Om de verjaardag van Juud in stijl te vieren, gaan we naar de meest afgelegen plek in Nieuw Zeeland tot nu toe. Onderweg stoppen we bij een waterval, waarbij sommige waaghalzen vanaf de klif ongeveer tien meter naar beneden springen. Het miezert en we hebben nog spierpijn van de wandeling van eergisteren, anders hadden we het vast ook aangedurfd! Tegen het eind van de middag komen we aan in River Valley, een blokhut in de middle of nowhere. We droppen onze spullen in de slaapzaal waar we gezellig met zijn zestienen zullen overnachten. De rest van de dag besteden we aan lezen, eten en natuurlijk bier drinken. Je wordt immers maar één keer 28!

Na een korte ochtendsessie yoga (voor Juud) en een wandelingetje de berg op voor het uitzicht, is het al weer tijd om verder te reizen naar Wellington. Hier wonen Bri en Andrew, het stelletje dat we bij de trekking in Chiang Mai hebben ontmoet. Zij hebben ons aangeboden om een paar dagen bij hen te logeren, een aanbod wat we dankbaar hebben aangenomen. Voor het eerst sinds lange tijd eten we pizza, hebben we onbeperkt gratis internet, en slapen we in een heerlijk bedje. De twee en halve dag in Wellington worden gevuld met twee bezoekjes aan het Te Papa museum, lekker lang uitslapen, het leren van de spelregels van cricket en het uitproberen van allerlei biertjes in de kroeg. Grappig is dat we in het museum Justin en Emma tegen het lijf lopen, een stelletje dat we onlangs in Phnom Penh hebben ontmoet. Wat is de wereld toch klein! Als dank voor de slaapplek trakteren we Bri en Andrew op onze specialiteit, pasta met spinazie en pesto. Om het feestmaal compleet te maken geserveerd met La Trappe biertjes en echte typisch Hollandse stroopwafels. De supermarkt in Wellington heeft namelijk een complete hoek met Nederlandse producten zoals drop, Wilhelmina pepermuntje en appelstroop. Aan de prijzen kan je overigens wel zien dat het echt helemaal vanuit Nederland geïmporteerd is....

Jammer genoeg hebben we in Wellington alleen maar regenachtige dagen gehad. Net als het mooi weer gaat worden moeten we verder. Bri is zo vriendelijk om ons 's ochtends in de haven af te zetten. We stappen op de veerboot en maken de drie uur durende oversteek naar het zuidereiland.
Daar wacht de Kiwi-bus weer op ons, die ons afzet in Kaiteriteri, een rustig kustplaatsje vlak bij het Abel Tasman National Park.

De volgende dag lopen we naar het strand waar de aquataxi ons oppikt. We varen het nationaal park in, langs Split Apple Rock en Tonga Island, waar we zowaar een stuk of vier zeehonden treffen. De baai bij Tonga is voor ons het startpunt van een relaxte, erg mooie wandeling langs de kustlijn. Om half vier bereiken we het eindpunt van de wandeling, een strandje waar de aquataxi ons een half uur later weer ophaalt. Later in de bar delen we onze ervaringen van het park met de Kiwi-gangers die zijn gaan kayaken in plaats van wandelen, uiteraard onder het genot van enkele biertjes.

In de stralende zon proberen we de 18 holes midgetgolf zo goed mogelijk af te leggen, waarin we jammerlijk falen. Toch eindigen we niet eens als allerlaatst in ons groepje. Na een ijsje stappen we de bus in, vandaag reizen we naar Westport. Daar aangekomen is het koud en regent het, nogal een contrast met vanmorgen. Het is ons te koud voor de wilde natte tocht op de speedboot, dus blijven we in ons hostel zodat we in ieder geval eindelijk weer eens onze site kunnen updaten. We besluiten de avond met een potje poolen in de plaatselijke bar.