Profile
Blog
Photos
Videos
(ik dcht dat ik dit verhaal allang al had gepost maar blijkbaar niet. Dit was dus voor bogor )
Eerste indruk azie:
scootertjes, rieten mandjes, tempels, kleine huisjes, bamboe, rare taal, beleefde niet-begrijpende mensen, kipcurry voor drie euro, stinkhitte, buddha's, regen en overal nederlanders.
Ik zit nu zo ongeveer schuimbekkend en heen&weer wiegend voor me uit te staren . Wachten op mijn kip. Ik wou eigenlijk een sandwich maar toen dacht ik NEE! SLA! Maarja volgens krijg je hier al malaria en hepatytus als je de lucht inademt (no offence).
Toen ik gisteravond aankwam stond het vriendinnetje van een vriend te wachten, Wulan (nee, niet mulan), en die bracht mij naar mijn hotel. Daar krijg ik denk ik een hartstilstand want wat is dit; EEN EIGEN KAMER? EEN TWEEPERSOONSBED? EEN BAD? ik weet 1 ding:
Nog nooit heeft iemand in de geschiedenis ZO breed gelegen in een tweepersoonsbed.
360 graden Hupsakee, zoiets moet gevierd worden. In de ochtend kwam ik mn bed niet uit, maar het moest, voor het ontbijt. (aardappels en rijst, nice.
Hoe het ook zij, dit hotel is nu mijn paleis en ik ga niet meer weg (tot donderdag). Want mijn televisie kijk uurtjes moeten weer worden ingehaald en ik heb 4 boeken die gelezen moeten worden. Wat een zwaar leven.
De lastige dingen hier zijn 1) de winkelmevrouwtjes want die zijn simpelweg intiminderend en angstaanjagend, en dan sta je daar met drie buddha's in je handen gedouwd. 2) de honden want die zien er heel lief uit maar je kan ze niet aaien want dan krijg je aids en rabius. Enzo. 3) geen water naar binnen krijgen. Tandenpoetsen, fruit eten, ijs, douchen, smoothies drinken, alles is opeens een uitdaging.
Wel is mij duidelijk geworden dat ik een verborgen liefde heb voor indonesische jongetjes van 2 tot 10. In sandaaltjes . Misschien ontvoer ik er een paar voor thuis.
Liefs
- comments