Profile
Blog
Photos
Videos
het reizen kent van die momentjes. van die momentjes dat je eenzaam en alleen op je hotelbed naar het plafond ligt te staren, terwijl je met een afgekloven lepel broodjes pindakaas loopt te smeren. denkend, met tranen in je ogen, aan filmnet van de upc, aan een warme douche en kalfsvleeskroketten. deze akelige momenten maken gelukkig snel plaats voor die van het puur genieten, het verwonderen en de onuitputtelijke bron energie en motivatie om te ontdekken en te leren. en ik dank god, allah, buddha en al die andere oude mannetjes, dat ik hier zit, in dit ranzige sloeber straatje waar de kota kinabalu bewoners verveeld de resten van de ochtendmarkt in hun busjes aan het laden zijn.
ik weet niet wat het is met islamieten, maar elke keer als ik me begeef in een islamitisch land of stadje ben ik (naast angstig voor de oude mannetjes) altijd onder de indruk. de sfeer ofzo. kuala lumpur is zo'n statige elegante stad met een idiote mix van oude moskeen en hypermoderne wolkenkrabbers. door en door stadsmens als ik ben, heb ik een traantje weggepinkt bij de enorme skyline, toen ik snachts in de bus naar het vliegveld zat. duizende lichtjes alsof sterren op elkaar gestapeld waren. ik vind dat toch altijd 1 van de mooiste dingen die er bestaan en 1 van de weinige mooie dingen die mensheid heeft voortgebracht. maar we waren bij de islamieten. toennet was het dus zondagochtend markt , en ben ik er maar ingedoken, verkleed als moslima (wat overigens een onvoorstelbaar constrast is met ko phangan, waar de gemiddelde kledingstijl zoiets is als 'sletterig en naakt, maar toch net niet' en hier kan ik me volgooien met lappen, jurken, broeken. ookal wordt ik dan vervolgens weer raar aangestaard omdat ik een 1.80 blond blank meisje ben, in islamitische kleding stijl. het is ook nooit goed bij die fakkers.
de laatste dagen op ko phangan hadden we besteed op haad rin, het deel van de fullmoonparty. de eerste keer dat we daar aangekwamen had ik het gelijk al niet meer, en kermend rondlopend rond 'JEZUS WAT IS HIER GAY'. als je daar dus aankomt, ontwetend en vol goeie hoop, wordt dit per direct omvergelopen door gebruinde 21 jarige gozertjes in fluoriscerende roze hempjes en meisjes in tijgerprint bikini's , in GROTE getalen. en toen hadden we het strand nog niet gezien. als europeaan ben je opzich de volgestampde ranzige jongeren stranden wel gewend, maar ik had het toch niet zien aankomen op hetzelfde strand waar ik al 10 dagen me in pure rust en zenheid had gewaand. vanuit enorme speakers klonken house nummers en op het strand lag op elke beschikbare vierkante meter een 20er, of stonden er een paar gayboys (zoals wij metromannen aanduiden) te frisbeen (die, vanzelfsprekend, ook fluoriscerend roze was). sprakeloos hebben wij op een muurtje het schouwspel zitten te bestuderen, onderbroken door af en toe een kreet van "GOD KIJK DIE GAYLORD MET DIE ZONNEBRIL" of "WTF DIE TIETEN". we kozen een hotel in een steegje direct aan het strand, waar de kamers bestonden uit 3 muren van karton en 1 van glas, met een schuifdeur. we glipten snel naar binnen en naar buiten, omdat we niet gezien wouden bij de kamer. het leek namelijk net een hoerenhuis.
de feesten op haad rin beach waren zondermeer gekkenhuis, en echt prachtig. over het hele strand klinkt muziek en waar je ook kijkt zie je feestende rondspringende mensen. en dit was nog niet eens de fullmoon zelf. dit feest was zo gestoord, ik kon er helemaal niet bij. het strand is compleet bom en bom vol, en ie-de-reen heeft fluoriscerende kleding aan. mara en ik waren verkleed als sportbarbie, ondergeschilderd met zonnetjes maantjes en andere dingen zonder betekenis. lisa en haar vriendin waren er, en 2 andere jongens uit nederland ook die we al kende. soms voel ik me heel oud, maar op momenten als deze voel ik me weer helemaal 16, overlopend van energie en gekkigheid, en heb ik samen met lisa tot 8 uur sochtends NONSTOP rondgedanst, en toen het al helemaal licht was gingen we nog door, op het strand, omringd door bewusteloze mensen en afgelebberde stelletjes. wat een nacht wat een feest.
maarja nu zit ik dus weer alleen in me islamitische kloffie op een tuinstoel verhalen te typen in een internetcafe, onderkoeld door de airco.
- comments