Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo luitjes,
Al is het nog maar een week geleden dat ik mijn laatste blog heb gepost, hier toch alweer een nieuwe, met hopelijk wat jaloersmakende foto's over mijn avontuurlijke week. Ditmaal onder andere voor u in petto: plaatsvervangende schaamte als blanke en als Europeaan, weinig slaap en veel dieren spotten, een nieuw feitje over Zuid Afrika en uiteraard mijn vervolgstappen
De winter doet langzaam zijn intrede in Zuid Afrika. Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik voor het eerst een lange broek aan vanwege de temperatuur (en niet omdat er niks anders schoon is, het makkelijker is vanwege de werkzaamheden etc.). Maar maak jullie geen zorgen, heb nog wel gewoon mijn slippers en een T-shirt aan.
Wat een week. Veel gedaan en gezien in korte tijd. Vorige week zondag ben ik door mijn 'familie' van het eerste project afgezet bij mijn hostel in Johannesburg. Een prima hostel, beetje uit het centrum en daardoor in een aardig veilige wijk, waar je overdag gewoon lekker rond kunt lopen. Misschien wel een leuk weetje; het gebouw (wat nu dus dienst doet als hostel) is in de '70 gebouwd door een of andere grote drugsbaron met veel connecties met de maffia. Dat resulteert in een hostel met allerlei achterkamertjes en zo. Waarom gewoon doen, als het ook anders kan dacht ik bij het boeken van dit hostel ;) PS: de maffia heeft hier nu plaats gemaakt voor backpackers hoor.
Nu ik in Johannesburg was, moest ik natuurlijk ook iets van de stad zien. Na veel te veel geld te hebben betaald voor een achteraf niet al te beste tour, heb ik toch wat van de stad kunnen zien; een prachtig uitzicht vanuit de 50e verdieping van het Carlton Center, op bezoek bij een peuter/kleuterschool in een achterstandswijk, een aantal voetbalstadions van buitenaf, het huis waar Mandela woonde voor hij naar Robbeneiland moest en een aantal musea, waaronder het Apartheids Museum. Die laatste was zeer indrukwekkend. De apartheid is precies waar het hoort, in het museum. Al is het nog steeds niet 100% weg uit het leven van nu. Tragedie en heldendaden, gevangenschap en vrijheid, verdriet en blijdschap, chaos en rust. Alle emoties komen hier naar boven als je hier rond loopt. Er is zelfs een ruimte te vinden met allemaal stroppen (touwen waaraan je je kan ophangen), welke symbool staat voor de mensen die zelfmoord hebben gepleegd - inclusief namen en leeftijd, wat het nog heftiger maakt - omdat ze dit zware leven niet meer aankonden. Enerzijds maakte dit me nog meer bewust van hoe ik het toch getroffen heb ik mijn leven, dat ik dit soort pijn en verdriet me niet kan voorstellen, omdat ik het niet hoef mee te maken. Anderzijds voelde ik ook plaatsvervangende schaamte, als blanke, als Europeaan.
Mijn vader zei altijd dat het belangrijk was om geschiedenis te leren - ik vond er geen reet aan en snapte niet dat ik dat moest leren, dat lag toch in ons verleden - om ervan te kunnen leren. Ik hoop met heel mijn hart dat wij hiervan hebben geleerd en nog steeds leren, want aan het eind van de rit hebben we misschien wel allemaal andere kleuren, maar zijn we ook allemaal mens.
