Profile
Blog
Photos
Videos
Georgia on my mind...
Zaterdag 13 augustus Tbilisi
Na enige naspeuringen hebben we vernomen dat je voor 130 euro met z`n tweeen naar Mestia in Svaneti kan vliegen met een Canadese maatschapij, die op raadselachtige wijze hier in Georgie terecht is gekomen. Dat lijkt ons helemaal niet verkeerd, dat scheelt namelijk in totaal 24 uur in de marshrutka, prima!
We lopen de stad in om de boel te regelen en gaan vervolgens naar de "dry bridge market", waar iedereen elk weekend zijn oude huisraad, oude sovjet meuk of andere interessante zaken kan verkopen. Marleen valt al snel voor een klein besteksetje (goed, het is niet groot, maar wel een beetje zwaar), maar het wordt helemaal feest als Jeroen een vilten versie van de kus van Gustav Klimt spot op de nabijgelegen openlucht kunstmarkt. We hebben zelden zo`n mooie souvenir gezien en na enig afdingen is ie van ons en hij is echt helemaal te gek! We droppen de boel thuis, lunchen en rennen naar een kerk. De kerkdiensten hier schijnen heel wat te zijn, dus dat willen we zien. Marleen doet een doekje op haar hoofd en we lopen naar binnen. We hebben geluk: er wordt getrouwd en wel door twee stellen. De vrouwen zijn in het wit, de mannen lopen er een stuk minder verzorgd bij. We gaan tussendoor even naar buiten, maar dan begint de bel te luiden en stroomt de kerk vol. De sfeer is moeilijk te beschrijven, maar het doet heel veel met je. De zang is schitterend en met tranen in de ogen staan Marleen en ik ons best te doen om niet te veel uit de toon te vallen (de rest van de mensen is wat minder onder de indruk van het gezang, maar weten wel precies wanneer ze een kruis moeten slaan, of een bepaalde kant op moeten kijken). Bijna iedereen staat en mensen lopen in en uit door de openstaande deuren. Er is geen preek, alleen gezang, door afwisselend de priester en twee kleine koortjes. Sommige mensen praten (zachtjes), sms-en, zijn zeer devoot bezig of lopen even naar binnen en gaan dan weer weg. Het kan allemaal. Al met al een indrukwekkende ervaring, dat gaan we vast nog eens doen als we de kans krijgen.
We lopen nog een beetje (understatement) naar het meest toeristische deel, op zoek naar een echt heel leuk restaurantje uit de lonely planet, dat niet meer bestaat. Dat gebeurt wel vaker in deze stad. We lopen nog een stukje verder en ploffen neer voor het diner. Dan naar huis en naar bed. Steden zijn soms best vermoeiend.
Zondag 14 augustus Tbilisi, door Marleen
De wekker gaat want we hebben grootse plannen, maar bij nader inzien ligt het bed toch erg lekker en onze sovjet kamer voelt al echt als thuis, dus we draaien ons nog eens om en besluiten nog een dagje te blijven.
We lunchen bij Prospero's book shop en geven nog wat geld af in de souvenir shop annex gallerie daar tegenover. Een prachtige emaille ring en een romantisch boek rijker wandelen we weer de heuvel op naar ons huis. Er dreigt een flinke onweersbui, dus de plannen om naar het openbare zwembad te gaan, stellen we nog even uit. We besluiten de avond met khatchapuri (een soort kaas pizza), lobio (bonen uit een stenen potje) en de zeer gewaardeerde tomaten-komkommer salade.
- comments
Max Mooie beschrijving van de kerkdienst. Heb dezelfde ervaring. Als jullie tijd hebben: naar de grote kerk boven op de heuvel aan het einde van de hoofdstraat. Of naar het kleine kerkje rechts aan de overkant van de rivier. Laat je daar vooral niet intimideren door de bedelaarsters bij de ingang. De toegang is gratis. Geniet ze!
Jeannet Wow Marleen en Jeroen, wat weer een geweldige ervaring. Ben best wel jaloers. Ook al hebben we hier straks Noorderzon. Ik zal eens kijken in jullie straat of er uberhaupt nog wel plek is voor zoveel souvenirs...... Tot gauw, knufs, Jeannet