Zo, allereerst iedereen alsnog de beste wensen! We hebben al een tijdje niets van ons laten horen, maar dat betekent niet dat we helemaal niks hebben meegemaakt natuurlijk.

Na de dagen in Luang Namtha zijn we met de Stray-bus verder gegaan naar Nong Khiaw. De "weg" er naar toe was erg bochtig en hobbelig. Als je de avond ervoor flink gedronken hebt, is dit niet het meest aangename stuk om in de bus heen en weer geslingerd te worden. Laten we zeggen dat we allebei blij waren toen we na enkele noodstops eindelijk om een uur of 4 in Nong Khiaw waren aangekomen. Het hotel waar we in zouden slapen was niet veel meer dan een simpel houten hutje, maar wel een hutje met een balkon met hangmat en schitterend uitzicht. Heerlijk om even bij te komen! De kakkerlakken en gekko's in onze hut hebben we verder maar genegeerd, we hadden immers een klamboe. Die kwam wel niet helemaal tot de grond, maar we hebben heerlijk geslapen, dus er zullen wel geen beestjes langs de bedpoten omhoog zijn gekropen.

De volgende ochtend geen hobbelige bochtige hellentocht, vanuit onze hut liepen we naar de naastgelegen Mekong rivier, alwaar een boot op ons lag te wachten. De Mekong staat in december meestal laag, waardoor we een erg rustige en aangename tocht hadden, waarbij we alle tijd hadden om de schitterende omgeving op ons in te laten werken. In het begin van de middag hebben we nog een tussenstop gemaakt om grot te bezichtigen, waar volgens onze gids meer dan 40.000 buddhabeelden zijn geplaatst. In Luang Prabang aangekomen snel onze tassen afgegooid bij het hotel en met de bus verder! Next stop: een berenreservaat met aangrenzend een schitterend riviertje met een serie watervallen. Zoals je op de foto's kunt zien, lijkt het wel een beetje op een subtropisch paradijs in zoiets als Centerparcs, maar dan in het echt. Erg gaaf! Oh ja, de beren waren ook wel geinig. Een beetje hetzelfde verhaals als de olifanten in Thailand, het reservaat vangt mishandelde beren op, of koopt beren vrij uit plekken waar ze niet thuishoren.
Na dit uitstapje zijn we nog langs het zoveelste primitieve dorpje geweest, maar daar was de lol eigenlijk snel vanaf. We zijn het hele dorp door gedirigeerd langs alle kraampjes met lokale prullaria, zonder dat we een andere kant opkonden. Dit bezoek leek meer georganiseerd voor de bewoners van het dorpje, dan voor ons. Omdat we ook de beroerdste niet zijn, hebben we maar twee armbandjes gekocht voor zo'n 70 cent. Je bent er dan toch, hè? Terug in Luang Prabang was het haasten geblazen, de zon ging bijna onder en kennelijk was het uitzicht vanaf een hoger gelegen tempel zeer de moeite waard, zeker bij zonsondergang. Ongeveer 327 treden later waren we nog net op tijd om enkele mooie plaatjes te schieten. Je kan vandaar wel zien waarom Luang Prabang op de werelderfgoedlijst is geplaatst! Erg lang hadden we echter niet om van het uitzicht te genieten, morgen vertrekken we al om 7 uur, dus snel wat gegeten en naar bed!

Oudejaarsdag in Vang Vieng, onvergetelijk! We wisten van te voren dat deze stad bekend staat als "the place to be" voor de jonge toerist die wel van een feestje houdt. Gelukkig hebben wij ons ook prima vermaakt.
Vang Vieng is vooral bekend van het zogenaamde "tubing", op een rubberen band de rivier afdrijven en om de 100 meter aanmeren bij een bar om je vol te gieten. Door de begeleider van Stray werd nog even fijntjes gewezen op de gevaren van bovenmatig alcoholgebruik in combinatie met de glijbanen, schommels en duikplanken boven de niet altijd even diepe rivier (3 overleden toeristen de laatste maand). Bovendien zijn er undercovercops actief, die je kunnen arresteren als je drugs gebruikt, wat in elke bar volop verkrijgbaar was. Het is kennelijk niet illegaal om bijvoorbeeld een "happy bucket", een joint of magic mushrooms via de menukaart aan te bieden, hoewel er wel elk jaar andere barretjes aan de rivier zitten omdat er om de haverklap licenties worden ingetrokken. Een beetje scheef dus, maar we hadden afgesproken goed op elkaar te passen en niet te gek te doen. Dat gold blijkbaar niet voor iedereen, wat een enorme massa dronken, feestende jongeren bij de rivier! Echte incidenten hebben we niet gezien, het was echt genieten geblazen in het zonnetje in je rubber bandje met een biertje in het handje! Na een spannende terugrit vanaf de rivier terug naar het centrum (want inmiddels donker en weinig grip in de laadbak van een ouwe truck) hebben we het feest doorgezet in de plaatselijke disco. Uitgeput maar voldaan al om ongeveer één uur naar huis gekropen, een geweldige ervaring rijker.

De dagen erna hebben we niet zoveel gedaan, behalve uitrusten en in restaurantjes "Family Guy" gekeken. Waarschijnlijk heeft Joost ook iets verkeerd gegeten of gedronken, want die is het nieuwjaar goed begonnen met een buikgriepje. Veel geslapen en naar de wc geracet dus. Ook hebben we nog een dag op de rivier gedobberd om aan ons kleurtje te werken. Vandaag zijn we uiteindelijk weer op weg gegaan naar de volgende halte, de hoofdstad Vientiane. Daar hebben we met de bus de stad door getoerd en de grootste tempel van Laos bezocht. Ook hebben we een groot monument bezocht, een soort Arc de Thriomph maar dan Laos' style. Misschien is deze wel mooier dan die in Parijs. In ieder geval leuker, want deze kon je helemaal beklimmen waardoor je een 360 graden uitzicht had op Vientiane. Vanaf morgen trekken we met de bus het zuiden van Laos in, waar we minder grote steden zullen aandoen. Vanaf morgen dus ook geen internet en pinautomaten etc., dus vandaar even deze korte update. Tot de volgende keer!