De volgende dag was het tijd voor meer positiviteit, gezelligheid en geduldigheid. Vol goede moet, opgeladen camera's, kleine tas (ja, echt!) en weinig geduld, moest ik wachten op mijn vervoer naar het Kruger National Park. Het duurde even, maar toen konden we gaan. Samen met twee Australische vrouwen en een Frans echtpaar op pad naar het bekendste nationale park van heel Afrika, waar we vervolgens nog veel meer gezellige mensen hebben ontmoet. Ik had gekozen voor een 4 daagse tour, met 3 overnachtingen. De eerste overnachting was in een heel schattig 'huisje', omsingeld door apen en vlinders, uitzicht op een mooi aangelegde vijver en het zwembad. Dit was op een lodge tegen het Kruger Park aan. De volgende twee overnachtingen waren in het Kruger Park zelf, in een tent. Een grote tent, voorzien van alle luxe; twee echte bedden, licht, stopcontacten, airco en uiteraard een terras met bijbehorend meubilair en uitzicht op de rivier en de rondlopende impala's. De rest sliep allemaal in boomhutten, maar ik moet soms toch ergens op de kleintjes letten, maar zij noemden het 'glamping' wat ik deed; glamourous camping. Maar waar ik hier voor kwam, dieren spotten. Na een sunset safari, bushwalk, middag safari, hele dag safari en nog een bushwalk heb ik veel kunnen afstrepen van het dierenlijstje. Zebra, olifant, neushoorn, nijlpaard, leeuw, wrattenzwijn (pumba uit de Lion King), giraffe, injala, kudu, buffel, krokodil, een hoop vogels en veel meer, het lijstje werd steeds korter. Al staan er nog steeds een aantal dingen op; cheeta, luipaard en een geslaagde jacht van een katachtige op een dier. Ja sorry, er moet toch altijd wat te wensen overblijven. (Dus zus, we moeten sowieso nog op safari, haha)
's Avonds kregen we heerlijk te eten op verschillende plekken. Van een barbecue midden in het park bij kaarslicht tot een heerlijk drie-gangen diner bij een groot kampvuur. Door het leuke gezelschap en de lekker smakende biertjes, waren het geslaagde avonden. Die soms een beetje te laat werden, haha. En dat met het vroege opstaan - een aantal keer al voor 5.30 op pad - resulteerde in een niet altijd fris koppie. Maar dat mocht te pret niet drukken. Dat ik nog niet wakker was en me in slaapstand ging douchen en haren wassen, was blijkbaar ook niet echt een succes. Toen ik bij terugkomst in het hostel in Johannesburg, met een wakker hoofd, mijn haar ging wassen kwam er een compleet lunchpakket van een giraffe uit mijn haar, lees; takken, blaadjes.. Ach ja, het blijft toch kamperen hè?!
En op de terugweg naar Johannesburg, nog gestopt bij de Blyde River Canyon, de nummer 3 diepste canyon van de wereld. Helaas was het mistig, maar het was niet te min een prachtige plek.
Overigens toch knap dat ik zelfs van een paar dagen nog een immens verslag weet te maken. Kort en bondig zit blijkbaar niet in mijn repertoire.
Ik heb ook nog een punt voor onder het kopje 'feitjes en weetjes in Zuid Afrika'. Ze hebben hier namelijk nauwelijks stoplichten. Behalve echt in het centrum van grote steden dan een paar. Maar immense kruispunten worden hier 'geregeld' door stopborden. Iedereen van elke kant moet stoppen en dan is de eerste die aankomt als eerste aan de beurt. En dan om en om. Goed opletten dus. Verbazingwekkend werkt dit heel goed en zorgt nauwelijks voor ongelukken, wat ik zou verwachten. Geen stoplichten, geen rotondes, gewoon op gezond verstand en inzicht oversteken. Misschien wel wat voor ons.
Dan als laatste puntje mijn plannen. Ik vertrek morgen met het vliegtuig van Johannesburg naar George, om dan opgepikt te worden door mensen van het volgende project, in Plettenburg Bay. Dit is een plaatsje in het midden van Zuid Afrika, aan het strand. Hier zal ik mijn volgende project van 4 weken gaan doen, met onder meer op het programma; pinguïns, apen en marketing.
Nou hasta lá pasta en tot de volgende keer maar weer. Vergeet overigens niet bijbehorende foto's te bekijken, zodat jullie nog iets jaloerser kunnen zijn ;)
- comments
margo Prachtig. Jaloers genoeg en op naar een mooi safaripark samen xxxx
papa en mama Nou, je hebt het voor elkaar hoor :-) Zowel jouw verhaal als de prachtige foto's maken ons behoorlijk jaloers! Succes bij het tweede project en geniet wederom van al het moois. Spreek je weer op skype :-) Dikke knuffel en kus ♡
Edith. Jaloers word ik zeker van al die mooie verhalen en foto,s . Veel plezier met je nieuwe project en wacht op je nieuwe verhaal. Knuffel.