redelijk grote hoogte Nieuw Zeeland kan bewonderen. Wat een uitzicht, wat een kick! Waarschijnlijk gaan we dit nog wel een keer doen, dit is echt super gaaf!
De volgende dag gaat om vijf uur de wekker, niet veel later zitten we in de bus die ons afzet in Tongariro National Park. Hier ligt een wandelroute die gekozen is tot mooiste in Nieuw Zeeland en één van de mooiste ter wereld. De tocht voert onder andere langs Mount Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom. Inderdaad, de berg waar delen van "The Lord of the Ring" zijn opgenomen. De berg is stijl, al vrij snel klauteren we Smeagol-style op handen en voeten naar boven. Het is de moeite meer dan waard, bovenop zijn drie toppen, één waar de stoom vanaf komt (het is immers een actieve vulkaan), één top met sneeuw en schitterend uitzicht, en een top die bestaat uit een enorme krater. Enige nadeel is dat we dus wel een uur bezig zijn om al dat moois op de foto te zetten. We glijden samen met een hoop losliggend gesteente naar beneden. Het is oppassen geblazen, we zien een aantal mensen voorover duikelen en verwondingen oplopen. Wij komen echter zonder problemen naar beneden. De tocht voert ons verder langs kale maanlandschappen, steile klimmetjes, diepe kliffen, rode kraters en azuurblauwe en smaragdgroene kratermeren. We zijn uiteindelijk nog net op tijd bij de bus die ons weer afzet bij ons hostel. Dit is misschien wel de mooiste wandeling die we ooit gemaakt hebben.
Na al onze avonturen in Taupo hebben we wel een dagje relaxen verdiend. We slenteren wat door de stad en gaan zwemmen in Lake Taupo. In het hostel doen we nog een wasje zodat we klaar zijn om morgen verder te reizen. Natuurlijk eindigen we de dag in de kroeg, om af te tellen naar Juud's verjaardag.
- comments
Joep het duurt naar ons idee wat lang dat jullie iets schrijven, maar als het dan er ook is,,is een het (weer) een prachtig verhaal. Wat een prachtige ervaringen... en wij mar werken.....